Η Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν (Ursula von der Leyen) είναι η ευχάριστη έκπληξη που μας χάρισαν οι 27. Προέκυψε από τον λευκό καπνό των πολυήμερων διαπραγματεύσεων των αρχηγών κρατών και πρωθυπουργών ως λύση μιας πολύπλοκης εξίσωσης και παραμέρισε τις μετριότητες που είχαν επιλεγεί από τις μεγάλες πολιτικές ομάδες του Ε. Κοινοβουλίου. Το Κοινοβούλιο το έφερε –και το φέρει-βαρέως, που δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία των Spitzenkanditat. Και σίγουρα η ζωή της θα είναι δύσκολη στην διάρκεια των διαδικασιών του Κοινοβουλίου. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά της.
- Είναι προτεστάντης, όπως και η κ. Μέρκελ, σε ένα υπουργικό συμβούλιο που κυριαρχείται από καθολικούς. Ωστόσο η πορεία της την κατατάσσει στους κοσμοπολίτες πολιτικούς.
- Μεγάλωσε σε ένα πολυεθνικό περιβάλλον, στο μέτρο που ο πατέρας της υπήρξε υψηλόβαθμο στέλεχος της Ε. Επιτροπής. Με πατέρα Γερμανό και μητέρα Γαλλίδα, μέχρι τα δέκα τρία ήταν μαθήτρια στο Ευρωπαϊκό σχολείο των Βρυξελλών.
- Από αριστοκρατικές οικογένειες, τόσο από πλευράς του πατέρα όσο και του συζύγου, έζησε και στην Αμερική και προτίμησε την ιατρική καριέρα. Μπήκε στην πολιτική σχετικά αργά, στάθηκε στο πλευρό της Καγκελαρίου όλα αυτά τα χρόνια, ως υπουργός σε υπουργεία κοινωνικού περιεχομένου. Με εξαίρεση την τελευταία θητεία της στο υπουργείο Άμυνας.
- Βρίσκεται κοντά στον Βόφγκανγκ Σόυμπλε, και παρέμεινε όχι απλά ευρωπαΐστρια, αλλά και οπαδός της ομοσπονδιακής Ευρώπης. Είδος συντηρητικού πολιτικού, που σπανίζει στον πολιτικό της χώρο τα τελευταία χρόνια.
- Σε αντίθεση με την Καγκελάριο, απέκτησε επτά παιδιά. Παρά τις υποχρεώσεις της ως μητέρα, είναι από τα αγαπημένα πρόσωπα στις τηλεμαχίες, όχι μόνο λόγω των γνώσεών της στα ευρωπαϊκά θέματα, αλλά και στις ιδιόρρυθμες απόψεις της σχετικά με την κοινωνική πολιτική, τον ρόλο της οικογένειας και την ριζοσπαστική της αντίληψη για τον ρόλο του άνδρα.
- Στην διάρκεια της υπουργίας της στα υπουργεία οικογένειας, κοινωνικής πολιτικής κλπ. ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στις τάξεις του κόμματός της, με τις δαπάνες για την εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής .
- Ένας άλλος τομέας που την απομάκρυνε από την κυρίαρχη τάση των χριστιανοδημοκρατών συντρόφων της ήταν η υποστήριξη της Καγκελαρίου στο ζήτημα των μεταναστών. Με σκληρές δηλώσεις επέκρινε τις ξενοφοβικές πρακτικές της Ουγγαρίας και της Πολωνίας κ.α..
- Σχετικά με τις σχέσεις με την Ρωσία, είναι οπαδός της ‘’εξημέρωσης’’ του Πούτιν μέσω στενών οικονομικών σχέσεων. Η αντίθεσή της με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, στηρίζεται στην αντίληψη για την λύση των εντάσεων μέσα από τις εμπορικές σχέσεις στα πλαίσια μιας win–win σχέσης με την ‘’Αρκούδα’’.
- Στο επίκεντρο των αντιλήψεών της για την σχέση των δυο φύλων κυριαρχεί η εκστρατεία της για την ‘’απελευθέρωση των ανδρών’’. Οι γυναίκες είναι από την φύση τους απελευθερωμένες, ενώ οι άνδρες είναι οι δέσμιοι προκαταλήψεων που οφείλουν να υποχρεωθούν να ξεπεράσουν. Λέει.
- Φυσικά, με τέτοιες απόψεις, δεν κατάφερε να αποκτήσει ερείσματα στον κομματικό μηχανισμό του CDU, ώστε να διεκδικήσει την διαδοχή της κ. Μέρκελ.
Παράλληλα, στην διαδρομή της έχει εμπλακεί και με σκάνδαλα, κατά τους αντιπάλους της. Το ένα αφορά την διατριβή της. Σε μια εποχή που μια σειρά πολιτικών οδηγήθηκαν στην αποστρατεία λήγω κλεμμένης διατριβής, η Οϋρσουλα κατηγορήθηκε και αυτή, και απηλλάγη. Επίσης, διερευνώνται με την οσμή σκανδάλου αναθέσεις έργων του υπουργείου Άμυνας. Όχι για το πρόσωπό της, αλλά γιατί δεν έλεγξε την κατάσταση. Τέλος, κατηγορείται για αφ΄ υψηλού αδιαφορία για την κρίση που διέρχεται ο Γερμανικός στρατός αλλά και για την δέσμευση της για ανθρωπιστική βοήθεια και συμμετοχή σε παρεμβάσεις του ΟΗΕ, που μέχρι σήμερα δεν είχαν συμμετάσχει οι Γερμανοί.
Πέρα από όλα αυτά, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στις Βρυξέλλες πνέει άνεμος αισιοδοξίας μια και η ίδια , σε αντίθεση με τον Βέμπερ, δεν έρχεται ως τιμωρός μια γραφειοκρατίας, αλλά με σεβασμό για το τιτάνιο έργο των κοινοτικών οργάνων.
Ο χώρος δεν επιτρέπει να σχολιάσουμε τις υπόλοιπες επιλογές, παρά μόνο ότι ένας άνεμος γυναίκας σαρώνει τις Βρυξέλλες και με την επιλογή της Κριστίν Λαγκλαρντ για την ΕΚΤ, αλλά και την βέβαιη συμμετοχή της φιλελεύθερης Βερστάγκερ ως επιτρόπου της νέας Δανέζικης κυβέρνησης των σοσιαλδημοκρατών.
Σε ότι μας αφορά, η απουσία του Πρωθυπουργού και η ανάθεση στον Ισπανό της εκπροσώπησής μας στην τελευταία φάση της πολυήμερης Συνόδου Κορυφής, είναι καθαρή λεύκη πετσέτα, στην απελπισμένη του προσπάθεια να μεταμορφωθεί σε σοσιαλδημοκράτη και να ενταφιάσει το ΚΙΝΑΛ. Γιατί; Γιατί αυτές τις ημέρες θα μπορούσε να παζαρέψει σε όφελος της Ελλάδας ένα αξιοπρεπές χαρτοφυλάκιο. Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη, η νέα Κυβέρνηση να προτείνει ένα αξιόπιστο και με κύρος πρόσωπο για το πόστο του έλληνα Επιτρόπου, ώστε να είναι σε θέση να αποκτήσει σημαντικό χαρτοφυλάκιο. Δεν υπάρχουν περιθώρια για επιλογή προσώπου ‘’χρυσής’’ εφεδρείας ή αποστρατείας. Είναι βαριά η περίοδος που έρχεται τόσο για την οικονομία μας, όσο και για το μέλλον μας σε έναν κόσμο επικίνδυνης αστάθειας.