Μια φωτιά μας σώζει;

02 Αυγ 2018

Φαίνεται να ολοκληρώνεται η διαδικασία της μακάβριας ταυτοποίησης-καταμέτρησης των νεκρών που παίρνουν σιγά σιγά το δρόμο τους για τον «παράδεισο». Οι υπόλοιποι, οι τυχεροί ζωντανοί παραμένουν στην κόλαση της ζοφερής πραγματικότητας για να θρηνήσουν τους νεκρούς, να ξαναστήσουν τα καμένα σπιτικά τους, να βρουν το κουράγιο να συνεχίσουν.
Οι κυβερνήτες της χώρας ανέλαβαν δια του νεαρού και επομένως ανεύθυνου πρωθυπουργού την πολιτική ευθύνη του εγκλήματος που αν ήταν και έμπρακτη θα μπορούσε ίσως να διασώσει την πολιτική αξιοπιστία τους. Δεν ανήκουν αλίμονο, όπως και πολλοί άλλοι στο παρελθόν, στην κατηγορία των κυβερνητών που ενδιαφέρονται και τόσο γι’ αυτό το θέμα.
Οι ένοχοι, για πρώτη φορά είναι η αλήθεια με τέτοια ταχύτητα, απεκαλύφθησαν και θα τιμωρηθούν παραδειγματικά. Πρόκειται γι αυτούς που έχτισαν αυθαίρετα καταπατώντας δάση και δημόσιες εκτάσεις ή κλείνοντας την πρόσβαση προς στις παραλίες. Για τους άλλους, γι αυτούς που ενθάρρυναν, ανέχτηκαν ή νομιμοποίησαν τα αυθαίρετα, γι αυτούς που αγωνίστηκαν «υπερασπιζόμενοι το λαϊκό δικαίωμα στην κατοικία», γι αυτούς που έχτισαν τις προσωπικές πολιτικές τους καριέρες πάνω στα φέρετρα του Χατζόπουλου, καμιά απολύτως ενοχή.
Όσο για την τιμωρία, κατατέθηκε στη Βουλή η τροπολογία για την κατεδάφιση των αυθαίρετων κτισμάτων σε αιγιαλό και σε δασικές εκτάσεις. Μόνο φυσικά στις προστατευόμενες περιοχές «που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο φυσικών καταστροφών».
Τα υπόλοιπα θα πρέπει να περιμένουν την επόμενη φωτιά.