Με ενάμιση μήνα καθυστέρηση, η περίφημη έκθεση προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τις μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία, δημοσιεύτηκε την εβδομάδα που πέρασε.
Η κυρά Μέρκελ, το υποσχέθηκε στον 105ο σουλτάνο και του έκανε τη χάρη.
Και ήταν προφανές, πως αυτή η έκθεση θα ήταν κόλαφος για την Τουρκία και θέματα για τα οποία υποτίθεται η Επιτροπή και οι Επίτροποι, δηλώνουν υπερβολικά ευαίσθητοι.
Αλλά μετά από ένα τέτοιο ποσοστό, υπάρχει πιθανότητα να μιλήσεις, για δικαιώματα και λειτουργία της δικαιοσύνης και ελευθερία της έκφρασης στην Τουρκία, σήμερα;
Τρεις μέρες μετά τις εκλογές, ο Πρόεδρος βιάστηκε, με ανακοίνωσή του, να δηλώσει πως τώρα πια ήρθε η ώρα, να αποκτήσει η χώρα Προεδρικό σύστημα.
Προχθές ο Νταβούτογλου, πανίσχυρος πλέον Πρωθυπουργός, και ας αφήσουμε το τι ονειρεύεται ο Ερντογάν, δήλωσε, πως υπάρχουν πολύ μεγάλα και σοβαρά προβλήματα τόσο στην οικονομία, όσο και στις λειτουργίες του κράτους, τα οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το προεδρικό σύστημα, δεν είναι στις προτεραιότητες μας.
Εγώ είμαι απολύτως βέβαιος, πως ο Πρωθυπουργός, θα αντιδράσει κάποια στιγμή και δεν θα εμφανίζεται απλώς, ως ένα άβουλο πιόνι, στα χέρια του Ερντογάν.
Για να έχουμε μιαν εικόνα, στη Τουρκία ισχύει ακόμη το Σύνταγμα, που έφτιαξαν οι πραξικοπηματίες του 1980.
Είναι επομένως κοινή θέληση, της πλειοψηφίας των κομμάτων, να αλλάξει το Σύνταγμα και να αποκτήσει η χώρα ένα καινούργιο Δημηκρατικό Σύνταγμα..
Μάλιστα πριν από τρία χρόνια, μια επιτροπή διακομματική, είχε αρχίσει να μελετά το θέμα, εάν θυμάμαι καλά, είχαν φτάσει και στο άρθρο, 60 ή 62, και σταμάτησαν.
Τώρα θα πρέπει, το σχέδιο εκείνο να επαναδιατυπωθεί και σιγά-σιγά να πάρει μορφή το νέο Δημοκρατικό Σύνταγμα της χώρας, που θα εισάγει την Τουρκία με ένα νέο πρόσωπο, στον 21ο αιώνα.
Αυτό φυσικά, είναι και το μεγάλο στοίχημα του Νταβούτογλου, προσωπικά, που θα ήθελα να πληροφορήσω το φιλοθεάμων κοινό, ότι πλέον έχει αρχίσει και σκέφτεται πολύ σοβαρά, την υστεροφημία και τη συνέχεια του, στη Διεθνή πολιτική σκηνή.
Και μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ετοιμάζεται ο νεαρός Εδουάρδος, να πάει στην Τουρκία, χωρίς καμιά απολύτως συνεννόηση με τις Βρυξέλλες, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι εκπροσωπεί κάτι άλλο.
Αυτό το άλλο είναι δυστυχώς, που ζούμε κάθε στιγμή σε αυτή τη χώρα, και μας έχει λιανίσει.
Απροπαράσκευος από ότι φαίνεται, όπως σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις, πηγαίνει υποτίθεται για να κλέψει εντυπώσεις… Ο φόβος είναι μην του πάρουν και τα σώβρακα. Γιατί τις ίδιες μέρες, συζητάνε για το προσφυγικό στο G20 και στην έκτακτη σύνοδο κορυφής, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη Μάλτα, για το γιγαντιαίο, πλέον, θέμα των προσφύγων, που ζηλώσας τον Ερντογάν που το χρησιμοποιεί ως εργαλείο εκβιασμού, νομίζει ότι μπορεί να το πράξει και ο ίδιος, το τέκνο της αποκοτιάς.
Η οιμωγή, «τι περνάμε και δεν το μολογάμε», εμπεριέχει πλέον κάθε δυνατή έκφραση της τραγικότητας των στιγμών.
Δεν έχουν αίσθηση ούτε τι κάνουν, ούτε τι έχουν κάνει σε βάρος της χώρας τόσον καιρό και το χειρότερο δεν ακούνε.
Τα ξέρουν όλα.
Αλήθεια γνωρίζετε πόσους Λάμπρου, διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ στην καβάτζα;
Με το τσουβάλι τα κουβαλάνε τα σκύβαλα και δυστυχώς μαθαίνουν κουρά στου κασίδη το κεφάλι…
Μακάρι το ταξίδι να αναβληθεί ή και να ματαιωθεί ούτως ώστε να υπάρξει πλήρης προετοιμασία.