Ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε, έδωσε νέα τροπή στις δημόσιες συζητήσεις γύρω από το μέλλον της κυπριακής οικονομίας: «Με την Κύπρο δεν έχουν αρχίσει πολύ συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις. Υποθέτω, σχεδόν, ότι αυτό μάλλον θα συμβεί το ερχόμενο έτος. Γι’ αυτό και δεν είμαι σε θέση αυτή τη στιγμή να τις αξιολογήσω» (31 Οκτωβρίου 2012).
Ο κύπριος Υπουργός Οικονομικών Β. Σιαρλή, σχολίασε ως εξής τις δηλώσεις Σόιμπλε: «Ενδεχομένως ο γερμανός υπουργός να εννοούσε ότι υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος να διανύσουμε. Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα συνεχίζονται κανονικά και εξελίσσονται αρκετά ικανοποιητικά. Επομένως, δεν ευσταθεί η δήλωση του κ. Σόιμπλε». Ταυτόχρονα σημείωσε ότι οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα θα ολοκληρωθούν πολύ σύντομα και θα ανακοινωθεί η ημερομηνία καθόδου της στην Κύπρο για την τελική συμφωνία.
Την 1η Νοεμβρίου, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Τ. Ράις, έδωσε νέα τροφή σε συζητήσεις με νέα δήλωση: «Είχαμε νωρίτερα φέτος μία αποστολή στην Κύπρο. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι το ΔΝΤ και η Κομισιόν έλαβαν αντιπροτάσεις από τις αρχές, σε αριθμό θεμάτων. Τις αναλύουμε και συζητούμε με τις κυπριακές αρχές και τους ευρωπαίους εταίρους μας. Στη βάση αυτής της εκτίμησης και του διαλόγου, αναμένουμε σύντομα μία νέα αποστολή στην Κύπρο. Όμως δεν έχουν ακόμη καθοριστεί οι ημερομηνίες».
Η συζήτηση και οι διαφορετικές εκτιμήσεις, έχουν μια σαφή εξήγηση: Τη σημαντική καθυστέρηση στην έναρξη της διαπραγμάτευσης της κυπριακής κυβέρνησης με την τρόικα. Στις 25 Ιουνίου, η Λευκωσία υπέβαλε αίτημα για οικονομική βοήθεια στην τρόικα. Από τη στιγμή που έγινε το κρίσιμο βήμα, θα έπρεπε να ακολουθήσουν εντατικές συζητήσεις με αξιοποίηση της καλοκαιρινής περιόδου. Δεν έγινε κάτι τέτοιο. Αντίθετα, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση που οδήγησε στο σημερινό σκηνικό της ασάφειας.
Κατευθυντήρια βάση στις διαπραγματεύσεις και τα χρονοδιαγράμματα θα ήταν το γεγονός ότι το κυπριακό δημόσιο, πρώτο, είναι εκτός αγορών για σχεδόν δύο χρόνια, και, δεύτερο, έχει σαφές χρονοδιάγραμμα στη δυνατότητα πληρωμής απέναντι στις γενικές υποχρεώσεις του και απέναντι στους δημόσιους υπαλλήλους -αυτό εξαντλείται έως το τέλος του 2012. Συνεπώς, το κρίσιμο χρονικό διάστημα για διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών, ήταν ο Σεπτέμβριος του 2012, έτσι που να ολοκληρωθούν σε ένα πιο «ήρεμο» και πιο «επαρκές» περιβάλλον.
Και αν ακόμα μια χώρα καταφέρει να πάρει διμερές δάνειο, όπως η συζήτηση για το ρωσικό δάνειο στη Λευκωσία, αυτό δεν σημαίνει ότι ακυρώνονται οι ανάγκες για ριζικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα, στον περιορισμό των δαπανών και στις μεταρρυθμίσεις. Ένα δάνειο από μόνο του θα πάει το πρόβλημα λίγο πιο κάτω, όπως ακριβώς συνέβη με το προηγούμενο ρωσικό, που μέσα σε ελάχιστους μήνες εξαντλήθηκε μέσα στο 2011. Αν δεν προχωρήσουν οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις, το πρόβλημα θα παρουσιαστεί πιο πιεστικό και ακόμα πιο πολύπλοκο.
Συνεπώς, το κρίσιμο θέμα παραμένει η επιστροφή της Κύπρου στις αγορές, κάτι που δεν επιτυγχάνεται με «παρατάσεις», αλλά με αποφασιστική εφαρμογή ενός προγράμματος διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρύθμισης της δημόσιας υπηρεσίας. Η κοινή γνώμη είναι σε μεγάλο βαθμό έτοιμη να υποστηρίξει ένα σχέδιο αλλαγών που θα θέσουν την κυπριακή οικονομία σε νέα τροχιά. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των πολιτών σκέφτεται «μεταρρυθμιστικά».