Οι δημοσκοπικές επιδόσεις του ΚΙΝΑΛ είναι γνωστές τα τελευταία δύο χρόνια. Από το 6% στο 6.5% και από εκεί στο 7% και συνεχή πίσω εμπρός από έρευνα σε έρευνα, τα ποσοστά καταγράφουν μια τελματωμένη κατάσταση και μια αδυναμία διαμόρφωσης μιας σύγχρονης φυσιογνωμίας που να του επιτρέπει να εισπράττει οφέλη από την φθορά  της Κυβέρνησης και τις μεγάλες απώλειες που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι νέα αυτή η αδυναμία. Στην πορεία προς τις Εθνικές εκλογές έδειξε μία πλήρη αδυναμία να εισπράξει πολιτικά από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και ενός αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου που έφτανε το 60%-65%. Τελικά πήρε 8.2% , η ηγεσία του το εμφάνισε ως επιτυχία και από τότε το σήριαλ συνεχίζεται.

Τι δείχνει αυτό το δημοσκοπικό τέλμα; Αδυναμία ανάγνωσης των νέων δεδομένων στο πολιτικό σκηνικό και των προκλήσεων της νέας εποχής, επομένως και διαμόρφωσης ενός σύγχρονου πολιτικού λόγου, μιας πραγματικά εναλλακτικής πρότασης. 

Μία ασάφεια των στόχων, των ακροατηρίων που θέλει να απευθυνθεί και να πείσει. Μια αντιπολιτευτική πολιτική που άλλοτε αφήνει κάποιες χαραμάδες ελπίδας για ένα εναλλακτικό λόγο και άλλοτε , πιο συχνά μάλιστα δεν διαφέρει και πάρα πολύ από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα κόμμα που σε τίποτα δεν συγκρίνεται με το ΠΑΣΟΚ των μεγάλων ποσοστών, αλλά και με το Κόμμα των μεγάλων συγκρούσεων και συνθέσεων που το ανανέωναν και του έδιναν νέα ώθηση. Αδυναμία της ηγεσίας να το ανασυγκροτήσει, να του δώσει ζωή, χρώμα, στίγμα.

Τι προϊδεάζει αυτή η κατάσταση; Αν θεωρούσαμε ότι δεν αλλάζει, τότε η πιο πιθανή προοπτική δεν είναι να συνεχίζεται η δημοσκοπική στασιμότητα σ αυτά τα χαμηλά επίπεδα, αλλά το πισωγύρισμα. 

Το 81.2% των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ σύμφωνα με την τελευταία  έρευνα της Opinion Poll εκτιμούν θετικά την παρουσία και δραστηριότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Επίσης το 13.2% βλέπει θετικά τον Τσίπρα ως επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Eν ολίγοις, αν το ΚΙΝΑΛ δείξει να είναι μόνιμα ασθενής πολιτικά, τμήματά του έχουν λύση. Ακόμα χειρότερα.  Αν το ΚΙΝΑΛ δεν αντιδράσει, αν δεν αυξήσει τις δυνάμεις του τώρα ή στους επόμενους μήνες, τότε η επίδοσή του στις επόμενες διπλές όπως φαίνεται εκλογές και ειδικά στις δεύτερες θα εκπλήξει αρνητικά.

Υπάρχει περίπτωση να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση; Παρά την άρνηση της ηγεσίας του να αρνηθεί την πραγματικότητα, παρά την ροπή της προς συριζαικού τύπου αντιπολίτευση που ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ και μόνο , παρά την  μεγάλη καθυστέρηση των στελεχών του να αντιδράσουν, μάλλον μπορεί. 

Στην τελευταία έρευνα της OPINION POLL που αναφέραμε, εμφανίζεται ένα ελπιδοφόρο για τη κατάσταση αυτή στοιχείο. Το 25% δηλώνει ότι τον ενδιαφέρουν οι εκλογές που έχουν προκηρυχθεί για ανάδειξη νέου Προέδρου και μάλιστα εμφανίζονται να σκέφτονται να συμμετέχουν. Πρόκειται για ένα κρίσιμο εύρημα που δείχνει ότι υπάρχει ζωτικός πολιτικός χώρος. Ένας ζωτικός χώρος όμως που προφανώς κρατάει απόσταση ασφαλείας από το ΚΙΝΑΛ, αφού δεν εμπνέεται από αυτό σήμερα. Περιμένει και προφανώς θέλει να δει αλλαγές. Πρώτη και μεγάλης συμβολικής αξίας αλλαγή είναι αυτή της ηγεσίας.

Το 65% των πρώην ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ και το 75% αυτών που σκέφτονται ακόμα και να πάνε να ψηφίσουν δηλώνει ότι πιστεύει ότι πρέπει να αλλάξει η Φώφη Γεννηματά. Η αλλαγή αυτή θα χάσει την αξία της αν γίνει με απολίτικα κριτήρια φιλίας ή τακτοποιήσεων, ποιος είναι πιο νέος ή πιο μεγάλος, με όρους μηχανισμών. Για να έχει αξία θα πρέπει να γίνει με όρους μαζικής συμμετοχής που θα σηματοδοτήσει  επανεκκίνηση και όρους ανοίγματος των πολιτικών χαρτιών των υποψηφίων και να ξέρουν όλοι τι πιστεύει και τι προτείνει ο κάθε υποψήφιος, χωρίς να κρύβονται πίσω από την σιωπή και την ασάφεια . Δεύτερη αλλαγή στενά συνδεδεμένη με την αλλαγή ηγεσίας είναι η προγραμματική, φυσιογνωμική, στρατηγική αναμόρφωση του χώρου με τρόπο που να τονώνεται  το εκσυγχρονιστικό, μεταρρυθμιστικό του στίγμα, η δυνατότητα να διεκδικήσει τμήμα του Κέντρου. Αυτή είναι η επιλογή που αναδεικνύουν όλες οι έρευνες.

Θα τα καταφέρει το ΚΙΝΑΛ;

Ποιος μπορεί να ξέρει. Στους επόμενους μήνες θα φανεί η δυνατότητα, η ωριμότητα ενός ολόκληρου χώρου αν μπορεί να τολμά, να αναμορφώνεται, να καταλαβαίνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει για να μπει σε μια νέα τροχιά. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι αν τελικά θα το κατορθώσει , τότε θα υπάρξει ένα νέο ενδιαφέρον στο πολιτικό σκηνικό και στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς. Αν από την άλλη δεν τα καταφέρει, το ερώτημα για τον λόγο ύπαρξής του θα τίθεται πια ακόμα πιο αμείλικτο. 

Πηγή: www.topontiki.gr