Η παρούσα κυβέρνηση απέδειξε, από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων της, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος. Τόσο στην απόπειρα εισβολής στον Έβρο όσο και στη φύλαξη των θαλασσίων συνόρων της χώρας έδειξε ότι δεν θα επιτρέψει στην Τουρκία να υλοποιήσει τις απειλές και τα σχέδιά της στην ευρύτερη περιοχή. Ταυτόχρονα φρόντισε, στο μέτρο του δυνατού, να βελτιώσει τις συνθήκες παραμονής των μεταναστών στην Ελλάδα και επέσπευσε τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου στους πρόσφυγες που το δικαιούνται με βάση τις διεθνείς συμβάσεις του ΟΗΕ. Αποτέλεσμα όλης αυτής της στάσης είναι να υπάρχει σήμερα δραστική μείωση των μεταναστευτικών ροών και απόλυτος έλεγχος ενός προβλήματος που ταλάνισε τη χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η πρόσφατη απόφαση διακοπής χορήγησης ασύλου - γιατί αυτή είναι η ουσία της αναγνώρισης της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας για τις κυριότερες χώρες προέλευσης προσφύγων - κινείται προς την εντελώς αντίθετη και λαθεμένη κατεύθυνση.  Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι, μετά από αυτή την απόφαση, χιλιάδες πρόσφυγες θα εγκλωβιστούν στη χώρα αφού ούτε προς την Ευρώπη θα μπορούν να κινηθούν χωρίς χορήγηση ασύλου, ούτε και στην Τουρκία να επιστρέψουν αφού δεν τους δέχεται. Το πιο σοβαρό είναι ότι η χώρα μας αρνείται ουσιαστικά να ανταποκριθεί στη διεθνή υποχρέωσή της να χορηγεί πολιτικό άσυλο σε όσους το δικαιούνται.

Η, γνωστή από τις δηλώσεις της για τις αξύριστες μασχάλες, Αφροδίτη Λατινοπούλου πρότεινε στην κυβέρνηση να ακολουθήσει το παράδειγμα της Δανίας για εξοβελισμό των μεταναστών σε δομές εκτός της χώρας. Ανάλογες προτάσεις για τα ξερονήσια είχε κάνει και ο πρόεδρος της «Ελληνικής λύσης». Ας ελπίσουμε ότι τέτοιες φωνές δεν θα βρουν ευήκοα ώτα στο κυβερνητικό επιτελείο. Τη στιγμή μάλιστα που έχει πια αποδειχθεί ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορεί να συμβαδίσει με την προστασία της ασφάλειας της χώρας και των πολιτών της.