Το να ψηφίζει κάποιος ή κάποια ΚΚΕ, τιμώντας τη μνήμη των αντιστασιακών της οικογενείας του, είναι κάτι που δεν μπορεί παρά να είναι σεβαστό. Αρκετοί είναι οι συμπολίτες μας που ακόμα και σήμερα τηρούν αυτή τη στάση. Το να επιχειρεί όμως να προσδώσει στην επιλογή του αυτή και ιδεολογικά χαρακτηριστικά και μάλιστα να τα προβάλει αξιοποιώντας την καλλιτεχνική του επωνυμία, είναι κάτι που τον εκθέτει δημόσια, οδηγώντας τον στα όρια της γραφικότητας.
Η Νατάσα Μποφίλιου φιλοδοξεί προφανώς να προστεθεί στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ, αγνοώντας ότι οι Τροτσκιστές – στους οποίους ανήκει «στα βάθη της ψυχής της» – δεν ήταν ποτέ ευπρόσδεκτοι. Όπως αγνοεί και το τι υπέστησαν οι τροτσκιστές στη διάρκεια της εθνικής αντίστασης από τους ίδιους τους «συντρόφους» τους με το πρόσχημα του παραδειγματισμού για την αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού…
Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι το αν θα βρει «έναν ηγέτη να τον ακολουθήσει στο βουνό» αλλά η ζημιά που κάνει όταν την ακούνε οι χιλιάδες νέες και νέοι θαυμαστές της να χαρακτηρίζει ως «δικτατορία» την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό και η αντιμετώπισή της δεν μπορεί να γίνεται με υποτιμητικούς για την ίδια χαρακτηρισμούς αλλά με την επισήμανση του κίνδυνου να επηρεάσουν οι απόψεις της ένα μέρος έστω της νέας γενιάς της χώρας μας.