H Γερμανία μπορεί να είναι η ατμομηχανή της Ευρώπης και μία από τις μεγαλύτερες εξαγωγικές και βιομηχανικές δυνάμεις του κόσμου , μπορεί οι εταιρείες της να είναι προϊόν θαυμασμού παγκοσμίως , υπάρχει όμως και μία άλλη καλά κρυμμένη Γερμανία που δεν μοιράζεται την ίδια επιτυχία.
Και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η καγκελάριος Μέρκελ για αυτό και στη συμφωνία των 177 σελίδων Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών υπάρχει ειδική αναφορά στις ανισότητες που αυξάνονται συνεχώς και στην προσπάθεια που πρέπει να γίνει για να κλείσει η ψαλίδα ανάμεσα στις πλούσιες και φτωχές περιφέρειες της Γερμανίας.
Σύμφωνα με τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς πόλεις όπως η Tangerhutte είναι τα σιωπηλά θύματα της οικονομικής επιτυχίας της Γερμανίας . Και εξηγούν πως ο πρώην υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πέτυχε μεγάλα πλεονάσματα , για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, κάνοντας τη χώρα πρότυπο δημοσιονομικής σύνεσης, αλλά η αυστηρή λιτότητα που εφάρμοσε και στο εσωτερικό της χώρας τσάκισε τις ήδη πιο αδύναμες οικονομικά περιοχές.
Οι δραστικές περικοπές που επέβαλε σε τοπικό επίπεδο οδήγησαν στην φτωχοποίηση πολλών περιοχών.
Υπηρεσίες που νομίζουμε πως είναι δεδομένες στη Γερμανία δεν είναι σε αυτές τις περιοχές. Το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο δεν λειτουργεί σωστά , το ασύρματο δίκτυο σέρνεται με αποτέλεσμα εταιρείες που επέμεναν να δραστηριοποιούνται στους υποβαθμισμένους δήμους και είχαν ανάγκη από ένα υπερσύγχρονο δίκτυο για να στέλνουν καθημερινά δεδομένα και τρισδιάστατα σχέδια στη Βραζιλία , στην Τουρκία και στις ΗΠΑ να τις εγκαταλείψουν .
“ Είναι αδύνατον να δουλέψουμε κάτω από αυτές τις συνθήκες “ λένε , “ χάνουμε πάρα πολύ χρόνο για αυτονόητα πράγματα.”
Σε αυτές τις περιοχές ούτε οι πρόσφυγες δεν θέλουν να ζήσουν .
Το Tangerhutte δέχτηκε το 2015 να φιλοξενήσει 50 πρόσφυγες αλλά οι περισσότεροι δεν άντεξαν και έφυγαν . Τώρα απομένουν μόνο 15 επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή.
Οι ανισότητες μεγαλώνουν σε αυτή την χώρα – πρότυπο και ήδη η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα διαθέσει κονδύλια 12 δισεκατομμυρίων ευρώ για να εγκαταστήσει οπτικές ίνες σε κάθε γωνιά της και θα δώσει και άλλα χρήματα για να λειτουργήσουν σε κάθε κοινότητα οι υπηρεσίες υγείας , παιδείας και τα δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς που σήμερα υπολειτουργούν.
Πριν την επανένωση της Γερμανίας στο Tangerhutte ζούσαν 15.000 άνθρωποι σήμερα ζουν 9.000 και ο δήμαρχος λέει πως σε κάθε 3 θανάτους αντιστοιχεί μία γέννηση και εξηγεί πως είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει κανείς σε μία πόλη αποκομμένη τεχνολογικά από τον υπόλοιπο κόσμο . Είναι αδύνατον να διατηρήσεις έργα υποδομής όταν δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους εξηγεί .
Στη μικρή πόλη του Genthin , λίγα χιλιόμετρα από το Tangerhutte, έκλεισε πέρσι το νοσοκομείο γιατί δεν κέρδιζε αρκετά χρήματα . Τώρα το πιο κοντινό ιατρικό κέντρο βρίσκεται 30 χιλιόμετρα μακριά και ο δήμαρχος αναρωτιέται τι να τα κάνει τα πλεονάσματα η Γερμανία όταν δεν μπορεί να σώσει το νοσοκομείο του.
Και πριν κλείσει όμως το νοσοκομείο η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην περιοχή ήταν προβληματική . Διπλάσιος αριθμός ανθρώπων πεθαίνει από έμφραγμα στην Σαξονία – Ανχαλτ από ότι στο Βερολίνο ή στο Αμβούργο λένε τα επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Οι τοπικές αρχές στις πόλεις όπως το Genthin και το Tangerhutte δυσκολεύονται πολύ να βρουν γιατρούς και δασκάλους που να θέλουν να μετακομίσουν εκεί.
Το γερμανικό κράτος είχε την περασμένη χρονιά πλεόνασμα 36,6 δισεκατομμύρια ευρώ και όμως τα δημοτικά συμβούλια σε πολλές περιοχές της χώρας αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε νέες περικοπές στις υπηρεσίες υγείας και παιδείας.
Αυτό το παράδοξο γεγονός έχει απομακρύνει τους πολίτες από τα παραδοσιακά κόμματα . Και δεν είναι τυχαίο ότι το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία συγκέντρωσε 20% στη Σαξονία – Άνχαλτ στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Ο παραλογισμός της αύξησης των ανισοτήτων σε μία χώρα με τόσο μεγάλο πλεόνασμα είναι βούτυρο στο ψωμί της ακροδεξιάς.
“Εδώ και χρόνια μας λένε πως δεν υπάρχουν χρήματα για εμάς και μετά ξοδεύουν δισεκατομμύρια για τους πρόσφυγες . Είμαστε οι μόνοι που μιλάμε ανοιχτά για αυτή την αντίθεση “ λέει ο δημοτικός σύμβουλος Ούλριχ Σίγκμουντ.
Άλλοί όμως έχουν διαφορετική άποψη και πιστεύουν πως η κατάσταση μπορεί να αλλάξει και οι πόλεις να γίνουν και πάλι ελκυστικές στις νέες οικογένειες, μια που προσφέρουν φτηνή στέγη και ένα πιο χαλαρό τρόπο ζωής . Αρκεί βέβαια να λειτουργούν σωστά όλες οι βασικές υποδομές , γιατί κανένα νεαρό ζευγάρι με μωρό παιδί δεν θα μετακομίσει σε μία πόλη που δεν έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και παιδικό σταθμό.