Το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου, εκτός από το μεγάλο εύρος της διαφοράς μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, με την ταυτόχρονη κατακρήμνιση των ποσοστών του δεύτερου, έκρυβε εκπλήξεις και στα “κάτω πατώματα” του κομματικού οικοδομήματος. Τόσο η πολύ κακή επίδοση του ΜέΡΑ25 όσο και η οριακή μη είσοδος στη “Βουλή της μίας μέρας” του κόμματος της Ζωής Κωνσταντοπούλου και της ψεκασμένης ακροδεξιάς υπό τον τίτλο Νίκη, ήταν από εκείνα που κάποιοι έβλεπαν να έρχονται αλλά δεν πίστευαν ότι θα έρθουν.
Προς νέο τοπίο
Αυτή τη στιγμή, τρεις εβδομάδες πριν τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, η εικόνα σε αυτή την κομματική περιοχή φαίνεται να κρύβει νέες εκπλήξεις. Το κόμμα Βαρουφάκη όχι μόνο δεν επανακάμπτει αλλά μάλλον θα φτάσει σε ακόμα χαμηλότερα ποσοστά, ενώ τόσο η Πλεύση Ελευθερίας όσο και η Νίκη διεκδικούν με αξιώσεις την είσοδο στη Βουλή.
Ευθύνη όλων μας
Για τη μετάλλαξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που από σκληρή και άκαμπτη αρχηγός με υψωμένη τη γροθιά έχει γίνει αγαπησιάρα, χαμογελαστή που χαρίζει “καρδούλες” στους ψηφοφόρους, έχουν γράψει πολλοί. Πολλοί έχουν γράψει και για το τι εστί Νίκη. Στο δικό μας σημείωμα, λοιπόν, δεν θα επαναλάβουμε τους άρρηκτους δεσμούς του ακροδεξιού κόμματος με κάθε λογής συνωμοσιολογικούς και παραθρησκευτικούς κύκλους. Θα μιλήσουμε για την ανάγκη ενός ενιαίου και στιβαρού μετώπου που πρέπει να υψωθεί, πέρα από τις επί μέρους ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές που έχουμε ο καθένας ξεχωριστά και τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου συνολικά, ώστε το συγκεκριμένο μόρφωμα να μην αποκτήσει κοινοβουλευτική παρουσία.
Μια λάθος “ευχή”
Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής που ισχύει στις επερχόμενες κάλπες, το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής επηρεάζει το ποσοστό που πρέπει να λάβει το πρώτο κόμμα προκειμένου να έχει αυτοδυναμία. Όσο μεγαλύτερο το άθροισμα των σχηματισμών που δεν θα “πιάσουν” το 3% τόσο πιο εύκολες οι 150+1 έδρες για τον νικητή. Όσοι, λοιπόν, θέλουν τη Ν.Δ. με μικρή πλειοψηφία ή ακόμα και χωρίς αυτοδυναμία, θα πρέπει να “εύχονται” την είσοδο στη Βουλή -και της Πλεύσης- και της Νίκης. Σωστά;
Συλλογικό τείχος
Ωστόσο, κατά τη γνώμη μας, κανένας πολίτης και κανένα κόμμα που θέλει να λογίζεται στην όχθη των δημοκρατικών δυνάμεων -και πολύ περισσότερο των προοδευτικών δυνάμεων- δεν θα πρέπει να εύχεται κάτι τέτοιο. Πρέπει να σταθούν και να σταθούμε πέρα και μακριά από μικροκομματικές λογικές. Να σταθούν και να σταθούμε μακριά από το στενό και εφήμερο συμφέρον και μαζί να υψώσουμε τείχος αποτροπής, ώστε το κόμμα των αντιεμβολιαστών, των πολέμιων του δικαιώματος στην έκτρωση, των ομοφοβικών, των ρατσιστών και των παραθρησκευτικών ομάδων, όχι μόνο να μην μπει στη Βουλή, αλλά ούτε καν να μάθει κατά που πέφτει το κτήριο και να βιώσει μια όσο το δυνατόν πιο ισχυρή ήττα, που -όπως λέει και ένα παλιό αριστερίστικο τσιτάτο- “θα το στείλει πίσω στην τρύπα του”. Είναι στο χέρι όλων μας, αυτή τη φορά, να συμβεί!