Ήθελα από την πρώτη ημέρα να γράψω για την ΕΡΤ. Εκεί πέρασα περίπου 30 χρόνια της ζωής μου. Οι συνάδελφοί μου είναι οικογένειά μου. Απέφυγα να το κάνω, για να μην παρασυρθώ σε συναισθηματισμούς και χάσω την ουσία. Άκουσα και διάβασα διάφορα. Όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτή τη χώρα, διαπίστωσα άλλη μια φορά ότι ηττήθηκε η φωνή της λογικής και θριάμβευσαν τα άκρα. Η ακραία πράξη του Σαμαρά, έδωσε μια καλή ευκαιρία στους άλλους ακραίους να στήσουν το χορό.
Η ΕΡΤ δεν είναι ένας απλός δημόσιος φορέας. Για κάθε δημοκρατική χώρα, η δημόσια Ραδιοτηλεόραση είναι ένα από τα σύμβολα της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας του δημόσιου αγαθού. Είναι επίσης ένας από τους βασικούς πυλώνες παραγωγής πολιτισμού στη χώρα μας. Κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία. (Θυμίζω και το «λουκέτο» στο ΕΚΕΒΙ).
Και θέλω να απαντήσω στον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, πως οι μεταρρυθμίσεις -όσο ριζικές κι αν είναι- σε μια δημοκρατική χώρα, πρέπει να περνούν από τη βάσανο των δημοκρατικών διαδικασιών, του διαλόγου, της αναζήτησης συναινέσεων, της διαδικασίας της Βουλής. Αυτό είναι το δημοκρατικό κεκτημένο και όχι οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Καμιά μεταρρύθμιση δεν μπορεί να πετύχει, να ολοκληρωθεί, χωρίς συναινέσεις, χωρίς μελέτη, αξιολόγηση και διαδικασίες που να πείθουν ότι υπάρχει δικαιοσύνη. Η μέθοδος του «μπαλτά του χασάπη», δεν είναι μεταρρύθμιση, είναι σφαγή που προκαλεί μεγάλες αδικίες.
Έτσι εξηγούνται οι πρωτοφανείς εκδηλώσεις συμπαράστασης, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη. Αυτό δεν υπολόγισαν οι ακροδεξιοί σύμβουλοι του Σαμαρά, που δεν τους ενδιαφέρουν οι μεταρρυθμίσεις, αλλά η επίδειξη πυγμής και τσαμπουκά. Και είναι κρίμα που ο Γιάννης Στουρνάρας ταυτίζεται μαζί τους.
Και επιπλέον. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί, μετά τιςυθαίρετες και αντιδημοκρατικές αυτές ενέργειες στην υπόθεση της ΕΡΤ, ότι η νέα Ραδιοτηλεόραση που θα προκύψει δεν θα έχει τις παθογένειες της προηγούμενης; Όταν το δείγμα που δίνεις είναι η αυθαιρεσία, όταν η πρότερες πολιτικές σου ενέργειες δείχνουν πως είσαι ο εκφραστής του χειρότερου κομματισμού, ρουσφετιών και βολέματος ημετέρων (Λιάτσος, Σαλαγκούδη), όταν απομακρύνεις ικανά στελέχη επειδή δεν ήταν «ημέτεροι», (Σπυρόπουλος, Μεγγρέλης κ.ά), δεν μπορείς να πείσεις κανέναν ότι άλλαξες εν μία νυκτί… Ο ίδιος ο αρμόδιος υπουργός Κεδίκογλου, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, τόσο για τις διαδικασίες με τις οποίες προσελήφθη παλαιότερα ο ίδιος στην ΕΡΤ, όσο και με τα πακέτα «ημετέρων» που έστελνε το τελευταίο χρόνο για πρόσληψη.
Όμως, νομίζω πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Ο Αντώνης Σαμαράς εκφράζει την πιο δεξιά και εθνικιστική εκδοχή της ΝΔ. Το ύφος και το ήθος του έχουν δοκιμασθεί και παλαιότερα. Οι σχεδιασμοί τού εκ «Πολιτικής Άνοιξης» προερχόμενου επιτελείου του, αγγίζουν τα όρια του πολιτικού «μεγαλοϊδεατισμού», είναι έξω από τις λογικές των συνεργασιών που επιβάλλει η πολιτική συγκυρία και που είναι προϋποθέσεις για να προχωρήσει η χώρα. Ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς έχει επιδείξει δείγματα επικίνδυνης πολιτικής ανευθυνότητας. Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε την περιπέτεια του Μακεδονικού, στο οποίο πρωταγωνίστησε, αλλά και την «αντιμνημονιακή» πορεία του με το ξέσπασμα της κρίσης. Και τέλος, να μην ξεχάσουμε, ότι ήταν αυτός που προκάλεσε πριν από ένα χρόνο εκλογές, πολύ ακριβές για τη χώρα, όταν το επιτελείο του τον έπεισε ότι θα τις κερδίσει με άνεση (και πήρε μόλις 19, 5%).
Η προσβλητική συμπεριφορά του προς τους εταίρους του, αποδεικνύει άλλη μια φορά πως δεν έχει «μπέσα», αλλά κυρίως πως δεν έχει την κουλτούρα, την δημοκρατική εκείνη παιδεία που χρειάζεται για να σχηματιστεί μια κυβέρνηση συνεργασίας.
Και είναι αναγκαίο, τόσο για την πορεία της κυβέρνησης, αλλά κυρίως για την ομαλή πορεία της χώρας, ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ να δώσουν ένα γερό και σαφές μάθημα στον αλαζόνα Σαμαρά. Να ολοκληρώσουν σήμερα, αυτό που ξεκίνησε τη Δευτέρα με τη συμβολή του ΣτΕ, το οποίο με πολύ σοφία άνοιξε το δρόμο για την αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας στο θέμα της ΕΡΤ. Είναι λάθος, όμως, να περιμένουμε, πολιτικά θέματα να τα λύσουν τα δικαστήρια
Τώρα, η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Φώτη Κουβέλη. Οφείλουν να δώσουν ένα μάθημα δημοκρατίας στην ακροδεξιά και αλαζονική συμπεριφορά του Αντ. Σαμαρά. Πρέπει, όμως, παράλληλα να αποδείξουν στην ελληνική κοινωνία ότι πραγματικά επιθυμούν μεταρρυθμίσεις και δεν παίζουν απλώς άμυνα.
.
Πολύ απλά. Στο θέμα της ΕΡΤ, δεν αρκεί να λένε, να ξεκινήσει με όλο το προσωπικό. Έχουν στη διάθεσή τους την πρόταση Μόσιαλου- Αλιβιζάτου, την οποία πρέπει να αξιοποιήσουν και να καταθέσουν ως μία σαφή και συγκεκριμένη βάση διαλόγου για τον νέο φορέα Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.