Τα αποτελέσματα των ερευνών για τις πολιτικές διεργασίες και συσχετισμούς είναι πια παγιοποιημένα. Τα κόμματα της περίεργης συγκυβέρνησης ριζοσπαστικής αριστεράς – τραμπικής ακροδεξιάς καταρρέουν και όλα δείχνουν ότι ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα θα κατάφερνε να ξεπεράσει το 20% όση πόλωση και αν επιδιώξει ( οι έρευνες του δίνουν σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά,οι δε ΑΝΕΛ πιθανότατα θα μείνουν εκτός Βουλής. Η Ν.Δ έχει σταθεροποιήσει πια μια σημαντική διαφορά , διψήφια σε κάθε περίπτωση που σε σειρά δημοσκοπήσεων τα ποσοστά της είναι … διπλάσια του ΣΥΡΙΖΑ .Δείχνει δηλαδή να πλησιάζει την αυτοδυναμία. Η πολυδιάσπαση του μεσαίου χώρου ,των δυνάμεων του κέντρου και της κεντροαριστεράς εμποδίζει την πιο δυναμική παρέμβαση του χώρου όσο και αν η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ δείχνει να αυξάνει σχετικά τις δυνάμεις της, χωρίς να φαίνεται πιθανή μια εκτίναξη των ποσοστών της. Κι όμως η ίδρυση ενός μεγάλου,σύγχρονου κενροαριστερού κόμματος φαίνεται ότι θα μπορούσε να φέρει τα πάνω κάτω, μιας και πιθανότατα και υπό προυποθέσεις θα γινόταν άμεσα δεύτερη δύναμη συνυπολογίζοντας και την συνεχιζόμενη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.
Σ΄αυτά προσθέστε και την διάψευση δύο τουλάχιστον ισχυρισμών :
Ο πρώτος αφορά στον ισχυρισμό στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι το κυβερνών κόμμα έχει χαμηλή συσπείρωση ,άρα έχει πολλά περθώρια να αυξήσει πολύ τα ποσοστά του. Καμμία ποσοτική και ποιοτική έρευνα δεν επιβεβαιώνει ένα τέτοιο ισχυρισμό.Οι εγκαταλείποντες τον ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται ότι μπορεί να ξαναεπιστρέψουν και συνωστίζονται σε ένα θολό χώρο αναποφάσιστων με πικρή γεύση από την εμπειρία της διακυβέρνησης των δύο τελεταίων χρόνων. Ο δεύτερος ειναι ότι όσοι εγκατάλειψαν το ΠΑΣΟΚ για να βρουν την ελπίδα στον ΣΥΡΙΖΑ επαναπατρίζονται. Ούτε αυτός ο ισχυρισμός ισχύει, τουλάχιστον σε μαζική κλίμακα.Αντίθετα η Ν.Δ φαίνεται να εισπράτει ένα 10% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τον Σεπτέμβριο του 2015, ενώ η Δ.Σ μόλις το 2%-3%.
Έχουμε επομένως μία πλήρη ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών και μία φανερή απονομιμοποίηση της Κυβέρνησης .Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία ,όταν η παρούσα Κυβέρνηση οδεύει προς την αποδοχή μέτρων για το 2018 η και το 2019,2020 στο πλαίσιο της αξιολόγησης και στην αποδοχή δεσμευσεων μέτρων πέραν του χρονικού ορίου λήξης του 3ου αριστερού Μνημονίου ,αλλά και της λήξης της θητείας της. Πρόκειται για κάτι που η κοινωνία δεν της δινει το πράσινο φως ,δεν την εξουσιοδοτεί να πάρει τέτοιες αποφάσεις.
Επομένως, η λήξη της αξιολόγησης ,όταν και αν συμβεί επί αυτής της Κυβέρνησης θα επιφέρει σκληρό χτύπημα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους πρόθυμους ΑΝΕΛ για δύο λόγους:
Πρώτον λόγω της βιαιότητας των μέτρων που θα φτωχοποιήσουν κι΄άλλο την ελληνική κοινωνία και δεύτερο γιατί θα το κάνει μια Κυβέρνηση πολιτικής και κοινωνικής μειοψηφίας. Θα έχουν πράγματι πολύ μεγάλο ενδιαφέρον οι έρευνες εκείνης της χρονικής φάσης .
Είναι όμως όλα τόσο απλά ; Προχωρούν και θα προχωρήσουν όλα τόσο ευθύγραμμα; Σαφώς όχι και ας δούμε κάποιους παράγοντες που επιδρού και θα επιδράσουν στο επόμενο διάστημα:
– Όταν ποσοστά πάνω από 80%-85% ζουν με απόλυτη ανασφάλεια και απογοήτευση μη βλέποντας φως ,πολλά μπορύν να συμβούν. Μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας δεν ελπίζουν σε τίποτα και αυτό ας το λάβουν υπόψη στην Αντιπολίτευση και κυρίως στην Ν.Δ.
– Η νεολαία αισθάνεται πλήρως προδομένη από ένα πολιτικό σύστημα που θέλοντας να κρατήσει το πελατειακό κράτος πήρε μέτρα που θα τα πληρώσει πολλαπλάσια από ότι την πλήρωσαμε όλοι οι άλλοι μέχρι στιγμής.Εν ολίγοις για να μην « πονέσουμε » πολύ οι άλλες ηλκίες ,μετατέθηκαν μέτρα για το μέλλον υποθηκεύοντας συνολικά το μέλλον των νέων ανθρώπων. Μην μας ξενίζει επομένως η μεγάλη αποστασιοποίησή της.
– Η εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού σπρώχνει πολίτες να αναζητούν μεσσιανικές λύσεις .Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες Έλληνες δοξάζουν ήδη τον κ.Σώρρα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ένας στους τρεις Έλληνες θεωρεί ότι καλύτερο θα ήταν να πάμε στην δραχμή ( στους ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ το ποσοστό αυτο ξεπερνάει το 50% και στους ψηφοφόρους των ΑΝΕΛ φτάνει το 69% περίπου ).
– Η περίοδος της κρίσης και των Μνημονίων δεν είχε μόνο θύμα την τσέπη μας.Είχε ως θύμα και τον ορθολογισμό,την κοινή λογική.Πως να δικαιολογήσεις ότι ο ένας στους τρεις Έλληνες θεωρεί ότι καλύτερα θα ήταν αντί να ανήκουμε στην Ε.Ε να έχουμε συμμαχία με την Ρωσία που αρνήθηκε να δώσει έστω και ένα ρούβλι δάνειο ,όταν χρεωοπούσε η χώρα. Πως δικαιολογείται ότι αυτοί οι Έλληνες συμπαθούν την Ρωσία και μισεί αυτούς που μας δάνεισαν πολλά δις. ευρώ για να γλυτώουμε;
– Η εμπιστοσύνη απέναντι στους θεσμούς καταρρέει. Ο θεσμός του Πρωθυπουργού είχε δημοφιλία 71% όταν ξεκινούσε ο Α. Τσιπρας και έχει φτάσει το…44% ! Ο θεσμός Προεδρίας της Δημοκρατίας με δυσκολία ξεπερνάει το 50%,ενώ η Δικαιοσύνη αντιμετωπίζεται με μεγάλη δυσπιστία .Κι ας μην μιλήσουμε για το πως αντιμετωπίζεται το Κοινοβούλιο η τα Κόμματα..
Αυτοί και άλλοι παράγοντες δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται χαλαρά και όλοι οφείλουν να δουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αναδεικνύονται.Διαφορετικά όλα μπορεί να αλλάξουν.Σκεφτείτε για παράδειγμα να εμφανιστεί ένας προικισμένος νέος λαικιστής, δραχμιστής, αντευρωπαίος,ένας έλληνας Τραμπ. Τι θα συνέβαινε τότε;
Ας μας απασχολούν και αυτά γιατί η εποχή των τεράτων δεν έχει τελειώσει ακόμα …