Υπάρχει πάτος στο βαρέλι του «ηθικού» πλεονεκτήματος; Ή, για την ακρίβεια, στον κατήφορο του λαϊκισμού; Είναι καιρός να συνειδητοποιήσει ο πρωθυπουργός της χώρας ότι η συζήτηση δεν γίνεται πια για την διάσωση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά για την προστασία της στοιχειώδους αξιοπρέπειας του πολιτικού συστήματος της χώρας. Και να δείξει στην πράξη ότι δεν υιοθετεί, επίσημα τουλάχιστον, την πολιτική – και όχι μόνον – αλητεία και μαγκιά ως την επικρατούσα ιδεολογία της «πρώτη φορά αριστερά».
Το πρόβλημα με τον αναπληρωτή υπουργό υγείας δεν είναι κυρίως το δάνειο που πήρε από την «εσωσυστημική» Συριζοτράπεζα. Είναι η απαράδεκτη και χυδαία συμπεριφορά του έναντι των ζωντανών και νεκρών θυμάτων της γρίπης, έναντι των ζωντανών και νεκρών επαγγελματιών δημοσιογράφων, έναντι της απροστάτευτης κοινωνίας των πολιτών στα σπίτια των οποίων μπαίνει κάθε μέρα εξ αιτίας της προβολής του από τα βοθροκάναλα.
Αποδεικνύεται ότι η συνεργασία-σύμφυση με τους ΑΝΕΛ του Καμμένου κάθε άλλο παρά παραφύσιν ήταν. Γι’ αυτό άλλωστε και οι περισσότεροι παρέμειναν και συνεχίζουν να στηρίζουν την κυβερνητική πλειοψηφία, αναγνωρίζοντας στους Πολάκηδες τον φυσικό πολιτικό χώρο του κάθε συνεπούς λαϊκιστή. Ας αναγνωρίσει επιτέλους ο πρωθυπουργός, έστω και για τα προσχήματα, ότι οι αποκριάτικες «προοδευτικές» μάσκες πέφτουν κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του ο βοθροϋπουργός του κι ας τον διώξει. Εκτός αν «τον έχει» κι αυτόν και δεν μπορεί να κάνει τίποτα.