Διαβάζω διάφορα ηθικοπλαστικά της πεντάρας για τους δυο λεβέντες του ράδιο αρβύλα και της δημοσιογραφίας του τρόμου του στυλ ‘’έλα μωρέ ένα λάθος έκανε ο άνθρωπος, ζήτησε συγνώμη’’ ή ‘’εντάξει ήταν λίγο οξύς αλλά ήταν τιτάνας της δημοσιογραφίας, ήταν perfomer’’.

Εγώ αυτό που βλέπω είναι η πραγματικά εντυπωσιακή αδυναμία πολλών να αξιολογήσουν τα πράγματα και να λειτουργήσουν στην σφαίρα της ηθικής. Εύκολη σχετικοποίηση των πραγμάτων και των πράξεων, που παράγει και αναπαράγει μια ηθική επιπέδου Αρλεκιν, ‘’ε τώρα που πέθανε ο άνθρωπος ας σεβαστούμε τον θάνατο του’’. Τι και αν πότισε επί δεκαετίες με δηλητήριο την ελληνική κοινωνία, τι και αν καθιέρωσε μαζί με άλλους την δημοσιογραφία της βίας, του όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω, του τσαμπουκά και του σας γράφω όλους εκεί που ξέρετε, όλα έσβησαν με μιας και καταλήξαμε στο ‘’έλα μωρέ τώρα πέθανε ο άνθρωπος’’. Πλήρης αδυναμία να διδαχθούμε κάτι, να συζητήσουμε τι μας δίδαξε προς αποφυγήν ο βίος και η πολιτεία του.

Όσον αφορά τον άλλο τον λεβέντη αυτός θεώρησε ότι με μια συγνώμη της πλάκας και ένα δακρύβρεχτο ‘’δεν είχα την πρόθεση να βλάψω, να προσβάλλω ή να ζημιώσω κανέναν’’ καθάρισε με την ευθύνη των πράξεών του. Και τότε αγόρι μου γιατί ανέβασες σε πορνοσάιτ τα προσωπικά δεδομένα της κοπέλας και γιατί τα άφηνες εκεί για πάνω από τρία χρόνια;

Ανθρωπάκια που αρνούνται να ενηλικιωθούν, που θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν αλλά για τις συνέπειες θα φταίνε πάντα ή οι άλλοι ή η κακή στιγμή και ποτέ οι ίδιοι.

Άνθρωποι της πεντάρας, ηθική της πεντάρας.