Μεταξύ φάρσας και τραγωδίας

17 Ιουλ 2015

«Είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για εμπρησμούς και προσπάθεια δημιουργίας ενός κλίματος σαν αυτό του 2007. Γι’ αυτό και οι ένοπλες δυνάμεις αρχίζουν περιπολίες σε ορεινούς όγκους και δασικές περιοχές». Ο υπουργός Άμυνας Π. Καμμένος, έδειξε το δρόμο στον οποίο βάδισε η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, που μέσω «κύκλων» της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μετέφερε την αίσθησή της ότι οι μεγάλες πυρκαγιές σε Αττική, Λακωνία και άλλες περιοχές, «… μοιάζει να είναι υπονόμευση της εθνικής προσπάθειας».

Κάπως έτσι φτιάχτηκε μια θεωρία συνωμοσίας για να την καταναλώσει το ταραγμένο κοινό και να ξεχάσει πόσο ξεχαρβαλωμένο είναι το κράτος μας, πόσο προβληματική η εσωτερική διαχείριση, πόσο άγρια η ρουτίνα των εμπρησμών για οικοπεδοποίηση, για βοσκοτόπια ή για πλάκα. Η κατάσταση είναι τόσο δύσκολη, ώστε καταλήγει ακόμη πιο προκλητικός ο τρόπος με τον οποίο στελέχη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, καταφεύγοντας στον ανορθολογισμό, το κυνήγι μαγισσών και την κατασκευή εχθρών.
Το πρόβλημα γίνεται δραματικό επειδή η έλλειψη σοβαρότητας και η πολιτική ασυναρτησία δεν είναι μεμονωμένο, αλλά γενικευμένο σύμπτωμα. Και αν κανείς είχε κάποια αμφιβολία ως προς αυτό, βεβαιώνεται μετά τον ανασχηματισμό. Ο πρωθυπουργός, αντί να επιλέξει πρόσωπα με μεταρρυθμιστική βούληση και διαχειριστικές ικανότητες για να εφαρμόσουν ένα δύσκολο πρόγραμμα και να μας περάσουν απέναντι, έκανε ένα ανακάτεμα στη βάση εσωκομματικών υπολογισμών και παρασκηνιακών διευθετήσεων. 
 
Η υφυπουργοποίηση του Π. Χαϊκάλη, που αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο των κοινωνικών ασφαλίσεων, είναι προσβλητική για όσους πολίτες σέβονται τον εαυτό τους και ελπίζουν ακόμη ότι μπορούμε να γίνουμε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Οπωσδήποτε, η κωμωδία μπορεί πλέον να παιχτεί με επαγγελματικό τρόπο. Όμως ισχύει επίσης ότι οι κωμικοί ηθοποιοί είναι καλύτεροι στην τραγωδία.