Μην προσπαθείτε να μιμηθείτε τους ακροδεξιούς εθνικιστές αν θέλετε να τους νικήσετε υποστηρίζει σε άρθρο του στους Νιου Γιορκ Τάιμς ο Τιμ Μπέηλ.
Και έχει δίκιο, γιατί κοιτώντας τις χώρες της Ευρώπης , διαπιστώνει κανείς πως όσοι προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα των ακροδεξιών με κύριο στόχο να κερδίσουν ψηφοφόρους είναι οι μεγάλοι χαμένοι των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων.
Η βρετανική κυβέρνηση της Τερίζα Μέι βρίσκεται σε πολιτική δίνη εξαιτίας του Μπρέξιτ για αυτό ακριβώς το λόγο .
Το κόμμα των Συντηρητικών της Βρετανίας είναι αποφασισμένο , όποιο και αν είναι το κόστος , να δώσει τέλος στην “ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών”. Να δώσει τέλος στη μεγαλύτερη κατάκτηση των Ευρωπαίων μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γιατί το θέλουν αυτό οι Τόρις όταν θα βλάψει πρώτα από όλα τη δική τους χώρα; Τη δική τους οικονομία; Όταν γνωρίζουν πως και οι ευρωπαϊκές χώρες , που είναι εκτός ΕΕ , έχουν αποδεχτεί την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών για να ανήκουν στην κοινή αγορά της Ένωσης;
Η απάντηση είναι απλή σύμφωνα με τους Νιου Γιορκ Τάιμς .
Οι Συντηρητικοί “παίζουν “ το χαρτί της επανάκτησης του ελέγχου των συνόρων της χώρας τους , παίζουν εθνικιστικά , όπως έκαναν και τα περισσότερα κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία για να κερδίσουν ψηφοφόρους.
Η άνοδος των ξενοφοβικών και ρατσιστικών τάσεων που στρέφονται κυρίως κατά των μεταναστών και των κινήσεων που τις υπερασπίζονται έχει βαθιές οικονομικές , πολιτικές , κοινωνικές και πολιτισμικές ρίζες.
Οι δήθεν επαναστάτες λένε πάντα πως μιλούν εξ ονόματος “του λαού” και μάχονται κατά του διεφθαρμένου και ανάλγητου πολιτικού κατεστημένου και των ελίτ που κυβερνούσαν τα κράτη μέχρι σήμερα.
Η απάντηση των παραδοσιακών κομμάτων στην ρατσιστική , ξενοφοβική , εθνικιστική , ακροδεξιά ρητορική ήταν καταρχήν να την αγνοήσουν και να την αντιμετωπίσουν ως παρία. Αυτό έκαναν επί χρόνια τόσο οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες όσο και το κόμμα των Μετριοπαθών της Σουηδίας. όπως αποδείχτηκε αυτή η πολιτική απέτυχε.
Το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία πήρε 13% και αυτό το ποσοστό φόβισε μάλιστα τόσο πολύ το αδελφό κόμμα της κ. Μέρκελ τους Χριστιανοκοινωνιστές έτσι ώστε ο αρχηγός του Χορστ Ζεεχόφερ απείλησε ακόμα και την κυβέρνηση να ρίξει , αν δεν πάρει σκληρά μέτρα περιορισμού των μεταναστών.
Και στη Σουηδία το ακροδεξιό κόμμα των Δημοκρατών πήρε επίσης 13% και στις επόμενες εκλογές αναμένεται να τα πάει ακόμα καλύτερα.
Τα λάθη των κεντροδεξιών κομμάτων συνεχίστηκαν όταν αποφάσισαν να ακολουθήσουν πιο σκληρή στάση απέναντι στους μετανάστες και να απαρνηθούν την πολυπολιτισμικότητα στην προσπάθεια τους να ξανακερδίσουν τους ψηφοφόρους που στράφηκαν στα εθνικιστικά κόμματα.
Στη Γαλλία , Βρετανία , Δανία και Ολλανδία τα κεντροδεξιά κόμματα έκαναν ακριβώς αυτό και απέτυχαν οικτρά.
Στη Βρετανία η προσπάθεια των Συντηρητικών να αντεπιτεθούν από τα δεξιά στον Νάιτζελ Φάρατζ και το κόμμα του οδήγησε τη χώρα στο ολέθριο Μπρέξιτ.
Είναι γεγονός πως αυτή η στροφή οδήγησε και το κόμμα του κ. Φάρατζ από το 13% στο 2% αλλά αυτή ήταν μια πύρρειος νίκη για την Τερέζα Μέι και τους Τόρις .
Η κ. Μέι έχασε την πλειοψηφία στη βουλή , έχασε όλους τους φιλελεύθερους και ανώτερου μορφωτικού επιπέδου ψηφοφόρους της και βρίσκεται σήμερα σε πολύ δύσκολη θέση.
Τα κεντροδεξιά κόμματα σε χώρες όπως η Ουγγαρία μεταλλάχτηκαν τα ίδια σε ακροδεξιά , αυτό είναι πια το κόμμα του κ.Όρμπαν ακόμα και αν ανήκει στην Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος .
Στην Αυστρία και στην Ιταλία αποφάσισαν να συνεργαστούν με τα ακροδεξιά , εθνικιστικά , λαϊκιστικά κόμματα νομιμοποιώντας τα και χάνοντας έτσι μεγάλο μέρος της δύναμης τους.
Η ζωή λοιπόν απέδειξε πως δεν πολεμάς το κακό με το να γίνεις κακός.
Δεν νικάς τον εθνικισμό , τον ρατσισμό και τον λαϊκισμό αν γίνεις και εσύ εθνικιστής , λαϊκιστής , ρατσιστής και υιοθετήσεις την ατζέντα των ακραίων.
Τα κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη αλλά και οι Ρεπουμπλικάνοι στις ΗΠΑ πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά ποιο δρόμο θα ακολουθήσουν στο μέλλον.