Η οξύτατη επιδείνωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις τις τελευταίες εβδομάδες εγκυμονεί κινδύνους. Την ευθύνη για την επιδείνωση φέρει σε μέγιστο βαθμό την Τουρκία η οποία με πράξεις (υπερπτήσεις, κλπ.) και λόγια (αμετροεπείς δηλώσεις για κυριαρχία 23 νησιών, κ.α.) ρίχνει λάδι στη φωτιά. Η Ελλάδα έχει δείξει μια ορισμένη αυτοσυγκράτηση. Πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικών Ν. Δένδια είναι δηλωτικές μιας ορθής προσέγγισης, ιδιαίτερα η αναφορά του ότι «δεν θα στρατικοποιήσουμε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) παρακολουθεί σχεδόν ημιπαράλυτη χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα ουσιαστικό για να συμβάλει σε εκτόνωση της κατάστασης. Και στο μεταξύ οι υστερικές φωνές εκατέρωθεν πλειοδοτούν σε αδιαλλαξία και στην αναπαραγωγή των τοξικών στερεοτύπων. Και με τούτα και με εκείνα ο φαύλος κύκλος του αδιεξόδου στις σχέσεις συνεχίζεται και, το χειρότερο βαθαίνει. Ο φαύλος αυτός κύκλος θα πρέπει να σπάσει. Να σπάσει το συντομότερο δυνατόν πριν να είναι πολύ αργά . Όσο περνά ο χρόνος ακίνητα η Τουρκία προσθέτει θεματα στην ατζέντα και ένταση. Το καταλαβαίνουμε ; Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτή την Τουρκία και Ταγίπ Ερντογάν έχουμε δίπλα μας και με αυτούς θα πρέπει να συνδιαλλαγούμε, είτε “εξάγουν παν-ισλαμισμό, νεο-οθωμανισμό ή αστάθεια στην περιοχή” είτε όχι.
Και για να σπάσουμε το φαύλο κύκλο θα πρέπει κάποιος να πάρει την πρωτοβουλία. Θα πρέπει να πάμε κάποια βήματα πιο πέρα, αγνοώντας τις φωνές του ακραίου εθνικισμού. Θα πρέπει να αναθεωρήσουμε ορισμένες πολιτικές και να αξιοποιήσουμε κάθε παράθυρο ευκαιρίας. Η πανδημία είναι ένα τέτοιο παράθυρο. Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του και αναφερόμενος στα ελληνοτουρκικά είπε ότι υπό το φως της πανδημικής κρίσης πολιτικές που εφαρμόσαμε στο παρελθόν ίσως “να μην έχουν νόημα στις σημερινές συνθήκες”. Όντως. Απαιτούνται όμως δημιουργικές στρατηγικές πρωτοβουλίες και κατάλληλες κινήσεις, αλλά και αποφυγή κάποιων άλλων. Πρόσφατα η Ελλάδα ακύρωσε την άσκηση “Καταιγίδα” στο Αιγαίο προφανώς λόγω της πανδημίας αλλά και της αντίστοιχης προηγούμενης ακύρωσης από πλευράς Τουρκίας της άσκησης “Γαλάζια Πατρίδα”. Αλλά γιατί όταν μας πρότεινε η Τουρκία την αμοιβαία συμφωνημένη ακύρωση δεν αδράξαμε την ευκαιρία να διαπραγματευθούμε την ακύρωση και απορρίψαμε εν ριπή οφθαλμού την πρόταση; (Επειδή προφανώς προερχόταν από την Τουρκία; ) Προχωρήσαμε πριν λίγες μέρες σε διάσκεψη πενταμερή (Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος, Γαλλία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) με μια ακόμη καταγγελτική Δήλωση εναντίον της Τουρκίας. Μα ήταν πράγματι η ενδεδειγμένη στιγμή για μια τέτοια διάσκεψη; Εκτός κι αν αισθανόμαστε αυτοϊκανοποίηση από τους μύδρους που εξαπέλυσε εναντίον η Άγκυρα. Δεν βλέπω να υπάρχει καλά επεξεργασμένη στρατηγική στο θέμα αυτό που πράγματι να εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα. Όσον αφορά την Κύπρο, καλό θα ήταν η Λευκωσία να προσανατολισθεί (και η Αθήνα να ενθαρρύνει) προς την επίλυση του κυπριακού προβλήματος μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες (εκλογή Ακιντζί, κλπ.).
Η Ελλάδα είναι παρά τα προβλήματα μια ισχυρή, δημοκρατική, διαφανής χώρα. Δεν κατανοεί επομένως κάποιος εύκολα γιατί αρνείται επίμονα να διεξάγει έρευνα για τους διάφορους ισχυρισμούς για νεκρό μετανάστη στον Έβρο, ενδεχομένως από ελληνικά πυρά. Με αποτέλεσμα πάνω από εκατό Ευρωβουλευτές να ζητούν τώρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προχωρήσει στην έρευνα αυτή. Ο στρουθοκαμηλισμός δεν συνιστά πολιτική. Ούτε το δόγμα ότι “ό,τι λέει η Τουρκία είναι εξ ορισμού fake news και ό,τι λέει η ελληνική πλευρά απαύγασμα αλήθειας και αντικειμενικότητας”, δόγμα που έχει τυφλά υιοθετήσει μέρος του επικοινωνιακού σύστηματος χωρίς καμιά προηγούμενη έρευνα(χωρίς να σημαίνει ότι η Τουρκία δεν παραγει κατα κόρον fake news βέβαια) .
Πηγή: www.tanea.gr