Μεταρρυθμιστικός Λαϊκισμός

Σταύρος Μ. Θεοδωράκης 07 Φεβ 2018

Σε προηγούμενο γράψιμό μου, εδώ στη φιλόξενη ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ, αναφορικά με τον σχεδιασμό του Νέου Πολιτικού Φορέα, αναφέρθηκα στον Μεταρρυθμιστικό Λαϊκισμό.

Ο όρος, νεολογισμός ίσως, σε πολλούς άρεσε, άλλους τους ξένισε.

Η πρόσφατη και αιφνίδια μεταστροφή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο «Μακεδονικό», κάνει επείγουσα την ανάγκη ο όρος αυτός να εισαχθεί στο πολιτικό μας λεξιλόγιο.

Αξίζει λοιπόν να πάρουμε το νήμα  από την αρχή.

Όλη η Χώρα άλλωστε χρειάζεται να πάρει το νήμα  από την αρχή, αυτό όμως είναι μια άλλη συζήτηση … και θα την κάνουμε.

Ίσως κατηγορηθώ για υπεραπλούστευση εννοιών, όρων, κλπ, κλπ, με όσα θα παραθέσω, θα το αντέξω, για καλό σκοπό το κάνω και θα σας τον εξομολογηθώ.

Τι ορίζεται ως μεταρρύθμιση;

το σύνολο πολύ σημαντικών αλλαγών σε ένα τομέα, που αποσκοπούν στη λύση προβλημάτων, την εύρυθμη λειτουργία του, στην προσαρμογή του σε νέα δεδομένα.
Μείζονες αλλαγές που σε ιστορικούς και πολιτικούς όρους προϋποθέτουν οραματική πολιτική, αποφασιστική διαχείριση, βαθύ αξιακό περιεχόμενο, εμπνευσμένη πολιτική καθοδήγηση και συστράτευση των πολλών.
Ανατρεπτικές αλλαγές που απαιτούν ρήξη με κατεστημένα συμφέροντα, ρήξη με εθνικά, θρησκευτικά και κοινωνικά στερεότυπα, σύγκρουση με την κοινωνική αδράνεια, και τα παράκεντρα εξουσίας.
Δραστικές αλλαγές που προκαλούν σοβαρή βλάβη σε κεκτημένα και σε συντεχνιακά συμφέροντα.

Αλλαγές δηλαδή που επισύρουν υψηλό κόστος και θυσίες για πολιτικούς και πολίτες, μέχρι να προκύψει όφελος για το γενικό καλό. 

Μεταρρυθμιστής;

ειναι αυτός που, σε γνώση των παραπάνω, υποστηρίζει την ανάγκη μεταρρυθμίσεων, κυρίως όμως είναι αυτός που κάνει μεταρρυθμίσεις. 

Τι ορίζεται ως λαϊκισμός;

η πολιτική δράση και πρακτική που κολακεύει το λαό ή/και υιοθετεί θέσεις και απόψεις ευχάριστες σε αυτόν αλλά όχι ωφέλιμες για αυτόν. Σκοπός αυτής της πολιτικής είναι να κερδίσει την εύνοια και την υποστήριξη του λαού και να προσπορίσει πολιτικά οφέλη αυτός που την μετέρχεται.

Λαϊκιστής;

ειναι αυτός που μετέρχεται τον λαϊκισμό.

Ένα απλοϊκό(;) στοιχείο που χαρακτηρίζει τη διαφορά Λαϊκιστή/Μεταρρυθμιστή.

Ο Λαϊκιστής ορίζει την ισότητα ως έλλειψη οποιασδήποτε διαφοράς μεταξύ ανθρώπων σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα τους.

Ο Μεταρρυθμιστής την ορίζει ως έλλειψη οποιασδήποτε διαφοράς μεταξύ ανθρώπων σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα τους και τις υποχρεώσεις τους. 

Τι ορίζεται ως Μεταρρυθμιστικός Λαϊκισμός;

είναι μία νέα, εξελιγμένη μορφή λαϊκισμού που αναφύεται αργά και σταθερά στη Χώρα. Ο λαϊκισμός που υπόσχεται λύση των προβλημάτων διά των μεταρρυθμίσεων, ενώ παράλληλα και ταυτόχρονα υποτιμά ή/και σκοπίμως δεν αναφέρεται σε όλα όσα προϋποθέτουν και απαιτούν οι μεταρρυθμίσεις.

Χαρακτηριστικά του Μεταρρυθμιστικού Λαϊκισμού.

  • Οι επιθυμίες και οι πεποιθήσεις του λαού αποτελούν τον βασικό οδηγό του.
  • Συνειδητά δεν αναφέρεται στα ελαττώματα και τις αδυναμίες του λαού, αντιθέτως συχνά τα κολακεύει ή/και τα επαινεί καμιά φορά.
  • Απευθύνεται στα λαϊκά συναισθήματα και τις λαϊκές προσδοκίες, προτείνοντας μία «άλλη» πολιτική, χωρίς κατ’ ελάχιστο να την σκιαγραφεί.
  • Υιοθετεί επιχειρήματα ή και θέσεις που ευχαριστούν το λαό. Ακυρώνει τον κριτικό τρόπο σκέψης.
  • Θέτει προφανείς ερωτήσεις χωρίς να δίνει απαντήσεις.
  • Αναφέρεται διαρκώς στα διαπιστωμένα λάθη των άλλων και στα «κακώς κείμενα», αλλά δεν προτείνει τρόπους διόρθωσης αυτών των λαθών.
  • Κάνει διαπιστώσεις ακαδημαϊκού στυλ αντί να προτείνει λύσεις, αυτό δηλαδή που οφείλει να κάνει η πολιτική.
  • Υπόσχεται λύση των προβλημάτων διά των μεταρρυθμίσεων χωρίς να αναφέρεται σε όσα δύσκολα, δυσάρεστα και επίπονα προϋποθέτουν και απαιτούν οι μεταρρυθμίσεις. Αντί αυτού χρησιμοποιεί καμιά φορά την αοριστολογία «θα χρειαστεί να παρθούν δύσκολες αποφάσεις».

Απολογούμαι ξανά για την υπεραπλούστευση, για καλό σκοπό το έκανα και τον εξομολογούμαι, τον υπό σχεδιασμό Νέο Πολιτικό Φορέα έχω στο  νου μου.

Αυτό που με τρόμαζε και με τρομάζει είναι μη μοιάσω στο τερας που θέλω να σκοτώσω.

Όποιος ευαγγελίζεται τη μεταρρύθμιση της Ελλάδας, στην κατάσταση που αυτή έχει πλέον περιέλθει, ένα πράγμα του επιτρέπεται να υπόσχεται, δίκαιη κατανομή κόπου, προσπαθειών, θυσιών.

Τίποτα περισσότερο.