Η κ. Σακελλαροπούλου ήταν μέσα στις υποψηφιότητες που είχαν ακουστεί τον τελευταίο καιρό. Με αυτή την έννοια η επιλογή του κ. Μητσοτάκη δεν ήταν έκπληξη. Πολιτικά ωστόσο είναι μια θαρραλέα επιλογή που πηγαίνει κόντρα στη λογική που είχε επικρατήσει στα μέσα ενημέρωσης και στα κόμματα. Με αυτή την έννοια ήταν έκπληξη πρώτου μεγέθους και ιδιαίτερα θετική.

Όλους αυτούς τους μήνες οι προτάσεις που ακούγονταν, κυρίως από πολιτικά στελέχη, στη συντριπτική τους πλειονότητα, υπηρετούσαν μία και μόνη προτεραιότητα: πώς θα μπουν σε δύσκολη θέση όλοι οι υπόλοιποι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε Παυλόπουλο για να εκθέσει προσωπικά τον κ. Μητσοτάκη, καθώς δεν τον είχε ψηφίσει το 2015, αλλά και για να του δημιουργήσει εσωκομματικά προβλήματα με τους Καραμανλικούς, αν τον καταψήφιζε. Η κ. Γεννηματά πρότεινε στέλεχος από τον χώρο της, με μάχιμη στάση μάλιστα στην εποχή των Μνημονίων, για τον ίδιο λόγο αλλά και για να φέρει σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον εκθέσει ότι προτιμά έναν δεξιό από έναν κεντροαριστερό. Όσο για την εσωκομματική αντιπολίτευση του κ. Μητσοτάκη, είτε έριχνε σκληρά κομματικά ονόματα, όπως του κ. Σαμαρά, είτε αποδομούσε κάθε πρόταση που ακουγόταν από άλλον χώρο, όπως της κ. Δαμανάκη, της κ. Διαμαντοπούλου ή ακόμα και του κ. Βενιζέλου.

Με δυο λόγια, όλοι περίμεναν τον κ. Μητσοτάκη στη γωνία. Η κ. Σακελλαροπούλου ακυρώνει αυτούς τους σχεδιασμούς ακριβώς επειδή βγαίνει από τα κομματικά καλούπια. Δεν είναι τόσο γνωστή, βέβαια, αλλά αυτό μπορεί να αποδειχθεί και πλεονέκτημα. Για όσους θα ήθελαν να εκμεταλλευτούν κομματικά την επιλογή και να ασκήσουν κριτική, θα είναι πολύ δύσκολο να βρουν κάτι να της προσάψουν. Για τους πολίτες εξάλλου το ότι είναι γυναίκα και έξω από κόμματα μπορεί πράγματι να συμβολίσει τη διάθεση εθνικής ομοψυχίας αλλά και το ότι η χώρα θέλει να γυρίσει σελίδα.

Η κ. Σακελλαροπούλου είναι μια δικαστικός με υψηλό κύρος και ισχυρό κοινωνικό προφίλ η οποία έχει διακριθεί για τη σοβαρότητα και τον προοδευτικό χαρακτήρα των απόψεών της, τόσο για τα ανθρώπινα δικαιώματα όσο και για το περιβάλλον.

Στη νέα της θέση βέβαια θα κληθεί να αντιμετωπίσει διαφορετικού είδους προκλήσεις και σίγουρα δεν έχει την πολιτική πείρα που απαιτεί ο ρόλος της. Θα περάσει μια περίοδο προσαρμογής ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Έχει όλα τα προσόντα, ωστόσο, να αποδειχθεί μια εξαιρετική Πρόεδρος της Δημοκρατίας.