NAI – νικήσαμε

Ηλίας Κατσούλης 08 Ιουλ 2015

Για πρώτη φορά στην ιστορία του νέου ελληνικού κράτους καταγράφεται με ακρίβεια η φιλοευρωπαϊκή τάση. Παρά την αγανάκτηση για το νόθο δημοψήφισμα, τη στοχευμένη παραπλάνηση του ερωτήματος, τη σύμπλευση αντιδημοκρατικών – ξενοφοβικών και προφασιστικών δυνάμεων, το 38,66% δηλώνει ευθαρσώς ότι ανήκει σε εκείνη την «κοινότητα πεπρωμένου» των ευρωπαϊκών λαών που σφυρηλατήθηκε μέσα στους αιώνες με την Αναγέννηση, τον Ορθολογισμό, τον Διαφωτισμό, τη Γαλλική Επανάσταση, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, την Ισότητα των Πολιτών, τη Δημοκρατία και τις Ανοικτές Κοινωνίες.

Οι ασυναρτησίες και οι υποκριτικές αναφορές στην «αξιοπρέπεια» που τάχατες διεκδικεί το συνονθύλευμα του αντιδημοκρατικού μετώπου, όπως και οι μεγαλοστομίες ενός απαίδευτου πρωθυπουργού που θέλει να αλλάξει την πορεία της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου κάνοντας «στροφή 360 μοιρών» δείχνει σε ποιο σημείο σύγχυσης έχει οδηγηθεί η προσωρινή πλειοψηφία ενός λαού, ο οποίος δύο γενιές τώρα έχει εθιστεί να απαιτεί οι άλλοι λαοί, ακόμη και οι φτωχότεροι, να χρηματοδοτούν την ευημερία του. Η ομολογία ενός πατέρα ότι «ψήφισε Ναι για τα παιδιά του» αλλά ότι «εάν ήταν μόνος του θα ψήφιζε Όχι» δείχνει το φόβο για το μέλλον όλων των παιδιών αλλά και την επιθυμία μιας τάξης ενηλίκων να εκδικηθεί: να εκδικηθεί όμως Ποιους και Γιατί; Αυτό προφανώς δεν το ξέρει! Μια έμμεση απάντηση εδωσε μετά το δημοψηφισμα ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, ο οποίος είπε ότι «ο ελληνικός λαός μίλησε, οι δανειστές πρέπει να υποχωρήσουν». Η απαίτηση αυτή δείχνει την τρικυμία στο μυαλό των πολιτικών του συνονθυλεύματος που συγκροτεί αυτό το «τσούρμο» το οποίο, με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, έφερε στην εξουσία η παλιά κυβερνώσα πολιτική τάξη. Αυτή που είχε μεταβάλει το κράτος σε μέσο εξυπηρέτησης ισχυρών πελατειακών συμφερόντων.

Εάν κάτι το θετικό προκύπτει από την τωρινή περιπέτεια είναι ότι οι φορείς του παλαιού πολιτικού καθεστώτος αποχωρούν. Ελπίζω το 38,66% που ψήφισε Ναι στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας να αποτελέσει τον χώρο εκείνο από τον οποίο θα προκύψουν οι νέες πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες θα σταθεροποιήσουν τη θέση της χώρας μας στην πολιτικο-ιδεολογικά πολύφωνη και πολύχρωμη ευρωπαϊκή οικογένεια.