Πολλοί θέλουν να ξεχάσουν – ή προγραμματικά έχουν ξεχάσει – τι είναι και γιατί υπάρχει το ΠΑΣΟΚ.

Τι είναι λοιπόν το ΠΑΣΟΚ σήμερα;

• Είναι ένα Σοσιαλδημοκρατικό Ευρωπαϊκό κόμμα που μπορεί ανάλογα με τις τρέχουσες πολιτικές συνθήκες να συμμαχεί με οποιονδήποτε αρκεί να βρίσκεται στην εξουσία, να προσπαθεί – όσο μπορεί κάθε φορά- να συγκρατεί τα συντηρητικά κόμματα από το να εφαρμόζουν άγριες ταξικές πολιτικές υπερ του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών συμφερόντων;

Να νέμεται – με παράγοντες και αξιώματα – την οποία θέση που επιφυλάσσουν οι εκλογικές συγκυρίες και να προχωράει τις περισσότερες φορές συρρικνωμένο ως η απαραίτητη κεντρώα εκδοχή του συστήματος.

Ένα κόμμα δηλαδή αμυντικό που έχει αφήσει τη μάχη των ιδεών και των αξιών στους αντιπάλους του, και πορεύεται ως καρτέλ παραγόντων.

• Ένα σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα που έχει αποδεχθεί ότι οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες είναι θέματα δευτερεύουσας σημασίας σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο;

Ένα κόμμα που πιστεύει ότι τα κοινωνικά και διαχειριστικά θέματα που προκύπτουν από τη διακυβέρνηση τα λύνει η πανταχού παρούσα και ‘’σοφή’’ αγορά ή η τεχνολογική επανάσταση.

Ένα κόμμα που απεχθάνεται κάθε τι λαϊκό. Που θεωρεί εχθρική κάθε συζήτηση για καθολικά, κοινωνικά δικαιώματα, που έχουν υλική υπόσταση και εκ των πραγμάτων χρειάζονται κρατικές υποδομές και εν γένει κρατική παρέμβαση, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η προστασία και η προσβασιμότητα στο νερό και τους φυσικούς πόρους και την ενέργεια, τα εργατικά δικαιώματα και το δικαίωμα στην εργασία.

Δηλαδή ένα μικρό κόμμα  των ελίτ που υποστηρίζει το σύστημα και είναι έτοιμο να παζαρέψει τα πάντα αν υπάρχει καλή τιμή και κέρδος.

• Είναι ένα σοσιαλιστικό Κίνημα που αντιλαμβάνεται ότι η τεράστια όξυνση των ανισοτήτων, η ιδιωτικοποίηση των περισσότερων πλευρών της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, η περιθωριοποίηση των τεχνολογικά ανεκπαίδευτων, η περιβαλλοντική διακινδύνευση, η αύξηση της κοινωνικής βίας θέλουν λύσεις στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση  από αυτές που ιδεολογικά και πολιτικά κυριαρχούν στην Ευρώπη και τα τελευταία 6 χρόνια στην Ελλάδα;

Σε ολόκληρο το διάστημα της προεκλογικής περιόδου για τη νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, προσπάθησα να θέσω στον εσωκομματικό αλλά και στον ευρύτερο πολιτικό διάλογο δύο κομβικά ζητήματα:

• Το πώς σκέπτομαι το νέο ΠΑΣΟΚ, ως ένα κόμμα σύγχρονο αλλά επαναστατικό και κινηματικό, που θα είναι σε θέση να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, και μπορεί να αποτελέσει την κύρια επιλογή αυτών που πιστεύουν ότι η θέση του ΠΑΣΟΚ είναι ιδεολογικά, αξιακά και ταξικά απέναντι από τη ΝΔ και την συντηρητική παράταξη.
• Και την ανάγκη ευρύτερων συγκλίσεων για τη δημιουργία μιας μεγάλης παράταξης που θα μπορεί να αποτελέσει και να οργανώσει μία εναλλακτική προοδευτική, κυβερνητική πρόταση, χωρίς το ΠΑΣΟΚ να χάσει την αυτονομία τους αλλά να αποτελέσει την κινητήρια δύναμη αυτής της εξέλιξης με πρωτοβουλίες και δράσεις.

Ο παλιός κόσμος ΄σήμερα είναι σε αποδρομή. Το νέο ψάχνει τις απαραίτητες διεργασίες για να γεννηθεί και να ακμάσει. Η περίοδος της παντοδυναμίας της ΝΔ ανήκει στο παρελθόν. Η συγκυρία που δημιούργησε την κοινωνική συμμαχία που εξασφάλισε το 41% στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία, ανήκει πλέον στο παρελθόν.

Σημαντικά τμήματα των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων, έχουν ξεπεράσει το σημείο καμπής.

Είναι η στιγμή και η ευκαιρία να ξαναμιλήσουμε για την πολιτική.

Να μιλήσουμε για ιδεολογία.

Να δώσουμε στέγη στην κοινωνική αντιπολίτευση.

Να εμπλέξουμε τον λαϊκό παράγοντα στην παραγωγή πολιτικής με στόχο να φτιαχτεί ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο με τους πολίτες.

Είναι η ώρα το ΠΑΣΟΚ να μετασχηματιστεί σε ένα λαϊκό Κίνημα Ρήξης και Ελπίδας.

Να μην αφήσουμε αυτήν την ευκαιρία να χαθεί.