Τα πολιτικά μηνύματα και η στρατηγική των δύο μεγάλων κομμάτων έτσι όπως αποκρυσταλλώθηκαν από την παρουσία των δύο αρχηγών είναι σαφή και θα καθορίσουν το πολιτικό σκηνικό εφεξής.
Ο Πρωθυπουργός δεν χωρά αμφιβολία ότι έχει σκοπό να παίξει το μεγάλο χαρτί της θητείας του που είναι το χρέος και μία – έστω και υποτυπώδη – συμφωνία με τους εταίρους μας για τη διαχείριση του. Η τακτική του κ. Τσίπρας είναι να πάρει κάτι…κάποτε…αλλά σχετικά σύντομα για το χρέος. Γνωρίζει ότι η προοπτική για κάτι τέτοιο δεν είναι εμφανής στο άμεσο μέλλον και για αυτό θα συνεχίσει την αργόσυρτη διαδικασία της διαπραγμάτευσης – αξιολόγησης – συζήτησης με τους Θεσμούς.
Είναι λογικό πως ο κ. Τσίπρας δεν ήθελε να στιγματιστεί η παρουσία στου στη ΔΕΘ από μία έμμεση παραδοχή ήττας στο σχεδιασμό για το χρέος. Αυτό το διεκπεραίωσε αντ αυτού ο κ. Δραγασάκης… Ο κ. Δραγασάκης τόνισε ότι δεν μπορεί να υπάρξει άμεσα μεγάλη απομείωση του χρέους και πως η διαδικασία ρύθμισής του εξ ορισμού πάει πέρα από το 2018. Κατόπιν αυτών η Κυβέρνηση προσανατολίζεται προς μία ακόμα «προσωρινή» λύση στη συζήτηση για το χρέος. Μία λύση παρόμοια με αυτή που υπογράμμισε ο Επίτροπος κ. Μοσκοβισί που δήλωσε ότι η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα απασχολήσει την Ε.Ε μόνο όταν θα έχει ολοκληρωθεί η Β’ Αξιολόγηση και πως, ο ESM ήδη κάνει προσπάθειες να βελτιώσει το προφίλ αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδας και να μειώσει τον κίνδυνο των επιτοκίων. Όπως επεσήμανε, η ΕΕ μπορεί να συζητήσει στο μεσοπρόθεσμο διάστημα την επέκταση της ωρίμανσης των δανείων του EFSF. Η κυβέρνηση λοιπόν θα προτάξει την σημαντικότητα και την επιτακτική ανάγκη βραχυπρόθεσμων διευθετήσεων για το χρέος, δηλαδή την επιδίωξη να διατηρείται η εξυπηρέτησή του σε διαχειρίσιμα επίπεδα, έως ότου υπάρξει μια γενικευμένη ρύθμιση για το ευρωπαϊκό χρέος.
Αυτό που εξετάζει ήδη ο ESM, δηλαδή ,παρεμβάσεις που δεν θα επιβαρύνουν τις χώρες της ευρωζώνης και που έτσι δεν θα προκαλέσουν αντιδράσεις από το Βερολίνο και όμορες δυνάμεις.
Είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο Δελτίο, ότι η Β’ Αξιολόγηση θα δρομολογηθεί μετά το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς προτεραιότητα του Κυβερνώντος κόμματος είναι η εξύφανση ενός νέου πειστικού αφηγήματος. Το νέο αυτό αφήγημα έχει στοιχεία από προηγούμενα (φταίνε οι προηγούμενοι) και νέα υλικά (μέτωπο της Μεσογείου – διαπραγμάτευση για το χρέος). Επειδή, όμως, χρειάζεται χρόνος για την έναρξη της διαπραγμάτευσης για το χρέος, καθώς οι εκλογές σε Γαλλία και Γερμανία μπλοκάρουν κάθε ουσιαστική συζήτηση, η Κυβέρνηση θα παίζει καθυστερήσεις σε όλα τα μέτωπα. Θα υλοποιεί σταδιακά, θα διαπραγματεύεται οριακά, θα συμφωνεί σε μερικά. Πρόκειται για ένα ακόμα ρίσκο που αναλαμβάνει ο Πρωθυπουργός, καθώς όσο περνά ο καιρός και αρχίζει η προεκλογική ατμόσφαιρα σε Γαλλία και Γερμανία να ηλεκτρίζεται, τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η προσπάθεια του για μία ουσιαστική συζήτηση για το χρέος.
Από την άλλη, ο Αρχηγός της ΝΔ κατέστησε σαφές, ότι θα πάει σε μία μετωπική σύγκρουση με το ΣΥΡΙΖΑ και τον Πρωθυπουργό. Η εικόνα που εξέπεμψε ο κ. Μητσοτάκης ήταν ενθαρρυντική, κυρίως ως προς τις δόσεις ειλικρίνειας που θέλησε να προσδώσει στο λόγο του. Επειδή, όλα στην πολιτική είναι συγκριτικά, ο κ. Μητσοτάκης υπερίσχυσε του Πρωθυπουργού γιατί η προεκλογική αμετροέπεια του προγράμματος Θεσσαλονίκης πριν από δύο χρόνια, ήταν μία άμεση και εύκολη σύγκριση που ο Αρχηγός της ΝΔ δεν έχασε την ευκαιρία να την εκμεταλλευθεί προς όφελος του. Ο λόγος του κ. Μητσοτάκη ήταν έντονα φιλελεύθερος και αντιλαικίστικός, στήριξε το ιδεολογικό πλαίσιο που πιστεύει και ήταν σίγουρος για τις προτεραιότητες του. Το πρόβλημα, όπως έχουμε υπογραμμίσει και παλαιότερα, είναι το κουρασμένο σκαρί του κομματικού κορμού της ΝΔ που τρίζει σε κάθε προσπάθεια επιτάχυνσης…
Τέλος, πρέπει να υπογραμμίσουμε και ένα κενό. Ο Πρόεδρος της ΝΔ δεν έδωσε κάποιο απτό στίγμα της εξωτερικής πολιτικής που προτίθεται να ακολουθήσει.
Σενάριο εκλογών;
Άποψη μας είναι ότι η βούληση της Κυβέρνησης είναι να αποφύγει τις εκλογές. Να συνεχίσει εωσότου έχει κάτι απτό και θετικό να παρουσιάσει στους πολίτες. Βάσει των τελευταίων δημοσκοπήσεων όσο και αν αυτό φανεί παράδοξο, η Κυβέρνηση διατηρεί αξιοσημείωτη αντοχή. Στην έρευνα του ΠΑΜΑΚ για τον Σκάι προ 10 ημερών στην ερώτηση για την εκτίμηση αισιοδοξίας – απαισιοδοξίας των πολιτών, ένα διόλου ευκαταφρόνητο 28.5%, περίπου 1 στους 3 Έλληνες, δηλώνουν ότι η κατάσταση τους θα είναι ίδια το επόμενο διάστημα. Αυτό το ποσοστό υποκρύπτει μία έμμεση πεποίθηση μερίδας των πολιτών ότι πιάσαμε πάτο και δεν έχει παρακάτω. Μία τέτοια πεποίθηση συνιστά μεγάλο πλεονέκτημα για μία μνημονιακή κυβέρνηση, όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς φαίνεται ότι οι πολίτες σε κάποιο βαθμό έχουν ενσωματώσει και χωνέψει τα δύσκολα μέτρα, αποδεχόμενοι το αναπόφευκτό.
Οι αντοχές του ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιοπρόσεκτες. Το κόμμα δουλεύει ακόμα σε επίπεδο αντιδραστικής μικροαφήγησης. Για κάθε λάθος της Κυβέρνησης ανασύρεται από το παρελθόν ένα παρόμοιο λάθος των προηγούμενων. Η τακτική αυτή είναι πρόσκαιρα χρήσιμη, αλλά δεν μπορεί να έχει βάθος ούτε διάρκεια. Προς το παρόν συγκρατεί τις πιστές στο ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις της αστικής κυρίως παρουσίας του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα «διαβασμένο» κόμμα ως προς τις κοινωνικές αλλαγές και την πολιτική κινητικότητα που εξελίσσεται. Τουλάχιστον έως πρόσφατα τα έπιανε τα μηνύματα και τα εκμεταλλευόταν προς όφελος του. Δεν θα πράξει τα λάθη άλλων κυβερνήσεων που είτε υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους είτε δεν αφουγκράστηκαν τα υπόγεια ρεύματα των αλλαγών και των μετατοπίσεων. Μόλις αντιληφθεί η Κυβέρνηση ότι βρίσκεται σε καθοδική και ανεπίστρεπτη πορεία πχ κάτω από το 20%, θα προκηρύξει εκλογές διάσωσης και περιορισμού της ζημιάς.
Η χρονική διάρκεια της καταγραφόμενης στις πρόσφατες μετρήσεις «αντοχής», θα εξαρτηθεί κι από την εξέλιξη και διαχείριση παλιών (προσφυγικό) αλλά και νέων (Attica Bank) βαρών. Υποθέσεις που αφενός επιβαρύνουν το ήδη τοξικό τοπίο όσων διαδραματίζονται στα νησιά του βορείου Αιγαίου, όπως τα πρόσφατα αποτρόπαια επεισόδια στη Μόρια, ρίχνοντας νερό στον τρεχούμενο μύλο της Χρυσής Αυγής και αφετέρου επισκιάζουν με σκανδαλώδη τρόπο την όποια χαραμάδα φωτός πήγε να εκμεταλλευτεί η κυβέρνηση από τον αμφιλεγόμενο διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών που βρίσκεται ακόμη σε …ταμειακή αλλά και θεσμική εκκρεμότητα.