Πριν καλά-καλά ακουμπήσει το χέρι του στον τερματισμό, τα σενάρια συνωμοσίας είχαν ήδη φουντώσει. «Οι Ολλανδοί έχουν τα μέσα», «Δεν θέλουν να πάρει άλλο χρυσό η Ελλάδα», «Καλύτερα να μην μιλήσουμε». Ένας ολόκληρος λαός δικαιώνεται μέσω μιας διαρκούς αδικίας της οποίας είναι διαχρονικά το μόνιμο θύμα.
Ποιος ξεχνάει την καθυστέρηση της εκκίνησης του δρόμου των 400 μέτρων στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, όταν το ΟΑΚΑ σειόταν από την ιαχή «Κεντέρης – Κεντέρης» σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον αποκλεισμό του πρωταθλητή μας, όχι γιατί ήταν ντοπαρισμένος αλλά γιατί «και οι άλλοι το ίδιο κάνουν αλλά δεν τους πιάνουν»…
Ο διαιτητής, ο αέρας, το γήπεδο είναι οι μόνιμοι υπεύθυνοι της εθνικής μας κακοτυχίας, είτε πρόκειται για τον αθλητισμό, είτε πρόκειται για την ιστορική μας διαδρομή, είτε – ιδιαίτερα τώρα τελευταία – για την κρίση και τις αιτίες που την προκάλεσαν.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης σήκωσε, μαζί με το αθλητικό και το σπουδαίο ηθικό του ανάστημα: «Ο Ολλανδός κέρδισε δίκαια το χρυσό»
Σ’ ευχαριστούμε για όλα, χρυσόστομε αργυρέ μας Ολυμπιονίκη!