Πολλά πράγματα αλλάζουν γύρω μας.
Εμείς, δεν μπορώ να καταλάβω, πόσο το έχουμε κατανοήσει και πόσο μας αφήνει παγερά αδιάφορους.
Ο Αμερικανοί έδειξαν πως αποσύρονται, οριστικά από τη ευρύτερη περιοχή.
Αφού στήριξαν, με πακτωλούς δολαρίων, τον Φετουλάχ Γκιουλέν, νομίζοντας ότι θα μπορέσουν, μέσω αυτού, να κυριαρχήσουν στην Νοτιοανατολική Τουρκία και να ιδρύσουν το κράτος που τους ενδιαφέρει, για τους Κούρδους πέριξ της Μουσούλης, δήλωσαν πριν από κάμποσο καιρό, ότι διάβασαν λάθος τον Ερντογάν.
Και πήγε ο Μπάιντεν, προχθές, για να εξηγήσει ποιο, από όλα τα κεφάλαια που διάβασαν, ήταν το λαθεμένο και ποιο το σωστό.
Ο Ερντογάν πετυχαίνει αυτή τη στιγμή, τον βασικό του στόχο. Να αποτρέψει δηλαδή τη δημιουργία Κουρδικού θύλακα, στη δυτική μεριά των συνόρων του, με την Συρία.
Ενώ λοιπόν, βρίσκονταν κολλημένος με την πλάτη στον τοίχο και πλπηρως απομονωμένος γύρωθεν, έρχεται σήμερα και πάλι ως κεντρικός παίκτης και εισβάλει στη Β.Συρία με τις ευχές των άλλων δύο…
Εκείνο που είναι το χειρότερο σε αυτή την υπόθεση, είναι ότι η Γερμανία, η μοναδική χώρα που θα μπορούσε να ασκεί εξωτερική πολιτική εξ ονόματος της Ε.Ενωσης, αναγιγνώσκει για ακόμη μια φορά, λάθος και στρεβλά τις δυνάμεις της και αφήνει την Ευρώπη, ξεκρέμαστη, έρμαιο των διαφόρων ασυνάρτητων φυλάρχων, που χωρίς σχέδιο και κυρίως χωρίς όραμα, του τι πρόκειται να συμβεί, έχουν εφορμήσει στην περιοχή, εδώ και αρκετά χρόνια, κάνοντας το ένα σφάλμα μετά το άλλο.
Από ότι φαίνεται, το πρόβλημα με τα νότια σύνορα, ο Ερντογάν το λύνει. Αυτό σημαίνει μερική ανακούφιση για τις πιέσεις που θα ασκούνταν στη χώρα μας. Από την άλλη όμως, αυτό δεν μπορεί να μας εφησυχάζει, λόγω του ότι θέλουμε δεν θέλουμε, πρέπει να πάρουμε θέση, για όσα συμβαίνουν και θα συμβούν.
Και η δήθεν γλώσσα, όλοι αδέρφια είμαστε, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός, βλέπουμε οτι δεν περνάνε.
Απαιτείται θάρρος.
Και για μας θάρρος σημαίνει, να προσεγγίσουμε, με ένα τρόπο τελείως διαφορετικό και παραγωγικό, την Τούρκικη πλευρά
Δεν είναι απλώς οτι μπαρκάρισαν ήδη οι δύο βάρκες και άρα δεν μπορούμε να πατάμε μια εδώ και μια εκεί.
Όπως δεν είναι μόνον τα θέματα ασφάλειας, όπως το έθεσε η τριπλέτα, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, προχθές στην Ιταλία.
Είναι και η ίδια η προοπτική της Ευρώπης. Και ναι μεν κάμποσοι θα ουρλιάξουν πως η Τουρκία δεν είναι Ευρώπη, ας πάνε να συμμαχήσουν με τους Ουγγρους του Ορμπαν και τους Αυστριακούς ναζί, που τους φαίνονται δημοκρατικότεροι.
Για την Ελλάδα η διέξοδος αυτή, δεν είναι απλώς, σχεδόν μονόδρ0ομος, είναι αναγκαία . ακόμη και για την προοπτική εξόδου από την κρίση, μιας και υγιείς δυνάμεις, που να θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, θέλουμε δεν θέλουμε, είναι οι Τούρκοι επιχειρηματίες που και αυτοί θέλουν να επενδύσουν στο εξωτερικό διερευνώντας για νέες αγορές… Και φυσικά μιλάμε για τις μεσαίες και μικρότερες επιχειρήσεις διότι οι όμιλοι ήδη βρίσκονται εγκατεστημένοι στην Ευρώπη….
Αν βρείτε και πουθενά αλλού και σε βάση ισοτιμίας φυσικά ειδοποιείστε με.
Στην προοπτική ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον 21ο αιώνα, ο προφήτης, σπουδαίος Ευρωπαίος ηγέτης, Αλτιέρο Σπινέλι, που πήγαν και προσκύνησαν προχτές, οι τρεις Ευρωπαίοι ηγέτες, το προέβλεπε, και μάλιστα με τρόπο πολύ πιο προχωρημένο από τον σύγχρονο συντηρητισμό , που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να φοβάται την Ευρώπη