Αν θέλει ο κ. Μιχαλολιάκος και οι συν αυτώ ας παραιτηθούν, μακάρι να παραιτηθούν, να φύγουν και να απαλλάξουν τη Βουλή και όλους μας από την παρουσία τους!
Γιατί αν γίνουν εκλογές εκεί στις περιφέρειές τους για την αναπλήρωσή τους, είναι προφανές ότι δεν θα εκλεγεί ξανά ούτε ένας από δαύτους.
Αν όμως υποθέσουμε πως ο κ. Μιχαλολιάκος χρησιμοποιεί την απειλή της παραίτησης της κοινοβουλευτικής του ομάδας ως διαπραγματευτικό χαρτί για να αποτρέψει τις επερχόμενες ποινικές διώξεις εις βάρος τους, τότε η απάντηση που υπήρξε, άμεση από τον ΣΥΡΙΖΑ με τα περί δημοψηφίσματος και έμμεση μέσω διαρροών από το Μαξίμου, πως δεν αποκλείεται να πάμε σε εθνικές εκλογές, δείχνει απίστευτα πρόχειρους και ανεπαρκείς πολιτικούς χειρισμούς από πολύ κακούς πολιτικούς «παίκτες».
Αν πάλι ο χρυσαυγίτης αρχηγός το εννοεί και πολύ πιθανόν να το εννοεί στην κατάσταση που έχει περιέλθει και η οποία πολύ πιθανόν του βάζει τη σκέψη να «τιναχθεί στον αέρα», μαζί με την κυβέρνηση και ίσως με όλο το πολιτικό σύστημα, τότε με αυτή τους την αντίδραση τον διευκολύνουν να πετύχει τον στόχο του, που δεν είναι άλλος από το να δημιουργήσει μείζονα πολιτική αναταραχή και πιθανόν εκτροχιασμό της δημοκρατικής ομαλότητας.
Απορώ πώς εκεί στην Κουμουνδούρου και τη Συγγρού δεν έχουν καταλάβει ακόμη ή δεν το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα κανονικό κόμμα. Δεν σκέφτεται, δεν σχεδιάζει και δεν πράττει με όρους πολιτικού οφέλους και κόστους αλλά με όρους πολιτικής προβοκάτσιας για την επίτευξη ενός πρωταρχικού υπέρτατου σκοπού, που σε αυτόν υποτάσσονται καταρχήν όλα. Και αυτός δεν είναι άλλος από την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος και την εγκατάσταση φασιστικής δικτατορίας. Το να είσαι κακός πολιτικός είναι βέβαια ένα θέμα για το κόμμα σου και γι’ αυτούς που σε ψήφισαν, το να είσαι όμως ανεπαρκής και κουτοπόνηρος ενώπιον ενός μείζονος εθνικού κινδύνου, είναι καταστροφικό, πολλαπλά επιλήψιμο και ασυγχώρητο.
Η κατάσταση στην Ελλάδα όσο πάει και χειροτερεύει, χωρίς να φαίνεται να μπορεί να μπει ένα φρένο στον κατήφορο. Η ζωή των περισσοτέρων από εμάς γίνεται όλο και πιο δύσκολη, για εκατοντάδες χιλιάδες έχει γίνει ήδη αφόρητη και σε αυτό έρχεται τώρα να προστεθεί η ανασφάλεια από ενδεχόμενες ακραίες συγκρούσεις μεταξύ αντιμαχόμενων πολιτικών παρατάξεων και από την εγκληματική δράση συμμοριών τύπου Χρυσής Αυγής.
Με ποια λογική μπορεί κάποιος να μιλά σήμερα, που ακόμη δεν έχουμε καταφέρει να σταθεροποιήσουμε την οικονομία της χώρας, ενόψει κρίσιμων ευρωπαϊκών αποφάσεων και ενώ πλέον η δημοκρατία βάλλεται και υπονομεύεται σκληρά, για δημοψηφίσματα ή για προσφυγή σε εθνικές εκλογές; Εκλογές που αν διεξαχθούν τώρα, κατά πάσα βεβαιότητα δεν θα δώσουν εύκολα νέα κυβέρνηση, θα γίνουν μέσα σε κλίμα ακραίας πόλωσης και με εμφανώς αποσταθεροποιημένο το δημοκρατικό κοινοβουλευτικό μας σύστημα.
Το ποιος μπορεί να το θέλει αυτό είναι, νομίζω, προφανές…