Διάβασα προ ημερών ένα άρθρο για τη δημοσιογραφία και την εξουσία και την υποχρέωση, υποτίθεται, της πρώτης να βρίσκεται διαρκώς απέναντι κι αντιμέτωπη με τη δεύτερη. Είναι μια άποψη που είναι της μόδας τελευταία. Πάει, βλέπετε, ασορτί με τη λογική των «αριστερών» συνδικαλιστών της ΕΣΗΕΑ που θεωρούν ότι το σωματείο των δημοσιογράφων οφείλει να είναι στρατευμένο στον αγώνα για την ανατροπή της κυβέρνησης και την ακύρωση της μνημονιακής πολιτικής.
Αλλά η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη. Οπως εσφαλμένες είναι όλες οι γενικεύσεις. Η μοναδική υποχρέωση του δημοσιογράφου είναι να ενημερώνει την κοινή γνώμη και να ελέγχει στον βαθμό που του είναι δυνατό τους πάντες και τα πάντα. Αυτονόητο είναι ότι οι ασκούντες εξουσία προσφέρονται για έλεγχο ασύγκριτα περισσότερο απ? οποιονδήποτε άλλον. Και εξίσου αυτονόητο είναι ότι η όποια στραβοτιμονιά τους (σκάνδαλο, αυθαιρεσία, ασυνέπεια και ό,τι συναφές) θα πρέπει να καταγγέλλεται με τη μεγαλύτερη δυνατή αυστηρότητα και να επιδιώκεται η τιμωρία των όποιων υπευθύνων.
Αλλά μέχρι εκεί, γιατί παραπέρα δεν έχει. Δεν μπορείς να είσαι απέναντι στην κυβέρνηση επειδή ασκεί την πολιτική που εξουσιοδοτήθηκε από τη λαϊκή ψήφο να εφαρμόσει, και όχι του ενός ή του άλλου κόμματος. Δεν μπορείς ν? αποφαίνεσαι απαξιωτικά για μέτρα ή πρωτοβουλίες της από κομματική ή καθαρά αντιπολιτευτική σκοπιμότητα ή ακόμη και για λόγους σύμπλευσης με την πλειονότητα της κοινής γνώμης. Η αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού του Γιαννίτση αποτελεί κλασικό παράδειγμα κακής δημοσιογραφίας.
Η δημοσιογραφία είναι μια υπέροχη περιπέτεια που όμως έχει το μειονέκτημα άλλοτε να επιβραβεύεσαι για κάτι που δεν το έκανες καλά και άλλοτε να επικρίνεσαι ή και να καταγγέλλεσαι αν και είσαι βέβαιος ότι έπραξες το καθήκον σου. Γιατί, βλέπετε, ζούμε σε μια χώρα που κυριαρχεί το αφελές πως «ο λαός έχει πάντα δίκιο», αν και επανειλημμένα, ή ίσως και κατά κανόνα, αποδεικνύεται ότι ισχύει το αντίθετο.
Αυτά από κάποιον που σήμερα συμπλήρωσε 51 χρόνια από τότε που ξεκίνησε την προσωπική του περιπέτεια στον χώρο και δεν θέλει να σκέφτεται πόσο πίσω είναι η αφετηρία του αλλά πόσο μακρύτερα θα είναι ο τερματισμός του.