Ο πολύχρονος αγώνας του Κυριάκου Μαμιδάκη στον στίβο της επιχειρηματικής δημιουργίας είχε τραγική κατάληξη. Μόνο θλίψη μπορεί να νιώσει κανείς.
Λίγοι θα μετρήσουν το κοινωνικό αποτύπωμα της προσπάθειάς του καθώς και σε πόσους ανθρώπους του ευρύτερου κύκλου του χρησίμευσε σαν έμπνευση και παράδειγμα. Η πλειοψηφία θα μείνει στο αποτέλεσμα, στην τελική αποτυχία και στην τραγική εθελούσια έξοδο.
Είναι μια μοιραία αποτυχία της κοινωνίας μας να απορροφήσει με ωφέλιμο τρόπο την επιχειρηματική προσπάθεια. Αντί να νοείται μια πράξη ρίσκου και θάρρους, για την οποία αξίζει ο θαυμασμός αφού ενέχει πολλαπλούς κινδύνους, η επιχείρηση, στην χυδαία και αγοραία της αντιμετώπιση, θεωρείται σαν ο σίγουρος δρόμος προς τα πλούτη, αλλά και η προσωπική κορώνα, η τιμή του επιχειρηματία. Αποτυχία δεν νοείται. Και δεν συγχωρείται.
Η αυτοκτονία του Μαμιδάκη μας κάνει μια επώδυνη υπενθύμιση. Ότι είμαστε σε στραβό δρόμο.