Η συμμετοχή των πολιτών στην κάλπη του ΠΑΣΟΚ ήταν ενθαρρυντική για το μέλλον της δημοκρατικής παράταξης ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς ότι ζούμε στα χρόνια της αποστασιοποίησης και της αποχής. Ακόμα πιο ενθαρρυντικό είναι το μήνυμα που έστειλε το εκλογικό αποτέλεσμα μέσω των ποσοστών που έλαβαν οι υποψήφιοι. Ότι δηλαδή κανένας δεν εξουσιοδοτείται, όταν αναλάβει τα ηνία του κόμματος, να αγνοήσει τους συνυποψηφίους του. Η ενότητα και η συλλογικότητα είναι βασική προϋπόθεση για να μη χαθεί κι αυτή η ευκαιρία.
Το ίδιο σημαντικό είναι και το μήνυμα για την όσο γίνεται μεγαλύτερη διεύρυνση του ΠΑΣΟΚ με στόχο τη δημιουργία μιας ισχυρής πολυσυλλεκτικής δημοκρατικής παράταξης που θα απλώνεται και θα καλύπτει εκτός από τους σοσιαλδημοκράτες και τους πολίτες που τοποθετούνται στο πολιτικό Κέντρο αλλά και τους μεταρρυθμιστές της Αριστεράς. Η πολιτική και ιδεολογική περιχαράκωση μόνο στην απομόνωση και την περιθωριοποίηση θα οδηγήσουν προοπτικά. Η διεύρυνση αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή όλων των υποψηφίων που αλληλοσυμπληρώνουν το παζλ της δημοκρατικής παράταξης.
Η κάλπη ανέδειξε και τις αντιφάσεις που εξακολουθούν να αποτυπώνουν τις ελλείψεις και τις αδυναμίες του ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός ότι οι δύο υποψήφιοι που θα αναμετρηθούν την ερχόμενη Κυριακή βρέθηκαν στην 3η και 4η θέση στις κάλπες της Αττικής καθρεφτίζει πιστά τις απογοητευτικές επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές. Επιδόσεις που απηχούν απόλυτα την έλλειψη πειστικών εναλλακτικών πολιτικών στα μεγάλα αστικά κέντρα όπου οι πολίτες βιώνουν επώδυνα τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής. Ουσιαστικά δηλαδή η κάλπη του πρώτου γύρου ανέδειξε δύο δίδυμα, ένα για την Αττική και ένα για την επαρχία.
Ο δεύτερος γύρος θα είναι, με βάση τα σημερινά δεδομένα, αμφίρροπος. Κρίσιμος παράγοντας θα είναι η συμμετοχή των πολιτών που υποστήριξαν τους υποψήφιους που αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο. Ο Δήμαρχος Αθηναίων έχει να αντιμετωπίσει την απομυθοποίηση της αρχικής δυναμικής του καθώς και την εκκωφαντική αποδοκιμασία του από τους Αθηναίους ψηφοφόρους. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει να αντιμετωπίσει την αμφιβολία του κατά πόσον μπορεί να υπερβεί τον εαυτό του κάνοντας, σε μια ενδεχόμενη νέα ευκαιρία που θα του δοθεί, όσα δεν έκανε την πρώτη φορά: Συλλογική δουλειά και πνεύμα διεύρυνσης. Θα είναι και η τελευταία ίσως ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ.