Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής ολοκληρώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα. Μόνο που αυτό ήταν το τυπικό τέλος μιας διαδικασίας, που χαρακτηρίστηκε ως “ευτελισμός του κοινοβουλευτισμού” ως “βαρύ πλήγμα στην θεσμική λειτουργία της χώρας”. Eίναι όλα αυτά και ενδεχομένως κι άλλα περισσότερα. Το ουσιαστικό μέρος όμως, της χθεσινής συζήτησης δεν τελείωσε τη νύχτα. Ολοκληρώθηκε λίγο μετά το μεσημέρι με την παρουσία του κ. Παναγιώτη Πικραμμένου στο βήμα της Βουλής.

Δύο φορές έσπασε η φωνή του πρώην ανώτατου δικαστικού και για 37 ημέρες υπηρεσιακού πρωθυπουργού. Την πρώτη, όταν αριθμούσε τα 40 χρόνια της θητείας του στη Δικαιοσύνη, τη δεύτερη λίγο πριν τελειώσει αυτή την συγκλονιστική ομιλία του, όταν ζητούσε να ολοκληρωθεί η έρευνα για να παραδοθεί άσπιλος, όπως είπε, στην κοινωνία. Να παραδοθεί άσπιλος στην κοινωνία ο Παναγιώτης Πικραμμένος! Εκεί, σε αυτό το σημείο, τελείωσε η χθεσινή συζήτηση, τελείωσε κι αυτή η κωμωδία, που βαφτίστηκε κοινοβουλευτική διαδικασία, η διάρκειας 18 ωρών συνεδρίαση της Ολομέλειας για την σύσταση Pροκαταρκτικής Eπιτροπής για το σκάνδαλο Novartis.

Δεν πρόκειται για “μελό”. H παρουσία του κ. Πικραμμένου, χθες στη Βουλή, ήταν μια βαθιά, επί της ουσίας πολιτική πράξη, λόγω και έργω. Γιατί αυτό ακριβώς είναι πολιτική. Η θέση που διατυπώνεται με σοβαρότητα. Η απαίτηση για σεβασμό χωρίς φωνές. Η οργή που δεν εκδηλώνεται με ύβρεις, η απόγνωση που δεν χρειάζεται θόρυβο για να ακουστεί δυνατά. Στα 73 του χρόνια ένας πρώην ανώτατος δικαστικός για 37 ημέρες υπηρεσιακός πρωθυπουργός εκφώνησε χθες την σημαντικότερη πολιτική του ομιλία και δίδαξε, χωρίς διάθεση διδαχής όμως, γιατί ορισμένα πράγματα δεν μαθαίνονται με διηγήσεις, τι σημαίνει σεβασμός στους θεσμούς, τι ακριβώς νοηματοδοτεί το «πάτημα» στο βήμα του κοινοβουλίου. Η κυβέρνηση υπέστη χθες τη βαρύτερη κοινοβουλευτική της ήττα. Δεν την υπέστη από τις απειλές εναντίον της για Ειδικό Δικαστήριο, τις ύβρεις για «συμμορίες». Την υπέστη εκείνη ακριβώς την στιγμή που ο κ. Πικραμμένος έβγαλε το μαντήλι του λέγοντας με σπασμένη φωνή «με συγχωρείτε». Δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο. Γιατί εκείνη την ώρα έληξε η συνεδρίαση, τελείωσε και η φάρσα.

*Το άρθρο είναι ο πρόλογος  στην εκπομπή «Αθήνα Σήμερα»