Ανακούφιση στην Ευρώπη από την απόφαση των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών να συμμετάσχουν σε μια νέα κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού. Ανακούφιση βέβαια και για τον φίλο μας τον πρώην πρόεδρο του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου που διέσωσε την θέση του.

Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Μάρτιν Σούλτς γνώρισε στο πρώτο στάδιο της ανάληψης της προεδρίας του SPD μια πρωτόγνωρη για τη Γερμανία «αριστερή» δημοσκοπική έκρηξη, ακριβώς επειδή διακήρυξε το τέλος των κυβερνήσεων του μεγάλου συνασπισμού που ευθύνονταν δήθεν για την εκλογική κατρακύλα του κόμματός του. Το επανέλαβε άλλωστε θριαμβευτικά αμέσως μετά το οδυνηρό για τον ίδιο και τους σοσιαλδημοκράτες αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών.

Στην αλλαγή αυτή της στάσης του Σουλτς υπήρξε και αποφασιστική ελληνική συμμετοχή. Όχι μόνο γιατί η «κωλοτούμπα» έχει πια καθιερωθεί σαν διεθνής πολιτικός όρος, αλλά και γιατί, όπως ομολόγησε και ο ίδιος, σημαντικό ρόλο στην κωλοτούμπα του έπαιξε και η παρότρυνση του Αλέξη Τσίπρα να σχηματίσει κυβέρνηση με τους χριστιανοδημοκράτες της Μέρκελ.

Αν προχωρήσουν ομαλά οι διαπραγματεύσεις και βγει η Γερμανία γρήγορα από το φάσμα της ακυβερνησίας, όπως όλοι οι φιλοευρωπαίοι ευχόμαστε, δικαιολογημένα θα σκεφτούν πολλοί «να ‘ναι καλά ο Τσίπρας».

Και βέβαια να ‘ναι καλά και η Μέρκελ που στάθηκε για μια ακόμα φορά όρθια και προτίμησε να διακινδυνεύσει την καγκελαρία της και την πολιτική της υστεροφημία από το να δώσει γη και ύδωρ (βλ. μεταναστευτικό και οικονομία) στους φιλελεύθερους της Τζαμάικα.