Μια πρόταση σε ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ, τοπικές συνδικαλιστικές οργανώσεις δασκάλων και καθηγητών, σε κάθε διευθυντή σχολείου και σύλλογο διδασκόντων

Να ορίσουν άμεσα μια μέρα κοινή για όλα τα σχολεία, να οργανωθεί ένα δίωρο με ενημέρωση και συζητήσεις με τους μαθητές γι’ αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία. Για την αξία του σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της Ουκρανίας και κάθε χώρας, του σεβασμού της ελευθερίας και του αυτοπροσδιορισμού κάθε λαού, για τη σημασία της υπεράσπισης της πατρίδας, για την αξία της ανθρώπινης ζωής. 

Σήμερα χρειάζεται να βρούμε τρόπους να υποστηρίξουμε αυτούς που υποφέρουν και σκοτώνονται στην Ουκρανία. Να νιώσουν ότι είμαστε δίπλα τους.

Για να μη μιλάμε γενικόλογα για ειρήνη όταν κάποιος είναι εισβολέας και κατακτητής κι ο άλλος αμυνόμενος και κατακτημένος. Να θυμηθούμε τι κάναμε και τι λέμε σήμερα για τον πόλεμο του ’40. Λέγαμε ειρήνη εμείς με τους ιταλούς και τους γερμανούς ή πόλεμος για να διώξουμε τους εισβολείς; Αν εισβάλει η Τουρκία στα νησιά ή στη Θράκη θα υψώσουμε τη σημαία της ειρήνης ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών ή θα πολεμήσουμε για την υπεράσπιση της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας της πατρίδας μας; Σήμερα χρειάζεται να μιλήσουμε καθαρά. Γιατί πολλές σάπιες αντιλήψεις κρύβονται πίσω από ψευτο-προοδευτικά λόγια.

Εμείς και ιδίως τα παιδιά θα ζήσουμε σε μια διαφορετική εποχή από τη σημερινή. Ας μην κλείσουμε τα μάτια σ’ αυτό που έρχεται, σ’ αυτό που ήρθε.