Να το πούμε καθαρά όσο και αν ακόμη και στις σημερινές οικονομικές συνθήκες της χώρας μας, δύσκολα μπορείς να ακουστείς...
Το πρόβλημα δεν είναι το ύψος της φορολογίας αλλά η δίκαιη κατανομή του φορολογικού βάρους... και να εκφράσουμε τη διαφωνία μας με όσους υποστηρίζουν την απλουστευτική άποψη ότι μια δραστική μείωση των φόρων απριόρι θα συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη (προεκλογικά το λέγανε “απογείωση της οικονομίας”...)
.Η άποψη που προβάλλεται συχνά, ότι το βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι εν γένει η υψηλή φορολογία και ότι μια δραστική μείωσή της θα ήταν ικανή συνθήκη για να συμβάλει (εκτινάξει λέγανε πριν τον Covid-19) στους ρυθμούς ανάπτυξης, δεν μπορεί να τεκμηριωθεί από πουθενά…
Η διεθνής εμπειρία εφαρμογής τέτοιων πολιτικών έχει δείξει μόνο βραχυπρόθεσμα οφέλη και αυτά για επιμέρους κοινωνικές ομάδες. Μεσοπρόθεσμα, οι συνέπειες ήταν ιδιαίτερα αρνητικές, με διεύρυνση των ανισοτήτων και δημοσιονομική αστάθεια.
Υποστηρίζουμε ότι η όποια εφαρμογή προγραμμάτων για μείωση φόρων, εισφορών [και εν γένει μείωσης του Κράτους], υπό τις παρούσες συνθήκες ιδιαίτερα, δεν είναι απλώς δύσκολη υπόθεση αλλά υπονομευτική της κοινωνικής συνοχής…
Ας κάνουν πίσω λοιπόν οι ιδεοληπτικοί της μείωσης των φόρων και της μείωσης του κράτους, όχι γιατί είναι μια σύνθετη υπόθεση με πολλές παρενέργειες αλλά, γιατί εξαλείφονται οι όποιες ελπίδες για να διαχειριστεί μια κοινωνία αυτήν την πρωτοφανή παγκόσμια ύφεση.
Για να το πούμε καθαρότερα: Μπορεί να νοιώθουμε κάποια σχετική ασφάλεια από το μαξιλαράκι που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση στα διαθέσιμα για της ασφάλεια των δανειστών μας, αλλά “δημοσιονομικά” ακόμη “βαδίζουμε σε τεντωμένο σκοινί”…
Όταν μάλιστα όλο και περισσότερο οι σχέσεις μας με την Τουρκία οδηγούν σε κούρσα εξοπλισμών, που θα αποτελέσει ακόμη μια αιμορραγία για την οικονομία της χώρας…
Στόχος πρέπει να είναι: Να μαζέψει χρήματα το κράτος έτσι ώστε ότι μπορεί να το διοχετεύουμε στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, με προσανατολισμούς σε συγκεκριμένες τομεακές πολιτικές, που θα λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά με ενδυναμωμένο συντελεστή κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων, καθώς και πολιτικές ενίσχυσης της εργασίας των νέων, με στόχο την επιστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων από τους μεταναστεύσαντες τα τελευταία χρόνια...
Ήδη έχει αποδειχθεί πολλαπλώς και στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες, ότι δεν αρκεί η μείωση του φορολογικού συντελεστή επαγγελματιών και επιχειρήσεων για να υπάρξει ανάπτυξη, ενώ θα υπάρχει πάντα κίνδυνος κατάρρευσης εσόδων, όπως έγινε το 2006 επίσης με κυβέρνηση ΝΔ...
Αντιλαμβάνομαι ότι το πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του, θα πρέπει να διαχειριστεί τις προσδοκίες που δημιούργησαν οι εξαγγελίες για την μείωση της φορολογίας και οι άμεσες επιδράσεις, εξ?αυτού του μέτρου, στην οικονομία, όπως και απλουστευτικές καταγγελίες και υποσχέσεις για τις παρεμβάσεις επί του ασφαλιστικού…
Η δεδομένη επιβεβαίωση ότι οι όποιες επιλογές, μετά την αντιμετώπιση της κρίσης που προκαλεί ο Κορωναϊός, δεν θα αφίστανται ή δεν θα επηρεάζονται από το πλαίσιο της δημοσιονομικής σταθερότητας και επιτήρησης και ότι οι τράπεζες, τότε, θα ενεργοποιήσουν δυνατότητες χρηματοδότησης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, σε μια εποχή που οι ίδιες δανείζονται με αρνητικά σχεδόν επιτόκια, είναι προφανώς όνειρα θερινής νυκτός…
Ας πάψουμε να ανησυχούμε για το πολιτικό κόστος της αλλαγής πολιτικής, μιας και δεν έχουμε την πολυτέλεια της στρεψοδικίας και του "χτισίματος" επιχειρηματολογίας αιτιολόγησης της kolotumba του επόμενου εξαμήνου…
Ας χρησιμοποιηθεί το αντικειμενικό, της επίδρασης της πανδημίας ή αντίστοιχων αιτιολογιών για αναπροσαρμογή όπως "...δεν υλοποιούμε ότι υποσχεθήκαμε γιατί περπατάμε σε ναρκοπέδιο που δημιούργησε η κρίση από αυτήν την πρωτόγνωρη περίπτωση…", για να αλλάξουμε ως χώρα γραμμή πλεύσης…