Με την καταδίκη σε ισόβια του Ράτκο Μλάντιτς από το διεθνές ποινικό δικαστήριο της Χάγης κλείνει ένα μαύρο κεφάλαιο στην σύγχρονη Ευρωπαϊκή ιστορία. Δύο αδίστακτοι άνθρωποι που με τις ρατσιστικές τους αποφάσεις και τις εγκληματικές τους εντολές σημάδεψαν με τον πιο αποκρουστικό τρόπο τον πόλεμο στη Βοσνία.

Ως ηγέτες του Σερβοβοσνιακού στρατού ευθύνονται για εγκλήματα πολέμου κατά του μη σερβικού πληθυσμού της Βοσνίας, για εκτοπισμούς κατοίκων, εγκλεισμούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και δολοφονίες. Η σφαγή της Σρεμπρένιτσα που έγινε κατ’ εντολή του Κάραζιτς, έβαλε τη σφραγίδα της φρίκης στις ειδεχθείς τους πράξεις.

Οι Έλληνες «πατριώτες» της εποχής – πολλοί συνεχίζουν και σήμερα – δεν έχασαν βέβαια ακόμα μια ευκαιρία να κάνουν επίδειξη του «πατριωτισμού» τους. Αναπτύχθηκε ένα ολόκληρο κίνημα αλληλεγγύης σε εθνικολαϊκοορθόδοξη βάση που προπαγάνδισε και ενθάρρυνε τα εγκλήματα κατά των μουσουλμάνων. Δεν ήταν λίγοι και αυτοί που πήραν τα όπλα και εξεστράτευσαν στη Βοσνία για να ενισχύσουν και έμπρακτα τους Σέρβους «αδερφούς» μας που στα επαναστατικά τραγούδια τους εξυμνούσαν τον συνεργάτη των Γερμανών ναζί, αρχηγό των Τσέτνικ Ντράζα Μιχαήλοβιτς.

Το δικαστήριο της Χάγης, με τις αποφάσεις του για τον Μλάντιτς και τον Κάραζιτς, δικαίωσε, έστω και μετά από πολλά χρόνια, τα θύματα ενός φρικιαστικού ρατσιστικού πολέμου.