Οι δηκτικοί «πολιτικοί» αλληλοχαρακτηρισμοί έρχονται συνήθως να καλύψουν την έλλειψη επιχειρημάτων, περισσότερο για να πολώσουν παρά για να συμβάλλουν σε ένα πιο ψύχραιμο διάλογο. Ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούνται ευαίσθητοι όροι, όπως «μεταμελημένοι», που ταιριάζουν σε πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις. Γιατί «μεταμελημένοι» δεν είναι μόνον κάποιοι αριστεροί αλλά είναι και πολλοί μεταμελημένοι αντιμνημονιακοί, μεταμελημένοι συνεργάτες της ακροδεξιάς, μεταμελημένοι πασόκοι και βέβαια μεταμελημένοι εκσυγχρονιστές.
Ας μείνουμε καλύτερα στα τελευταία γεγονότα στη Μόρια. Στο τεστ που έγινε για τον κορωνοϊό βρέθηκαν 35 θετικά δείγματα που έπρεπε να μείνουν, όπως όλοι οι ασθενείς στον κόσμο, σε καραντίνα. Οι συγκεκριμένοι αρνήθηκαν και κάποιοι - που ευτυχώς συνελήφθησαν - δεν δίστασαν να βάλουν φωτιά στον καταυλισμό απειλώντας τις ζωές χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών. Και όμως, βρέθηκαν άνθρωποι προοδευτικοί, σαν τον καθηγητή Αντώνη Λιάκο, να βγουν να δικαιολογήσουν και να υποστηρίξουν ανοιχτά τους εμπρηστές, υποστηρίζοντας ότι και οι ίδιοι το ίδιο θα έκαναν στη θέση τους, στο όνομα μάλιστα της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού!
Τι είδους «ανθρωπισμός» είναι άραγε αυτός που αδιαφορεί για την υγεία χιλιάδων στιβαγμένων ανθρώπων, που προτιμάει να τους παραδώσει στο έλεος της πανδημίας από το να εφαρμοστεί ο νόμος για όσους ήταν ήδη άρρωστοι; Και σε τι διαφέρει η άποψη αυτή από τον παραλογισμό των ψεκασμένων που χορεύουν πάνω στις μάσκες και δεν αφήνουν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο; Υπάρχουν άραγε και «προοδευτικοί ψεκασμένοι»; Και τι είδους «ανθρωπισμός» είναι αυτός που προτιμάει να καούν άνθρωποι ζωντανοί, από το να στερηθεί από κάποιους το δικαίωμα να καίνε; Υπάρχει άραγε και «προοδευτικός εμπρησμός»;
Η Μόρια αποτελεί από χρόνια - από τότε που η ΠΦΑ στην εξουσία έκλεινε προκλητικά τα μάτια της - την ντροπή της χώρας μας αλλά και της Ευρώπης. Είναι ο καθρέφτης μιας κοινωνίας που αρνείται να κοιταχτεί στον καθρέφτη της και το μόνο που την απασχολεί είναι πως θα απαλλαγεί από το πρόβλημα και μιας διακομματικής εξουσίας που υποχωρεί συνεχώς μπροστά στις απαιτήσεις της πελατείας της. Όσοι όμως έκλειναν εκουσίως, επί 5 χρόνια, τα μάτια και τ΄ αυτιά τους, ας δείξουν μεγαλύτερη μετριοπάθεια. Γιατί υπάρχει και ο κίνδυνος να χαρακτηριστούν «μεταμελημένοι ανθρωπιστές» χάριν μικροκομματικών υπολογισμών.