Μεταξύ σταθερότητας και εναλλακτικής λύσης

Αντώνης Καρακούσης 22 Μαϊ 2014

Πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές κοινή ήταν η πεποίθηση ότι το εκλογικό σώμα ταλαντευόταν ανάμεσα στην ανάγκη για σταθερότητα και στην απαίτηση για κάποια εναλλακτική λύση.

Έτσι οι περισσότεροι προέβλεπαν ότι τα αποτελέσματα δεν θα αναδείκνυαν μείζον πολιτικό θέμα και μέσω μιας αδιόρατης διαδικασίας κοινωνικού συντονισμού θα εξασφάλιζαν σχετική ισορροπία, επιτρέποντας στην κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της και ιδιαιτέρως να είναι αυτή που θα χειρισθεί την κρίσιμη διαπραγμάτευση για τη νέα ρύθμιση του δημοσίου χρέους.

Το απόγευμα της Κυριακής οι πρώτες εκτιμήσεις των exit poll, που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ να πρωτεύει με σημαντικές διαφορές στην περιφέρεια Αττικής και στο Δήμο Αθηναίων, έθεσαν υπό δοκιμασία τις προαναφερθείσες εκτιμήσεις.

Ωστόσο, εξελισσόμενη η επίσημη καταμέτρηση των ψήφων το βράδυ της Κυριακής άμβλυνε τις αρχικές εντυπώσεις και εντέλει επανέφερε το πολιτικό σύστημα στην προηγούμενη ταλάντευση και ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη της σταθερότητας και στην απαίτηση για μια εναλλακτική λύση.

Ο ελληνικός λαός δεν καταδίκασε τους κ. Σαμαρά και Βενιζέλο, όπως πολλοί ανέμεναν, ούτε έδωσε στο ΣΎΡΙΖΑ ακαταμάχητη δύναμη στο δρόμο προς την εξουσία, που άλλοι προέβλεπαν.

Υποθέτουμε δε ότι με την ίδια εξισορροπιστική διάθεση θα ψηφίσουν οι Έλληνες και την προσεχή Κυριακή.

Οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θα συνεχίσουν να κυβερνούν για το επόμενο ορατό διάστημα τη χώρα και κατά τα φαινόμενα θα είναι αυτοί που θα διαπραγματευτούν τη νέα ρύθμιση του χρέους.

Και ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να δουλέψει πολύ σκληρά στο μέλλον προκειμένου να πείσει τους Έλληνες ότι αποτελεί αξιόπιστη εναλλακτική λύση για την Ελλάδα.

Η διακινδύνευση δεν αντέχεται πλέον από τους Έλληνες. Έπειτα απ? όσα έγιναν οι πολίτες απαιτούν στοιχειοθετημένες πολιτικές, ικανές να μεταδίδουν βεβαιότητες και να μπορούν να υποσχεθούν ασφαλή πορεία.