Μπορεί η χώρα μας να γίνει ένα σύγχρονο αναπτυγμένο ευρωπαϊκό κράτος με ισχυρή παραγωγική βάση, κανόνες κοινωνικής δικαιοσύνης, σοβαρή δημόσια διοίκηση, εξωστρέφεια και θεσμούς που θα λειτουργούν; Αν θα έπρεπε να απαντήσουμε με βάση όσα ακούσαμε στο ντιμπέιτ Τσίπρα-Μεϊμαράκη η απάντηση είναι πως όχι, δεν μπορεί, γιατί δεν έχει ηγεσία αποφασισμένη και ικανή να ανοίξει έναν τέτοιο δρόμο και να εμπνεύσει την ελληνική κοινωνία να ακολουθήσει.
Παρόλο που υπήρξε ποσότητα λόγου και δυνατότητα άμεσης αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο πολιτικών αρχηγών, διαπιστώσαμε τις δυνατότητες και τα όρια των δύο αντιπάλων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πειστήκαμε ότι έχουν το σχέδιο και την ισχυρή βούληση να βγάλουν τη χώρα από το τέλμα.
Σκέφτονται και συμπεριφέρονται με βάση τους παραδοσιακούς όρους του παλιού δικομματισμού και δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μιας κοινωνίας που αναζητά προοπτική και διεκδικεί καλύτερη θέση στο ευρωπαϊκό και διεθνές στερέωμα.
Περισσότερο μίλησαν για το παρελθόν και λιγότερο για το μέλλον. Το πρώτο τους είναι πολύ πιο εύκολο…