Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση δεν απέδωσε αυτό που οι ψηφοφόροι της ανέμεναν. Η ΔΗΜΑΡ ήταν πολιτικά ανίκανη να προχωρήσει τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Όχι γιατί τα στελέχη της ήταν γενικώς ανίκανα ή διεφθαρμένα. Αλλά για λόγoυς που ήταν πάνω από τις δυνάμεις της. Μάταια πολλοί αναλώνονται σε εσωτερικές συγκρούσεις. Οι περισσότεροι λόγοι ήταν αντικειμενικής αδυναμίας. Παραθέτω μερικούς;

.

.

.
1. .

   Δεν είχε την απαιτούμενη πολιτική ισχύ που πηγάζει από τη δύναμη που της δίνει ο λαός στι εκλογές. Και αυτό κατά τη γνώμη μου θεωρείται η κύρια αιτία αποτυχίας της. Το «κόμμα του 3% έως 6-7%» δεν έχει μεγάλη ισχύ. Ακόμα και ο ρυθμιστικός της ρόλος έγινε παιγνιδάκι στους χρόνια τώρα έμπειρους μάγειρες της πολιτικής σκηνής.

   .

.

.

.

.
1. .

   Δεν είχε καμία κυβερνητική εμπειρία και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης.

   .

.

.

.

.
1. .

   Ήταν φανερό ότι τις όποιες αλλαγές είχαν σχεδιάσει στελέχη ή υπουργοί της ΔΗΜΑΡ, με αιχμή του δόρατος την διοικητική μεταρρύθμιση, πολλές φορές τις καταργούσαν στην πράξη και συστηματικά άλλοι υπουργοί της κυβέρνησης οι οποίοι, με την αλλαγή υπουργού και την τοποθέτηση του κ. Μητσοτάκη, άλλαξαν ρότα υπό την απειλή της τρόϊκα και του ίδιου του Πρωθυπουργού και έσπευσαν για παράδειγμα να συνεισφέρουν στη διαθεσιμότητα ή στην κινητικότητα με τη λογική των τυφλών οριζόντιων απολύσεων.

   .

.

.

[Πολλοί κατηγόρησαν τον κ. Μανιτάκη για αδράνεια και μηδενικό έργο στο υπουργείο του. Ο κ. Μανιτάκης έκανε αυτό που θα μπορούσε να κάνει ένας νομικός: Σχεδίασε έναν νομικό εργαλείο ανασχηματισμού της δημόσιας διοίκησης με βάση την αξιολόγηση και την κινητικότητα του υπάρχοντος προσωπικού αλλά και της ανανέωσής του στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό.¹ Το έκανε πολύ καλά και σύμφωνα με τις δυνατότητες που του έδιναν οι υπάρχουσες συνθήκες. Ήταν το μόνο αυθεντικό ελληνικό σχέδιο που στάθηκε σοβαρά απέναντι στην τρόικα και δεν υπαγορεύθηκε πλήρως από τους δανειστές μας. Το εργαλείο αυτό αποδεικνύεται πολύ χρήσιμο σήμερα για τον νέο υπουργό. Για ένα πράγμα άσκησα κριτική στον κ. Μανιτάκη και με λύπη μου διαπιστώνω ότι κανείς άλλος δεν ασχολείται με αυτό κι αυτό είναι χαρακτηριστικό δείγμα της «πεφωτισμένης» λογικής των δήθεν ειδημόνων: Ο κ. Μανιτάκης δεν μπόρεσε ή δεν σκέφτηκε καν να επιταχύνει την πλήρη εισαγωγή της νέας τεχνολογίας στη δημόσια διοίκηση που είναι ισχυρός παράγοντας καταπολέμησης της διοικητικής αναπηρίας του Ελληνικού κράτους. Δεν είναι όμως και κάτι στο οποίο ειδικεύεται, ούτε η ηλικία του αλλά και οι γνώσεις του τού το επέτρεπαν να το κάνει.]

.

.

.
1. .

   Μερικά μέλη της, μικρή μειοψηφία(;) σε κρίσιμες όμως θέσεις του κόμματος, κινήθηκαν με τη λογική της παλιάς συντεχνιακής λογικής.

   .

.

.

.

.
1. .

   Τέλος δεν είχε το απαιτούμενο πολιτικό θάρρος και σχέδιο έστω και με τη δύναμη του 6-7% να κινηθεί επιθετικά εναντίον των δύο πολύ διεφθαρμένων κομματικών στρατών που έχουν στην κατοχή τους σήμερα το σύνολο του δημόσιου τομέα. Ίσως γιατί μερικά μέλη της δρούν και τα ίδια σαν κατοχικός κομματικός στρατός του δημοσίου. Μπορούσε όμως να το κάνει η ΔΗΜΑΡ γιατί νομιμοποίησε την κυβέρνηση αυτή το 2012. Να θυμηθούμε ότι τον Ιούνιο του 2012 μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ φάνταζε ως το απόλυτο κοκταίηλ διαφθοράς και αναξιοπιστίας.

   .

.

.

.

Με την φυγή της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση διαφώνησα και το εξέφρασα δημοσίως μέσα από την υπογραφή μου σε κείμενο διαφωνίας με το οποίο συμφωνούσα σε πολλά σημεία του.

.

.

Όμως η πολύτιμη εμπειρία της διακυβέρνησης της χώρας θα πρέπει να οδηγήσει σε μια σοβαρή ανασύνταξη και ανασύνθεση του νέου φορέα για την καλύτερη παρουσία μας στην πιο κρίσιμη περίοδο της χώρας μετά το 1974. Πολλά στοιχεία τς πολιτικής μας και πολλά στελέχη κρίθηκαν κατά τη διάρκεια της συμμετοχής μας στην κυβέρνηση. Είναι σημαντικό να μελετήσουμε τα πεπραγμένα όλων (και όχι μόνον αυτών που συμμετείχαν σε κυβερνητικές θέσεις).

.

Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα για πολλούς είναι ότι η πολιτική σκηνή της Ελλάδας έχει ένα μεγάλο κενό:

.

Απαιτείται να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας που θα εμπνεύσει τον λαό να αγωνιστεί και να επανακτήσει την αξιοπρέπειά του και ένα ανεκτό και όχι άθλιο επίπεδο διαβίωσης.

.

Ποιους θα πρέπει να κινητοποιήσει αυτός ο φορέας; Αντιγράφω από προηγούμενο κείμενό μου:

.

.
1. .

   Τη μέχρι τώρα σιωπηλή νεολαία της χώρας που βλέπει να γκρεμίζονται τα όνειρά της και να πληρώνει τις αμαρτίες των προηγούμενων γενεών. Και εννοώ τους ανθρώπους που φοιτούν ακόμη στα ΑΕΙ ή είναι μαθητές και τους νέους που έχουν αποφοιτήσει από οποιαδήποτε βαθμίδα εκπαίδευσης, είτε είναι εργαζόμενοι είτε άνεργοι είτε είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ είτε όχι.

   .

.

2. .

   Μια νέα κρίσιμη μάζα ανθρώπων, σε πολιτικό επίπεδο, που θα πρέπει να έχει σχέση με την παραγωγή, τη δημιουργία και να έχει αποδεδειγμένο έργο στην εργασία του είτε στον δημόσιο είτε  στον ιδιωτικό τομέα. Δεν θα πρέπει όμως να προέρχεται κατ? ανάγκην από την τωρινή αποτυχημένη αστική τάξη της Ελλάδος και εννοώ τις  φατρίες της τρέχουσας πολιτικής τάξης. Αυτή, σε συνεργασία με στελέχη από την παλαιότερη πολιτική γενιά που έχουν αφήσει αποδεδειγμένα έργο αλλά πολεμήθηκαν και θάφτηκαν πολιτικά θα αναλάβει να σηκώσει το μεγάλο βάρος της πολιτικής υλοποίησης.

   .

.

3. .

   Μια νέα ομάδα διανόησης που θα μπορέσει να καθοδηγήσει ιδεολογικά και πολιτικά τον πόλο, που δεν θα κυριαρχείται από νεποτισμό, παρεοκρατία, δεν θα έχει σκοπό την κατάληψη της εξουσίας πάση θυσία αλλά θα λειτουργήσει ως μια νέα «Φιλική Εταρεία» χωρίς βέβαια τους μυστικισμούς που περιέβαλλαν την ιστορική μας Φιλική Εταιρεία και τις λεγόμενες «αόρατες αρχές» πρακτικές με τις οποίες είμαι κάθετα αντίθετος σε αυτή την ιστορική στιγμή όσο και αν αυτές ήταν απολύτως δικαιολογημένες την ιστορική περίοδο της τουρκοκρατίας.

   .

.

4. .

   Όλους όσους θέλουν να βοηθήσουν να ξαναχτιστεί η χώρα και καταλαβαίνουν ότι το κοινό καλό είναι κοινό για όλους ενώ ο ατομισμός  και η διαπλοκή μάς οδηγεί σε κατάρρευση.

   .

.

.

.

Τι θα πρέπει να κάνει ο νέος φορέας;

.

.
1. .

   Επιλογή πολιτικού και στελεχιακού δυναμικού από τον πυρήνα του φορέα.

   .

.

2. .

   Εκπόνηση σχεδίου τύπου Μάρσαλ (ή αν προτιμάτε το περίφημο Σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης που χρόνια το ακούω και τίποτα δεν βλέπω) για την Ελλάδα από το επιλεγμένο στελεχιακό δυναμικό σε συνεργασία με όποιον θελήσει και μπορεί να συμμετέχει από τον κόσμο που θα μας ακολουθήσει.

   .

.

.

Το παρόν σχέδιο που ακολουθείται εξυπηρετεί συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα τραπεζών, κρατών, ακόμα και vulture funds αλλά όχι τα δικά μας. Το παρόν σχέδιο είναι αποτέλεσμα εγκληματικής γελοιοποίησης των διαπραγματεύσεων και συζητήσεων από μια ανίκανη διαπραγματευτική πολιτική ομάδα την περίοδο 2008-2012. Η πολιτική που ακολουθείται είναι άκρως τιμωρητική για τον λαό λόγω εγκληματικών λαθών της πολιτικής ηγεσίας. Η πολιτική ηγεσία δεν έχει καμία αξιοπιστία στο εξωτερικό, οι πολιτικοί των άλλων χωρών αντιμετωπίζουν τον Πρωθυπουργό της χ και ?????κδιαδικασιμική της λειτουργκ και ?????κδιαδικασιμική της λειτουργκώρας μας ως αναγκαίο κακό (αυτόν έχουμε με αυτόν θα δουλέψουμε – προσποιηθείτε πως σας κάνει) και δυστυχώς αυτό το ζω καθημερινά εδώ στη Γερμανία ενώ δυστυχώς για πολλούς λόγους αυτό περνάει και στον τύπο (πρόσφατα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για αποτυχημένη πολιτική ελίτ στη χώρα μας και μερικά εμφανίζονται πια συστηματικά).

.

Το νέο σχέδιο θα πρέπει να είναι ένα πραγματικά εθνικό σχέδιο αλλά αναφέρω τάχιστα και χωρίς πολλές λεπτομέρειες μερικά κρίσιμα για την οικονομία χαρακτηριστικά του:

.

Α. Πλήρης αναθεώρηση του νομικού πλαισίου της χώρας σε ότι αφορά την οικονομική και διοικητική της λειτουργία με απλούστευση των διαδικασιών και ενίσχυση της διαφάνειας. Το διαρκές έγκλημα του πολιτικού και νομικού κόσμου της χώρας που δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί έναν δαίδαλο δοικητικού-οικονομικού νομικού πλαισίου με εξαιρέσεις και παραθυράκια είναι τεράστιο και κανείς δεν μιλάει γι αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί νόμοι δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσουν ημετέρους και όχι τη λειτουργία του κράτους: Από τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών μέχρι την απόδοση ΦΠΑ. Μα οι κοντόφθαλμοι νομικοί και εκάστοτε βουλευτές (πολλοί από αυτούς είναι και καθηγητές ΑΕΙ) δεν καταλαβαίνουν ότι το νομικό πλαίσιο είναι ένα είδος μηχανικής λειτουργίας του κράτους: Κάθε φορά που αλλάζεις κάτι με βάση όχι τη βέλτιστη λειτουργία του κράτους αλλά τα εκάστοτε συμφέροντα, η μηχανή είναι πιθανό να σε αφήσει στο δρόμο. Και πραγματικά το κράτος μας σε πολλούς τομείς της διοίκησης και της οικονομίας μας έχει αφήσει στη μέση του δρόμου…

.

Β. Μετάφραση του παραπάνω νέου νομικού πλαισίου, σε ότι αφορά τη λειτουργία του κράτους σε σχέση με τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, σε ηλεκτρονικές διαδικτυακές λειτουργικές εφαρμογές διασυνδενδεμένες μεταξύ τους και κατασκευασμένες από εταιρείες παγκόσμιους κολοσούς με εμπειρία σε τέτοια θέματα (καί όχι από τους κολλητούς μας επιχειρηματίες πληροφορικής της κακιάς ώρας) με επιλογή μετά από ????????ιρυργκ διεθνή διαγωνισμό. Είναι σημαντικό αυτό να γίνει από αυτές τις εταιρείες για λόγους που ένας υποψήφιος κολλοσός επενδυτής υψηλής τεχνολογίας μπορεί εύκολα να κατανοήσει και δεν θα αναλύσω περαιτέρω. Και φυσικά να αξιοποιηθεί και να μην πεταχτεί ότι αξιόλογο σε εφαρμογή ηλεκτρονικής διακυβέρνησης αλλά και εξυπηρέτησης του πολίτη έχει χτιστεί μέχρι σήμερα.

.

Γ. Πάταξη φοροδιαφυγής με κατάργηση μετρητών και πληρωμή μόνο μέσω πλαστικού χρήματος ή ηλεκτρονικών συναλλαγών. Χρήση μετρητών σε ελάχιστες περιπτώσεις. Αυτόματη μεταφορά του ΦΠΑ στο κράτος με την ηλεκτρονική συναλλαγή μεταξύ πελάτη και επιχείρησης.

.

Δ. Είναι προφανές ότι η χώρα προορίζεται μέσα από το υπάρχον σχέδιο να γίνει μια χώρα πολύ φτηνού, πτωχευμένου εργατικού δυναμικού, χωρίς ιδιοκτησία και με κατεστραμμένο κοινωνικό κράτος. Η κινεζοποίηση των εργασιακών και όχι μόνο σχέσεων έχει υλοποιηθεί κατά ένα μεγάλο μέρος. Το καλοκαίρι του 2014 θα πάρει πιθανότατα την τελική της μορφή. Δυστυχώς τα πράγματα εδώ για να αναστραφούν χρειάζεται πολύς χρόνος, ικανούς πολιτικούς και συνεχή αγώνα. Η χώρα θα πρέπει να απαντήσει ΑΜΕΣΑ με ένα σχέδιο για την αντιστροφή τουλάχιστον της κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους και του οικονομικού μοντέλου που μας «φόρεσαν».

.

Ε. Διαγραφή μέρους του επίσημου χρέους στα πλαίσια του νέου σχεδίου τύπου Μάρσαλ. (εκ των ων ουκ άνευ)

.

ΣΤ. Ανάπτυξη μέσω της μείωσης της φορολογίας των επιχειρήσεων. Όποιος πιστεύει ότι η ανάπτυξη έρχεται όπου να ‘ναι ακόμη και με τέτοια μείωση εργατικού κόστους είναι αφελής. (Η χώρα δεν έχει διασφαλίσει σε καμία περίπτωση τη θέση της στο ευρώ και ίσως θα πρέπει σύντομα να κληθεί να αποφασίσει αν πρέπει να παραμείνει ή να φύγει από το ευρώ για λόγους δικούς της συμφέροντος σε συμφωνία με τους δανειστές της.) Καμιά νέα μεγάλη ξένη επιχείρηση δεν θα επενδύσει με φορολογία 45%. Αν τα Α, Β, και Γ υλοποιηθούν συντονισμένα και γρήγορα (κάποια μέσα από κοινοτικά κονδύλια) η ανάπτυξη, με ευνοϊκό πάντα διεθνές περιβάλλον, θα έρθει με έναν διακόπτη on/off: της μείωσης της φορολογίας των επιχειρήσεων σε ανταγωνιστικά με άλλες χώρες επίπεδα (10-12%) και bonus φορολογικά (π.χ. αν η Samsung επενδύσει στη χώρα τότε για κάθε 1000 θέσεις εργασίας να τής μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής της κατά μία μονάδα. Έτσι, αν ξεκινήσει με 50 εργαζόμενους και στην πορεία αν δημιουργήσει 5.000 θέσεις εργασίας τότε ας φορολογηθεί με ένα minimum 5% αρκεί να επενδύει δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας. (Τα νούμερα δεν είναι τυχαία και ούτε επίσης η εταιρεία). Μην κοροϊδευόμαστε. Τέτοια μεγέθη χρειάζονται για να μειωθεί άμεσα η ανεργία των νέων. Αλλιώς οι μόνες επενδύσεις που θα βλέπουμε είναι οι αγορές στρατηγικών ακίνητων της χώρας (λιμάνια, τουριστικά φιλέτα κτλ) ή η μετατροπή παλιών παραγωγικών μονάδων σε κεντρα διανομής (όχι ότι είναι κακό αλλά δεν φτάνει καθόλου). Οι νέοι θα παραμένουν άνεργοι, θα τρώνε τα λεφτά της προηγούμενης γενιάς στις καφετέριες μέχρι να στερέψουν και αυτά και μετά ή θα φύγουν ή θα ξεσηκωθούν, ή θα οδηγηθούν στην παρανομία.

.

Ζ. Αναζήτηση και δημιουργία κατάλληλων συμμαχιών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και κυρίως στην γερμανική πολιτική σκηνή που είναι το κέντρο των αποφάσεων. Είναι προφανές ότι πολλά από τα παραπάνω δεν είναι καν υλοποιήσιμα χωρίς την ευρωπαϊκή βοήθεια.

.

Η. Να κάνουμε την Παιδεία κινητήριο μοχλό ανάπτυξης και αναγέννησης της πατρίδας μας. Χιλιοειπωμένο αλλά πάντα αποτυχημένο στην πράξη.

.

3. Δημιουργία οράματος για του Έλληνες και την πατρίδα μας:

.

Αν ο τρίτος πόλος δεν έχει μαζί του τον λαό κανένα εγχείρημα δεν πρόκειται να πετύχει.

.

4. Και κάτι πολύ άμεσο: κινητοποίηση φορέων και ανθρώπων άσχετα με το που ανήκουν(Τοπική Αυτοδιοίκηση, Εκκλησία, Οργανώσεις κτλ) και συνεργασία για έμπρακτη και συνεχή βοήθεια σε ομάδες πληθυσμού που καταρρέουν και εξαθλιώνονται.