Όχι, το πρόβλημα δεν είναι η ΝΔ και ο Μητσοτάκης. Στο κάτω-κάτω, η ΝΔ είναι απλώς ένα συντηρητικό κόμμα, και όπως συμβαίνει και στις άλλες δυτικές δημοκρατίες, εκπροσωπεί τα κοινωνικά συμφέροντα της συντηρητικής παράταξης. Ένα κόμμα βέβαια που τα τελευταία χρόνια, έχει μετακινηθεί προς το πολιτικό κέντρο. Και που εκλογικά αλλά και δημοσκοπικά έχει καταφέρει να προπορεύεται όλων των άλλων κομμάτων. Και ο αρχηγός του, ο Μητσοτάκης, να προπορεύεται όλων των άλλων στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός αλλά να είναι και πρώτος στις αρνητικές γνώμες- που μεταφράζεται περίπου σε ένα «δεν σε γουστάρουμε μεν, αλλά δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει και άλλος για να κάνει τη δουλειά». Ένα κόμμα βέβαια που μπόρεσε να υλοποιήσει ως κυβερνητική πολιτική τον περιορισμό της διαχρονικής φοροδιαφυγής, την ψήφιση του γάμου των ομοφυλόφιλων, την ενσωμάτωση στην κυβέρνηση τόσων στελεχών του εκσυγχρονιστικού σημιτικού Πασοκ, την ίδια την δήλωση του κ. Μητσοτάκη πως η ΝΔ αποτελεί κόμμα του πολιτικού κέντρου. Στα συν να προσθέσουμε επίσης και την υπουργοποίηση στον τελευταίο ανασχηματισμό δύο ανθρώπων που θαυμάζω τη σκέψη τους - του Αρίστου Δοξιάδη δίπλα στον παλαιότερο Κυριάκο Πιερακκάκη- παλαιών συνεργατών της ΔιαΝεοσις. Όχι λοιπόν, δεν είναι πρόβλημα για την δημοκρατία στην Ελλάδα, την χώρα του αιωνίως λειψού εκσυγχρονισμού και της διαχρονικά ατελούς μεταρρύθμισης, η ΝΔ.
Πρόβλημα, αντίθετα, πιστεύω πως υπάρχει ολόγυρα της ΝΔ, ειδικά στα αριστερά της. Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ, φέρονται ως να σύρονται από τις εξελίξεις. Αδύναμοι να διαμορφώσουν πολιτικές εξελίξεις, αδυνατούν να εκφράσουν τις προσδοκίες της κοινωνίας ή να αρθρώσουν ένα νεωτερικό, πειστικό και ελκυστικό λόγο που θα τραβήξει το ενδιαφέρον των πολιτών. Παλαιότεροι πολιτικοί κυρίως εμφανίζονται να εκπροσωπούν τα γερασμένα κόμματα τους και να φέρονται όπως οι γερασμένοι άνθρωποι: αμήχανα, δύσκαμπτα, σιωπηλά. Και κατά καιρούς αμολάνε ένα "μπλα, μπλα δημοκρατία, μπλα, μπλα, με εκλέξανε" και μετά πάλι σιωπούν επί μακρόν μέχρι να ξαναξυπνήσουν και να ξαναπούν πάλι τα ίδια. Φταίει ο προβληματικός λόγος της σύγχρονης κεντροαριστερής θεωρίας, φταίνε οι ανεπαρκείς ηγέτες τους, ένα είναι σίγουρο: "πάψαμε να αρέσουμε" όπως είχε πει κάποτε η Μελίνα Μερκούρη. Αυτό που επίσης σίγουρα ξέρω είναι ότι με την πρακτική τους αυτή σπρώχνουν τον κόσμο να εδραιώσει την πεποίθησή ότι τελικά τα κόμματα αυτά δεν μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι του κόσμου που θα έρθει αλλά αποτελούν κομμάτι του κόσμου που καταρρέει. Για αυτό και βλέπουν τα δημοσκοπικά ποσοστά τους να καθιζάνουν συνεχώς.
Δίπλα τους το ΚΚΕ και η Νεα Αριστερά δρουν ως παραθρησκευτικές οργανώσεις. Παραληρητικά πεπεισμένοι για την νικηφόρα νομοτέλεια των εξελίξεων και για το ηθικό τους πλεονέκτημα, κοιτάζουν αλαζονικά τον υπόλοιπο κόσμο που τους έχει γυρισμένη την πλάτη. Ότι και να λένε οι άλλοι, αυτοί πιστεύουν ότι έχουν δίκιο!
Ακόμα πιο παραπέρα ένας σωρός αριστεροδεξιών λαϊκίστικων κομμάτων: Πλεύση Ελευθερίας, Ελληνική Λύση, Νίκη κλπ προσπαθούν να εκφράσουν την Ελλάδα του θυμωμένου αεισιχτιρ, του απαξιωτικού εμείς ή εσείς, της απογοήτευσης. Με τους αυταρχικούς και κομπάζοντες αρχηγούς των δυο πρώτων κομμάτων να καταφέρνουν τελευταία να καβαλικεύουν το λαϊκό κύμα του θυμού και της οργής λόγω Τεμπών, όπως ήδη φαίνεται δημοσκοπικά. Και να φτάνει το κόμμα "Πλεύση Ελευθερίας-Ζωή Κωνσταντοπούλου" να καλπάζει στις δημοσκοπήσεις ως δεύτερη πολιτική δύναμη.
Εν τέλει, το πρόβλημα είναι κυρίως στον κόσμο εκείνον, στο τμήμα της κοινωνίας εκείνο, που δεν βρίσκει σήμερα αξιόπιστες πολιτικές δυνάμεις να υποστηρίξει και να υποστηριχθεί. Και να τοκίσει στο μέλλον του. Και έχει πλέον διαχωριστεί από τα υπάρχοντα πολιτικά υποκείμενα που μέχρι τώρα τον εξέφραζαν. Και στέκει δθσφορώντας να παρακολουθεί τις εξελίξεις. Και βγαίνει αυθόρμητα στις πλατείες για να φωνάξει "επιτέλους, απαιτούμε αμερόληπτη δικαιοσύνη, διοίκηση με βάση τους νόμους κι όχι τις γνωριμίες, αξιοκρατία και θεσμική θωράκιση του κοινού μας βίου και πολιτικούς και κόμματα που να τα πραγματοποιήσουν όλα αυτά και όχι ένα πελατειακό, ανίκανο και αδιάφορο κράτος και πολιτικούς που είτε δεν θέλουν, είτε δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν τα ζητούμενα".