Κακά τα ψέματα, η Χρυσή Αυγή επανήλθε, ελέω Π. Μπαλτάκου, στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής από το περιθώριο στο οποίο είχε περιοριστεί και ενώ ήταν εμφανή τα σημάδια της συρρίκνωσής της. Ταυτόχρονα η απίστευτη υπόθεση της απόλυτα «φιλικής» συνομιλίας του γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου με τον φοβερό Ηλ. Κασιδιάρη, που είδε το φως της δημοσιότητας, ως βιντεάκι παραγωγής και εκμετάλλευσης του δεύτερου, καθώς και η συνέχεια, αποκαλύπτει πράγματα και θαύματα, που προκαλούν με τη σειρά τους ερωτήματα. Και όλα αυτά χρειάζονται κάποια κωδικοποίηση.
Πρώτον. Η εικόνα μαζί με το ηχητικό δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι υπήρχε αγαστή πολιτική σχέση μεταξύ των δύο. Ο Ηλ. Κασιδιάρης ζητάει εξηγήσεις, ως «προδομένος» για τη «συμπεριφορά» της κυβέρνησης απέναντι στον ίδιο και τους ομοίους του και ο Π. Μπαλτάκος ανταποκρίνεται. Αφενός δικαιολογείται γιατί δεν μπόρεσε να προσφέρει την «προστασία» του προς τα στελέχη της Χρυσής Αυγής και αφετέρου λειτουργεί σαν «πληροφοριοδότης» της. Που μπορεί να σημαίνει ότι η ιδεολογία τους εφάπτονταν ή και ταυτιζόταν, ότι στο παρελθόν είχαν συνεργαστεί, ίσως και σε επίπεδο «αγανακτισμένων» στην Πλατεία Συντάγματος, ότι υπήρχε και λειτουργούσε ένα παρακράτος, το οποίο ενδεχομένως συνεχίζει να λειτουργεί, ότι οι Χρυσαυγίτες ξεπερνώντας «τα ανεκτά όρια» στον Μελιγαλά και κυρίως με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, προκάλεσαν την αγανάκτηση μέσα και έξω από την Ελλάδα, οπότε ξύπνησαν τα αμυντικά αντανακλαστικά του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Δεύτερον. Η συνέχεια σχεδόν επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω. Ο γιος Μπαλτάκος επιτίθεται έξαλλος κατά Χρυσαυγιτών βουλευτών με κραυγές «… δώσατε τον πατέρα μου», δηλαδή έναν «δικό σας» και ο ίδιος ο Π. Μπαλτάκος εμφανίζεται σε συνεντεύξεις και δηλώσεις του ως αρχέγονος πολέμιος του «εβραιομπολσεβικισμού» και υπέρμαχος της θρησκείας και των ενστόλων. Παράλληλα αποδεικνύεται η ανοησία του ανθρώπου, αφού δεν παίρνει μέτρα αυτοπροστασίας όταν συνομιλεί με έναν τύπο σαν τον Ηλ. Κασιδιάρη. Επομένως η τοποθέτησή του στη θέση του γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου, θέτει θέμα ευθυκρισίας, τουλάχιστον.
Τρίτον. Η πρώτη ερμηνεία είναι ότι ο Ηλ. Κασιδιάρης επιλέγει τη χρονική συγκυρία για να δώσει στη δημοσιότητα το συγκεκριμένο βίντεο, γιατί φοβάται ότι μετά την άρση της ασυλίας του, θα προφυλακιστεί μετά την αποκάλυψη αδιάψευστων (όσο και η συνομιλία του με τον Π. Μπαλτάκο) ενοχοποιητικών ντοκουμέντων για την εγκληματική και ναζιστική δράση της Χρυσής Αυγής και του ιδίου (βίντεο, φωτογραφίες κ.λπ.). Ωστόσο, η συγκυρία περιλαμβάνει τη στιγμή που η κυβέρνηση έχει πάρει πολιτικά «το πάνω χέρι», η οικονομία σταθεροποιείται, τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής μειώνονται και η υποψηφιότητά του για τη δημαρχία της Αθήνας δείχνει καθηλωμένη στα χαμηλά. Εμφανείς στόχοι είναι επίσης να προκαλέσει πανικό και χάος στο πολιτικό σύστημα και να δημιουργήσει εντυπώσεις θυματοποίησης της Χρυσής Αυγής. Αυτά τα επιτυγχάνει με τη βοήθεια δημοσιογράφων και μίντια στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, αλλά και με απειλές ότι θα ακολουθήσουν και άλλα. Τα αναπάντητα προς το παρόν ερωτήματα είναι αν ο «λεγάμενος» λειτουργεί αυτόνομα, αφού περίμενε τόσο καιρό να χρησιμοποιήσει το βίντεο, ενώ ο ηγέτης της Χρυσής Αυγής βρίσκεται από μήνες στη φυλακή, αν υπάρχει κάποιο κέντρο που τον στηρίζει και τον καθοδηγεί και γιατί επέλεξε ρωσική ιστοσελίδα για να ανεβάσει το βίντεο.
Τέταρτον. Η υπόθεση προκαλεί αναμφισβήτητα πολιτική αναταραχή που δεν ξέρουμε ακόμη πώς θα εξελιχθεί και ποιες θα είναι οι συνέπειες για την κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης εν όψει ευρωεκλογών. Αποδεικνύεται όμως για άλλη μία φορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αδυνατεί να επιδείξει στοιχειώδη ωριμότητα και αίσθημα ευθύνης. Προκειμένου να φθείρει την κυβέρνηση, θεμιτό πολιτικά, ο Αλ. Τσίπρας ζητά την παραίτηση των Ν. Δένδια και Χαρ. Αθανασίου, επειδή ο Π. Μπαλτάκος τους κατηγόρησε στον Ηλ. Κασιδιάρη ως υπεύθυνους της άρσης προστασίας προς τη Χρυσή Αυγή, για να δικαιολογηθεί. Μπορεί να σκεφθεί κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έστρεψε τα πυρά του προς αυτούς, γιατί ο πρώτος έχει επιδείξει πυγμή και προς τους λεγόμενους αναρχοαυτόνομους, αντιεξουσιαστές «μπαχαλάκηδες» και ο δεύτερος προχωρεί στη δημιουργία φυλακών υψηλής ασφαλείας.
Συμπέρασμα: Αν επιτραπεί στη Χρυσή Αυγή να παίξει ρόλο κατήγορου και ρυθμιστή του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας, η ευθύνη θα βαραίνει τα κόμματα του συνταγματικού τόξου και θα είναι ντροπή για τη χώρα.