Ο Στέλιος Ράμφος, εδώ και χρόνια, υποστηρίζει ότι η ιστορική ευκαιρία για την καθ’ ημάς Ανατολή χάθηκε με το «σχίσμα» τον 11ο αιώνα. Όταν δηλαδή οι Δυτικοί, επιλέγοντας «την τόλμη του γνωρίζειν», αποφάσισαν ότι το πνεύμα εκπορεύεται και εκ του υιού (filioque). Εφόσον λοιπόν ο υιός ήταν «θεάνθρωπος», αυτό σήμαινε ότι και οι άνθρωποι μπορούν να σκέφτονται και όχι μόνον ο «πατέρας».
Αντίθετα, η Ανατολή καθηλώθηκε στο «εκ του πατρός εκπορευόμενον». Κάτι που σήμαινε ότι οι άνθρωποι δεν επιτρέπεται να σκέφτονται, παρά μόνον ο «πατέρας» και βεβαίως ό,τι τον συμβολίζει (εκκλησία, ηγεμόνας, κόμμα, κράτος).
Αυτή η σχέση μας με τον Μεσαίωνα είχε και τα ανθρωπολογικά της αποτελέσματα. Παρήγαγε τον νεοέλληνα. Έναν ανθρώπινο τύπο που εκφράζει επιφύλαξη ή εχθρότητα προς τη λογική, την οποία θεωρεί μάλλον «ανοίκεια».
Έτσι:
1) Ο νεοέλλην αγρότης είναι έτοιμος να πιστέψει τους δημαγωγούς –και τους πιστεύει– ότι οι τεράστιες επιδοτήσεις που πήρε ο ίδιος από την ΕΟΚ και ακολούθως την Ευρωπαϊκή Ένωση ωφέλησαν μόνο την Ευρωπαϊκή Ένωση!
2) Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας δέχεται την άποψη των δημαγωγών ότι για το δυστύχημα στα Τέμπη δεν έχουν ευθύνη αυτοί που εκείνη τη φοβερή βραδιά είχαν καθήκον να ρυθμίσουν την κυκλοφορία των τρένων και άφησαν τα τρένα να κινούνται αντίθετα στην ίδια γραμμή, αλλά ό,τι ακολούθησε! (Π.χ. το ότι εκ των υστέρων μπαζώθηκε η μία πλευρά, προκειμένου να στηριχθούν οι γερανοί για την απομάκρυνση των τρένων).
3) Οι ίδιοι επίσης δέχονται σαν αλήθεια το παραλήρημα των δημαγωγών, ότι η έρευνα της Δικαιοσύνης για τις ευθύνες του ατυχήματος είναι συγκάλυψη ή «συγκάλυμμα». Προβάλλοντας ως μόνη αξιόπιστη «έρευνα» αυτήν που φαντασιώνεται ένας «έμπορας». Ο οποίος, αφού πούλησε στους χριστιανούς μέχρι και «ιδιόγραφες» επιστολές του Ιησού και στους φαλακρούς το φάρμακο για τη φαλάκρα, τώρα πουλάει σε όλους βολικές «θεωρίες συνωμοσίας».
4) Οι προνομιακοί αγοραστές των θεωριών συνωμοσίας του εν λόγω εμπόρου, είναι όλη η Αριστερά. Και αυτό επειδή αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει «φάρμακο» για τη συλλογική τρέλα και την πολιτική απάτη. Οπότε αποφάσισε να τα κάνει και δικά της όπλα, ορίζοντας ως ηθικό καθοδηγητή της έναν ακροδεξιό, που εμπορεύτηκε ακόμη και τον Χριστό.
Πηγή: booksjournal.gr