Η Ευρώπη χρειαζόταν το Δαρείο της για να αναδυθεί. Και δεν εννοώ το εύγλωττο πρότυπο της αυτοκρατορίας που έθεσε πρώτος ο «τελώνης», το οποίο ακολούθησαν απαρέγκλιτα Αλέξανδρος και Ρώμη, ούτε την κατεξοχήν περσική ιδέα της περιβαλλόμενης από απολίτιστους «νήσου πολιτισμού» (φαντασίωση συλλογικής ταυτότητας με ρίζες στην περσική ηγεμονική κοιτίδα τής Ansan, με την οποία «έπαιξε» ο Ηρόδοτος, επιμένοντας εισαγωγικά στο αντιπαραθετικό σύμπλοκο «εμείς και οι βάρβαροι»). Στην απόδοση ταυτότητας μέσω της «άδικης» επίθεσης του οιηματία εναντίον εκείνων που γραπώνουν την ευκαιρία να αναπροσδιοριστούν, να ενωθούν, να ωριμάσουν. Ελλάδες κυβερνούσε κι ο Αχιλλέας, Ελλάδες αγωνίζονταν αιώνες στην Ολυμπία, τους Έλληνες όμως ένας Δαρείος τούς γέννησε (ο ίδιος που γέννησε και τον νόστο τής Διασποράς δίνοντας ευκαιρίες και στον Ισραήλ), κι ας ήταν ο Κύρος που δοκίμασε πρώτος στην υποήπειρο της Ανατολίας, και βρήκε μπροστά του Κάρες και Ίωνες (και Λυδούς), κι ας ήταν ο Όμηρος που όπως κι ο Ηρόδοτος αμερόληπτος στάθηκε στο όραμα του πολέμου, του πολιτισμού, μην μπερδεύοντας ούτε γραμμή με την πρωταρχική σημασία της αξιακής ανθρωπινότητας.
Ο οιηματίας και σήμερα υπάρχει. Επίπεδα κατώτερος Δαρείου και Αγαμέμνονα ακόμα. Έστω και χωρίς Ηρόδοτο μας δίνει την ευκαιρία. Κι ας αφήσουμε τους οριενταλισμούς στην άκρη. Το θηρίο κατασπαράσσει την Ουκρανία, μα έχει κηρύξει πόλεμο στην ανθρώπινη φύση (απειλεί και τη «φύση» μαζί με τα πυρηνικά του) εν συνόλω κι εμείς καμωνόμαστε πως «μπόρα είναι θα περάσει». Και τώρα πιο ξεκάθαρος από ποτέ: επιστράτευση του όχλου του για την κλιμάκωση της αδικίας. Οι Αθηναίοι κι οι Ερετριείς δεν άφησαν την Ιωνία μόνη. Δεν αρκούσε. Όμως πόνεσε.
Έτσι, και παρά την πουτινόφιλη προπαγάνδα οι μικροενέσεις δυτικού στρατιωτικού εξοπλισμού απέδωσαν. Τροπαιοφόροι με τα ελάχιστα στέφονται οι ήρωες Ουκρανοί στην αντεπίθεσή τους. Και το θηρίο εξανίσταται. Ας συνεχίσουμε εντείνοντας. Στη μάχη κατά της βαρβαρότητας οφείλει η Ευρώπη να προσχωρήσει, πριν είναι αργά, πριν επανέλθει ο Τραμπ, πριν σε αχανές Τσερνόμπιλ μετατραπεί η ευρωπαϊκή ενδοχώρα.
Δίχως περιστροφές: έξυπνη και προσεγμένη πολεμική εμπλοκή τής Ευρώπης ΤΩΡΑ! Με πρώτο και αναπόδραστο βήμα την κήρυξη ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στις ουκρανικές πόλεις, με άμεσο εφοδιασμό της ουκρανικής αεράμυνας με σύγχρονα αντιαεροπορικά μέσα. Και δεύτερο βήμα την ανακήρυξη των κατεχομένων σε κοινά ευρωπαϊκά κατεχόμενα, ώστε οι ενέργειες του ουκρανικού στρατού να ταυτιστούν, στηριζόμενες έμπρακτα, ως δίκαια πανευρωπαϊκή άμυνα.
Μην περιμένουμε από τους Τόρις. Συνυπαίτιοι του πολέμου αυτού είναι αποσύροντας το ΗΒ από την ΕΕ. Οι δόκιμοι λεονταρισμοί τους στο πρόσωπο Τζόνσον και Τρας δεν αναιρούν το τραύμα που προκάλεσαν. Κι ας φέρουν την ανάμνηση του Τσώρτσιλ και της ωφέλιμης αντιφασιστικής του εμμονής που μας έσωσαν κάποτε. Για αυτό ας απαντήσουμε στο θηρίο πρωτίστως οργανώνοντας την εσωτερική ευρωπαϊκή ζωή για τα χειρότερα που έρχονται. Πλατιά συνεννόηση κυβερνητική, ηθική και πολιτική μεταξύ των δημοκρατικών δυνάμεων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Κυβερνητικές συμμαχίες που θα καθοριστούν από την ανάγκη υπηρέτησης του κυρίαρχου στόχου, της επιβίωσης του Κράτους Δικαίου στα αμέσως επόμενα χρόνια. Κυβερνήσεις που θα ετοιμαστούν για να αρθούν οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες του άδικου αυτού πολέμου. Κυβερνήσεις που θα είναι αδύνατο να ταλαντεύονται από τα τερτίπια των μυστικών υπηρεσιών τού θηρίου, που θα συσπειρώνουν το δημοκρατικό δυναμικό των ευρωπαϊκών κρατών απέναντι στους πουτινοτσολιάδες πολιτικούς, όσοι γέμισαν τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, κυβέρνησαν (Τσίπρας και ακροδεξιά), κυβερνούν (Όρμπαν, Αναστασιάδης, Ερντογάν) ή μοιάζει πως θα κυβερνήσουν (Ιταλία) —ή και θα κυβερνούν πλέον (Σουηδία). Κυβερνήσεις που θα επαναφέρουν την Ευρώπη στο προσκήνιο του πολιτισμού, που δε θα αφήσουν μόνο του το Γέρο της δημοκρατίας Μπάιντεν να προσπαθεί απεγνωσμένα να μας αφυπνίσει και να ενδυναμώσει τους αδύναμους, όπως την Ουκρανία και την Ταϊβάν.
Και στην Ελλάδα οι ουμανιστές ας πράξουμε τα ανάλογα όσο είναι καιρός! Ας εργαστούμε ώστε στις επόμενες εκλογές να ρίξουμε την ακροδεξιά που αδιαλείπτως κατέχει κυβερνητικούς θώκους στη χώρα από το 2011 και μετά, που αρνείται να ενισχύσει την Ουκρανία με τα κρίσιμα και αρκούντως μη επιτακτικά χρήσιμα υλικά που διαθέτει η ελληνική εθνική άμυνα, που προστατεύει τις εξαγωγές του θηρίου με την ναυτιλία της, που εγκλωβίζει την Κύπρο στην ηττοπαθή και καταστρεπτική μη λύση των δύο κρατών, που στραγγαλίζει την Ελλάδα στην αντιαναπτυξιακή μονήρεια του έθνους γηγενών, που μας γεμίζει με κρατικισμό και υποθήκες νέας χρεοκοπίας, που γεμίζει χαιρέκακα Αιγαίο και Έβρο με τα ιερά πτώματα των αθώων, των οποίων και την ύπαρξη αρνείται. Στην ακροδεξιά που πολλαπλώς και πολυμερώς μάς αρνείται και αντιστέκεται να εκμεταλλευτούμε τη συγκυρία να γυρίσουμε την πλάτη, προκειμένου να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας για το 22, τούτο που μας έτεκεν τόσες και τόσους.
Το ΚΙΝΑΛ δυστυχώς υπό την νεοπαλιά ηγεσία του επιλέγει να αποσυρθεί οριστικά από το μεταρρυθμιστικό μέτωπο, να αποσείσει αφειδώλευτα τη δημοκρατική παράδοση της παράταξής του και να ενσκήψει μόνιμα στο ψεύδος αντινοηματοδότησης των «δημοκρατικών δυνάμεων» ως κομματικής συμπόρευσης με το σκότος τού Τσίπρα, των πουτινοκολλαμπορατέρ και θηριοαπολογητών/τριών.
Ναι: αλλού πορτοκαλιές δεν υπάρχουν. Όπως μετά τα Μηδικά ας τις εισάγουμε από εκεί που ευημερούν (βλ. Γερμανία) κι ας καλλιεργήσουμε νέο ή καινά πολιτικά υποκείμενα, όσα ακόμη δεν μπορούν, αλλά φαίνεται πως θέλουν! Allons! Για την ηγεμονία τής ανθρωπινότητας!