Στην Ελλάδα τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών πάνω κάτω ήρθαν όπως είχαν υπολογιστεί, πλην του ότι η ΝΔ έπεσε κάτω του αναμενόμενου, βρέθηκε στο 28,5%. Γιατί;  Έχουν γίνει κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις, αλλά αρκετές μικρότερες κυβερνητικές βελτιώσεις απέχουν από το κρίσιμο επίπεδο παραγωγής πραγματικών αλλαγών στη λειτουργία και στις επιδόσεις των επί μέρους κρατικών ή οικονομικών τομέων, ώστε να χαρακτηριστούν ολοκληρωμένες μεταρρυθμίσεις.   Βασικό πρόβλημα για τους μη προνομιούχους, μη εύπορους πολίτες είναι η αντιμετώπιση της ακρίβειας και της ανόδου των τιμών των προϊόντων και της κερδοσκοπίας των ολιγοπωλίων. Υπάρχουν σημαντικές κι απειλητικές εκκρεμότητες για τον κοινό, μέσο πολίτη και τους εργαζόμενους, αναφορικά με την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας και της ακρίβειας λόγω της ανόδου των τιμών των προϊόντων, εξαιτίας των δύο πολέμων που γίνονται κοντά μας και της κερδοσκοπίας των μεγάλων εταιρειών. Οι αυξανόμενες τιμές των προϊόντων ευρείας κατανάλωσης ανησυχούν το φτωχό κομμάτι του λαϊκού, συμπιεσμένου οικονομικά, καταναλωτικού κοινού και αδυνατίζουν το πορτοφόλι του. 

Απαιτείται ακόμη η καλυτέρευση του ΕΣΥ και των υπηρεσιών που παρέχει. Υπάρχουν ακόμη σημαντικά υπόλοιπα δυνατοτήτων βελτίωσης σχετικά με την οικονομία, με το ακανθώδες ασφαλιστικό ζήτημα, όπως επίσης με το βασικό κοινωνικό πρόβλημα της μετανάστευση και το κρίσιμο δημογραφικό. Υπάρχει σαθρότητα σε τομείς του ελληνικού κράτους, της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας, που δεν έχουν διορθωθεί από την κυβέρνηση της ΝΔ, στα δημόσια μεταφορικά μέσα (βλέπε πολύνεκρο, σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη και τη σχετική κοινοβουλευτική Εξεταστική επιτροπή υπό τον Δ.Μαρκόπουλο, o oποίος δεν κάλεσε ορισμένους μάρτυρες σχετικά με το δυστύχημα), στον τομέα της ακόμη ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας και παραβατικότητας, στα νοσοκομεία, κ.λ.π.

Η αποχή έφθασε στο ζενίθ της, κάτι ανησυχητικό σχετικά με τη διάθεση των πολιτών να αναμιχθούν στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, έχοντας την ψευδαίσθηση πως δεν τους αφορά και πως αποτελεί πεδίο δράσης μόνο των ελίτ (κάτι στο οποίο συμβάλλουν με την αδιαφορία τους). Οι πολίτες δεν είναι καθόλου άμοιροι ευθυνών, στις Ευρωεκλογές στην Ελλάδα,δυστυχώς, σταύρωσαν πολύ τις τηλεπερσόνες σε βάρος πιο καταρτισμένων και συγκροτημένων υποψηφίων…

Πλην του Βελόπουλου, δεν είχαμε άλλον κερδισμένο. Το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε περίπου 1% σε σχέση με το ποσοστό των βουλευτικών μα ήθελαν να περάσουν δεύτεροι. Ο Κασσελάκης παρέμεινε δεύτερο κόμμα, μα σε  σχέση με το 17,83% των βουλευτικών έπεσε σχεδόν 3% που δεν είναι πολύ εάν υπολογιστεί πως η Νέα Αριστερά τού πήρε το 2,5%...

Η ακροδεξιά ανέβηκε συνολικά, γύρω στο 19%, ποσοστό που είναι ψηλό κι ανησυχητικό (οι Έλληνες ακροδεξιοί είναι δυστυχώς και ρωσόφιλοι). Για να καταλάβεις πώς ανέβηκε τόσο αρκεί να κάνεις μια μεγάλη διαδρομή στις περιοχές για μετανάστες στην Αθήνα, από την Πειραιώς έως την πλ.Κολιάτσου και από την Γ΄ Σεπτεμβρίου έως τα Σεπόλια και βάλε, είναι φανερό πως μουσουλμανοκρατούνται. Οι πολιτικοί δεν περπατάνε ποτέ σ’ αυτά τα μέρη – σιγά μην περπατούν αλλού εκτός από το Κολωνάκι, το Σύνταγμα και τη γειτονιά όπου μένουν – και δεν ξέρουν πώς τη βγάζουν και με πόση ανασφάλεια, οι Έλληνες πολίτες.

Όμως τα χειρότερα νέα έρχονται από ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι εθνικιστές κι ακροδεξιοί λαϊκιστές επωφελούνται από αυτά τα υπαρκτά προβλήματα, και άλλα εξίσου σοβαρά, τα οικονομικά ζητήματα των πολιτών τους. Στη Γαλλία η Λε Πεν με σκορ 31,5% κατανίκησε το κόμμα του Μακρόν που πήρε 14,6%, ο οποίος αναγκάστηκε να πάρει το μεγάλο κι επικίνδυνο ρίσκο της προκήρυξης βουλευτικών εκλογών. Ο επί κεφαλής της ευρωλίστας της ακροδεξιάς Εθνικής Ένωσης (RN), Μπαρντελά, που προορίζεται για πρωθυπουργός της εθνικιστικής, λαϊκιστικής, γαλλικής ακροδεξιάς, κατηγόρησε τον Μακρόν και την κυβέρνησή του ως μέλη της ελίτ της παγκοσμιοποίησης και όργανα των Βρυξελλών, σε βάρος των Γάλλων (είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα). 

Στη Γερμανία το  AfD με 15,6% βγήκε δεύτερο κόμμα και ξεπέρασε το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του Σολτς που κατετάγη τρίτο με 14% και το οποίο κυβερνά με τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους… Γενικά τα κεντρώα κόμματα δεν πήγαν καλά, εξαίραση απετέλεσαν η Σλοβακία και η Πολωνία (ξαναβγήκε πρώτη η συμμαχία υπό τον Τουσκ). Εκεί το εθνικιστικό-λαϊκιστικό ακροδεξιό κόμμα που κυβέρνησε 8 χρόνια, κέρδισε 36,2%.

Στην Αυστρία οι ακροδεξιοί νίκησαν με 25,7% και ανακηρύχτηκαν πρώτη δύναμη. Στην Ιταλία η Μελόνι φυσάει, πήρε 28,8%. Στην Ουγγαρία ο Όρμπαν δυστυχώς βγήκε πάλι πρώτος, μα σημειώνοντας πτώση. Στην Ισπανία το ακροδεξιό VΟΧ ανέβηκε στο 9,6% (και το δεξιό Λαϊκό κόμμα δεν αποκλείεται πλήρως να αναγκαστεί, μετά τις επόμενες βουλευτικές, να συνεργαστεί μαζί του).

Παρ’όλη την πτώση τους το Ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (που έπεσε περισσότερο) είναι αντίστοιχα πρώτο και δεύτερο Ευρωπαϊκό κόμμα. Μα οι ακροδεξιοί, διχασμένοι σε 2 κομμάτια, στο Κόμμα των συντηρητικών και στο πιο ακραίο Κόμμα των  «ταυτοτικών» κυνηγούν τους σοσιαλιστές λίγο πίσω τους. Πιο πίσω οι φιλελεύθεροι Renew, που περιλαμβάνουν και τους Γάλλους μακρονικούς που έπεσαν αισθητά. Οι Πράσινοι βρίσκονται σε πτώση επειδή οι ψηφοφόροι θεωρούν τα προτεινόμενα μέτρα τους υπέρ της πράσινης ενέργειας, κοστοβόρα. Σε ύφεση βρίσκεται και το Κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς, πιο πίσω.

Στην Ελλάδα το σοσιαλμιντιακό λάιφ στάιλ μετράει, ιδίως στους κάτω των 50 ετών, και ο Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ δεν προσελκύει πολλούς νέους γιατί έχει στυλ παλαιό, της δεκαετίας του 80 και του 90. Και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Κασσελάκης και ο Ανδρουλάκης λαϊκίζουν, μα ο Κασσελάκης είναι πιο διασκεδαστικός, αστείος και λάιφ στάιλ, στοιχεία που αρέσουν στους νέους ηλικιακά ψηφοφόρους. Έτσι κέρδισε τη 2η θέση στις Ευρωεκλογές. Πολιτικά είναι βέβαια ένα μίξερ που ανακατεύει ότι να ΄ναι, τα πάντα… Το σοσιαλμιντιακό λάιφ στάιλ προσελκύει...

Ο Ανδρουλάκης είναι ωχρός και παλιοκαιρίσιος, ο Κασσελάκης σε 2 μήνες μάλλον θα πάρει ακόμη 2% λόγω της πρωτιάς του.... Είναι επικοινωνιακός, σοσιαλμιντιακός, χαριτωμένος, και ωραίος ενώ ο Ν.Ανδρουλάκης είναι σαν σκαντζόχοιρος επικοινωνιακά, ακόμη και από πολιτική σκοπιά. Ο Ν.Ανδρουλάκης μοιάζει με κάτι κοπέλια  από τα Σφακιά, στα ψηλά. Χρειάζεται επειγόντως εκμοντερνισμό στο ύφος και στις μεθόδους, αυτός κι ο Κουτσούμπας έχουν το πιο παλαιό στυλ· δεν έχει άραγε νέους συμβούλους για το επικοινωνιακό κομμάτι; Το ΠΑΣΟΚ ανέβηκε μόνο 1,5% και άρα θα χρειαζόταν έναν ηγέτη πιο φρέσκο και δροσερό από όλες τις απόψεις, εμφανισιακά, πολιτικά, επικοινωνιακά, ιδεολογικά, κοινωνικά...

Ο ανεμοδούρας, λαϊκιστής δημοκόπος Κασσελάκης είναι διαποτισμένος από το life style & τα social media. Aυτό είναι που «τραβάει» στους νέους ψηφοφόρους (πέραν του πόσο αρνητικό ή καλό είναι). Οπότε ο Ανδρουλάκης, με το αυστηρό στυλ του χολωμένου Κρητίκαρου, μοιάζει παλιός, ξεπερασμένος επικοινωνιακά και χωρίς να λέει κάποιο νέο, συνεκτικό, συγκροτημένο σχέδιο-εναλλακτική για την κοινωνία μας (χώρια που μας ζάλισε με την παρακολούθησή του, χωρίς να κάνει κάτι για να μαθευτεί ο λόγος της παρακολούθησής του). Η κεντροαριστερά δεν έχει ούτε καθαρό σχέδιο, ούτε νηφάλιο ηγέτη, σε αντίθεση με την κεντροδεξιά που έχει τον Μητσοτάκη. Εκτός αν θεωρούμε τον ανερμάτιστο δημαγωγό Κασσελάκη, επαρκή ηγέτη με μέλλον λόγω καλής, πειστικής επικοινωνίας.

Μια άλλη παράμετρος των αποτελεσμάτων, με την κατακρήμνιση της Νέας Αριστεράς και το ότι η Ελληνική Λύση ξεπέρασε το ΚΚΕ, είναι πως στο μυαλό των σύγχρονων Ελλήνων τα μαρξιστικά ή μαρξογενή κόμματα δείχνουν αναξιόπιστα, χωρίς δυναμική, φτωχή υπόθεση του παρελθόντος. Αυτό δείχνει πως οι ψηφοφόροι αναζητούν ευτυχώς πραγματιστικές λύσεις στα πλαίσια ρεαλιστικών και εφαρμόσιμων αντιπροτάσεων και όχι κόκκινες παντιέρες που ανεμίζουν εν κενώ…