Δύσκολα θα μπορούσε να αναλογιστεί κανείς στη μεταπολίτευση ανάλογες εκλογές με αυτές που θα διεξαχθούν στις 25 Ιουνίου. Το πολιτικό σύστημα μας είχε συνηθίσει έχει, μέχρι τώρα τουλάχιστον, σε μια δικομματική εκλογική αναμέτρηση με λάφυρο την εξουσία. Οι εξαιρέσεις ήταν ελάχιστες κι αυτές λόγω «ανωτέρας» βίας. Η ατμόσφαιρα αυτών των ημερών κάθε άλλο παρά σύγκρουση για τη διακυβέρνηση της χώρας θυμίζει. Και πως να θυμίζει αφού την εξουσία δεν την διεκδικεί παρά ένα μόνο κόμμα. Τα υπόλοιπα κόμματα έχουν αυτοπεριορίσει τις φιλοδοξίες τους σε ένα όσο γίνεται καλύτερο πλασάρισμα στο χώρο της αντιπολίτευσης η οποία, έτσι κι αλλιώς, φιλοξενεί τους ηττημένους των εκλογών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο αδιαφιλονίκητος - και με τις «ευλογίες» των αντιπάλων του - επόμενος πρωθυπουργός της χώρας. Για να κάνει ρεαλιστικό το αφήγημα της αυτοδυναμίας του χρειάστηκε να τσουβαλιάσει ανόμοιες πολιτικές δυνάμεις, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον των κυβερνήσεων συνεργασίας που κράτησαν όρθια τη χώρα σε κρίσιμες συγκυρίες. Η ουσία είναι ότι οι πολίτες καλούνται στις 25 Ιουνίου να επιλέξουν ανάμεσα στον Μητσοτάκη και τον «κανένα» γνωρίζοντας ότι επιλέγοντας τον «κανένα» θα ξαναπάνε στις κάλπες όσες φορές χρειαστεί ώσπου να αλλάξουν την επιλογή τους.
Ο Αλέξης Τσίπρας παρέμεινε εγκλωβισμένος, όπως άλλωστε ανέφερε και ο ιδιος, στο αφήγημα της απλής αναλογικής, επιρρίπτοντας τις ευθύνες της συντριβής του στις «άλλες προοδευτικές δυνάμεις». Έλειψε από την «ανάληψη της προσωπικής του ευθύνης» και η παραμικρή αυτοκριτική διάθεση. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά ότι την απλή να αναλογική την ακύρωσαν στην κάλπη οι ίδιοι οι πολίτες με την ψήφο τους προκρίνοντας την «σταθερότητα» του Μητσοτάκη έναντι μιας θολής «προοδευτικής συνεργασίας» εντελώς διαφορετικών δυνάμεων. Ουσιαστικά, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ρίξει «λευκή πετσέτα» εν όψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου. Η επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη ξεκινήσει.
Αρκετοί αναλυτές μιλούν αυτό τον καιρό για ένα «νέο πολιτικό σύστημα» μετά το αποτέλεσμα της 21ης Μαίου. Ωστόσο φαίνεται ότι το σοκ του εκλογικού καταποντισμού του ΣΥΡΙΖΑ δεν έστειλε τα ίδια μηνύματα προς όλες τις πλευρές. Νέο πολιτικό σύστημα θα έχει η χώρα όταν οι πολιτικές της δυνάμεις θα είναι έτοιμες, εφ’ όσον χρειαστεί, να συμφωνήσουν σε ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης που θα εξασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα σε όφελος της οικονομικής της ανάπτυξης, της κοινωνικής της συνοχής και της ευρωπαϊκής της προοπτικής. Όταν η πόλωση και ο διχασμός θα δώσουν τη θέση τους στη σύγκλιση και στη συναίνεση. Και όταν η αδυναμία επίτευξης της αυτοδυναμίας δεν θα ταυτίζεται με την αδυναμία διακυβέρνησης της χώρας.