Μια κανονική κυβέρνηση δεν θα πάθαινε το κάζο που έπαθε η σημερινή με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Θα φώναζε έναν-δυο έγκριτους νομικούς, οι οποίοι θα της έλεγαν από την αρχή ότι αυτό που πάει να κάνει δεν θα περνούσε. Η παρέα του Νίκου Παππά προτίμησε τους σκιτζήδες και τους τσαμπουκάδες.

Ενας κανονικός υπουργός θα υπέβαλε αμέσως την παραίτησή του, αν είχε υποστεί τον εξευτελισμό που υπέστη ο κ. Παππάς. Αυτός προτίμησε να σφυρίζει αδιάφορα και να αναζητεί φτηνά κόλπα, για να επιβεβαιώσει την εξουσιομανία του.

Ενας κανονικός Πρωθυπουργός θα καταλάβαινε ότι πρόσωπο σαν τον Βύρωνα Πολύδωρα δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό για το ρόλο που τον προόριζε. Από το μυαλό του Αλέξη Τσίπρα δεν πέρασε καν η σκέψη να ρωτήσει ένα-δύο πέραν της παρέας του Μαξίμου: «Τι λέτε για τον Πολύδωρα;». Αν το είχε κάνει, δεν θα τον καλούσε καν στο Μαξίμου, ο ίδιος δεν θα είχε πάει στην ΕΡΤ και η δημόσια ζωή θα είχε αποφύγει έναν αχρείαστο εξευτελισμό.

Ενας κανονικός Πρόεδρος της Βουλής δεν θα έλεγε το πρωί στον Πολύδωρα «μην αποσύρεσαι» και το βράδυ θα τον πετούσε σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Κρίμα, Νίκο Βούτση, που δέχτηκες να παίξεις σ’ αυτό το παιχνίδι των (εξ)ευτελισμών, ενώ ο ρόλος σου (πρέπει να) είναι διαφορετικός.

Μια κανονική κυβέρνηση (αν υποθέσουμε ότι οι κυβερνήσεις είναι συλλογικά όργανα και όχι ενός ανδρός και της παρέας του), βλέποντας το πρώτο κάζο, θα προσπαθούσε να αποφύγει το επόμενο. Αλλά πώς να γίνει αυτό, αφού το Υπουργικό Συμβούλιο έχει καταντήσει ντεκόρ για τα λογίδρια του Πρωθυπουργού (όχι μόνο του σημερινού) και ουδείς υπουργός τόλμησε να ζητήσει να συνεδριάσει, για να δουν τι θα κάνουν μετά την απόφαση του ΣτΕ; Μοιραία το πεδίο είναι ελεύθερο για την παρέα του Μαξίμου, η οποία περιλαμβάνει μόνο εξουσιαστές και σκιτζήδες.

Κάπως έτσι επί δύο μήνες τώρα ασχολούμαστε με τα τυχοδιωκτικά κόλπα αυτής της παρέας, η οποία δεν είναι σε θέση- δεν ενδιαφέρεται καν-να αντιληφθεί ότι δεν εξελέγη για να συμβάλει στον περαιτέρω ευτελισμό των θεσμών και τον εξευτελισμό των προσώπων (ακόμα και του Πολύδωρα).

Και δεν είναι σε θέση να το αντιληφθεί διότι έχει αποφασίσει να ασκήσει την εξουσία χωρίς κανένα φραγμό και καμιά αναστολή, μέχρι να επιβεβαιωθεί η προτροπή του ποιητή: «Ο εξευτελισμός (τους) να γίνει τέλειος».