Tι θα γίνει μετά και από αυτό το «τελευταίο» πακέτο μέτρων, που αναμένεται να ψηφισθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από τη Βουλή; Mε φυσική ευτυχή συνέπεια να πάρουμε και αυτή τη φορά την πολυπόθητη δόση των 30δις και να παραμείνουμε στη ζώνη του ευρώ, τουλάχιστον για λίγους ακόμη μήνες…
Ο Σαμαράς είπε πως το πακέτο αυτό θα είναι το τελευταίο! Τα έχει πει και ο Παπανδρέου τα προηγούμενα χρόνια. Και μοιάζει περισσότερο με ευχή και ευσεβή πόθο, αν λάβουμε υπόψη μας όσα έχουν προηγηθεί, αλλά και τις συνέπειες που με μαθηματική ακρίβεια και αυτά τα μέτρα, όπως και τα προηγούμενα, θα προκαλέσουν, δηλαδή μεγαλύτερη ύφεση και ανεργία και ανατροφοδότηση του φαύλου κύκλου στον οποίο βρισκόμαστε.
Γιατί λοιπόν ο Σαμαράς αλλά και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση, να δεσμευτούν σε κάτι που δύσκολα πλέον γίνεται πιστευτό και που σε λίγους μόνο μήνες μπορεί να αποδειχθεί μια ακόμη «ατυχής» διαβεβαίωση;
Ίσως γιατί πιστεύουν -και πιθανόν να έχουν βάσιμες ενδείξεις- ότι αν πάρουμε μια παράταση ζωής λίγων μηνών εντός ευρωζώνης, που κατά πάσα πιθανότητα θα λάβουμε μετά την ψήφιση του νέου πακέτου μέτρων, στο μεταξύ θα ληφθούν συνολικότερες αποφάσεις στην Ε.Ε. που μπορεί να μας ευνοούν, να αντιμετωπίζουν με πιο θετικό τρόπο τα ελληνικά αιτήματα και έτσι να χαλαρώσει λίγο η θηλιά που μας έχουν φορέσει. Αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα εξακολουθεί να είναι μια κυβερνήσιμη χώρα και ο ελληνικός πληθυσμός θα καταφέρει να υπομείνει τον δυσβάσταχτο χειμώνα που έρχεται, χωρίς εν τω μεταξύ να εξεγερθεί.
Αν όμως όλα αυτά τα καλά πράγματα παρ’ ελπίδα δεν γίνουν πραγματικότητα; Αν δεν είναι όσο ευνοϊκές περιμένουμε οι αποφάσεις, αν οι δανειστές μας εξακολουθούν να επιμένουν στη σκληρή γραμμή, αν η πολιτική κατάσταση επιδεινωθεί ραγδαία, τότε τι κάνουμε;…Έχει κανείς καμιάν άλλη ιδέα, κανένα εναλλακτικό σχέδιο;…Και δεν εννοώ βεβαίως σαν αυτή του Τσίπρα ή του Μιχαλολιάκου!
Ακόμη όμως και στην καλύτερη περίπτωση που καταφέρουμε να κρατηθούμε εντός Ευρωζώνης, αποφύγουμε την ολοκληρωτική κατάρρευση και συνεχίσουμε να έχουμε σχετικά ομαλές πολιτικές εξελίξεις… έχει κανείς καμιά αμφιβολία ότι η κατάσταση τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια θα συνεχίσει να είναι πάρα πολύ δύσκολη; Όμοια με χρόνια μεταπολεμικά, με την οικονομία και τις παραγωγικές δυνάμεις σχεδόν κατεστραμμένες, την κοινωνική συνοχή υπό διάλυση και με ένα λαό κουρασμένο, εξουθενωμένο και σε μεγάλο βαθμό εξαθλιωμένο.
Τα ερωτήματα είναι κατά τη γνώμη μου αμείλικτα και οφείλουμε να τα θέτουμε και να προσπαθούμε να τα απαντήσουμε, αυτή τη φορά τουλάχιστον εγκαίρως.
Τα επόμενα χρόνια, ούτως ή άλλως, θα είναι χρόνια δοκιμασίας για όλους, χρόνια στα οποία θα απαιτηθεί να ξαναχτίσουμε τις παραγωγικές δυνάμεις, την οικονομία, το κράτος και τη δημόσια διοίκηση, τις κοινωνικές ισορροπίες και το πολιτικό σύστημα από την αρχή!
Για να γίνουν όλα αυτά, απαιτείται ένα συνολικό σχέδιο ανασυγκρότησης που πρέπει τώρα να εκπονηθεί, να αποκτήσει βαθμιαία την εμπιστοσύνη και τη στήριξη του ελληνικού λαού και να υλοποιηθεί με αποφασιστικότητα και επιμονή. Το σχέδιο αυτό πρέπει να είναι αυτή τη φορά κοινωνικά δίκαιο, ανθρωποκεντρικό, δημοκρατικό, οικολογικά ευαίσθητο, να έχει φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Ένα τέτοιο σχέδιο μόνο οι δυνάμεις της δημοκρατικής παράταξης, της δημοκρατικής αριστεράς και της οικολογίας μπορούν, αφού σύντομα ανασυνταχθούν, να εκπονήσουν και να υλοποιήσουν.
Είναι η ώρα να το κάνουν…
.
Ο Βασίλης Δεληγκάρης είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας