Ο υπεύθυνος επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής είναι ένα από τα πιο ικανά και προβεβλημένα στελέχη στον χώρο των ΜΜΕ, ένας άνθρωπος που συνδυάζει την πλούσια δημοσιογραφική του εμπειρία με την πολιτική του πορεία στον προοδευτικό χώρο. Γι’ αυτό και η δήλωσή του ότι το ΚΙΝΑΛ «δεν κρατάει ίσες αποστάσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ αφού ανήκει στον προοδευτικό χώρο» και ότι «δεν θα φοβηθούμε να πάμε σε δεύτερες εκλογές με απλή αναλογική», δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη ούτε και να θεωρηθεί τυχαία, ακόμα κι αν έχει ίσως μια δόση υπερβολής λόγω της υποψηφιότητάς του Σταμάτη Μαλέλη στις «φτωχογειτονιές» του Πειραιά, όπως ο ίδιος δήλωσε μετά την επίσημη ανακοίνωσή της από το ΚΙΝΑΛ. Πρόκειται άλλωστε για μια συνέχεια δηλώσεων παρεμφερούς πολιτικής κατεύθυνσης.
Αφήνοντας στην άκρη το κομματικό πρωτόκολλο που επιβάλει σε ένα υπεύθυνο στέλεχος και μάλιστα σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα να μην εκφράζει πολιτικές απόψεις αναντίστοιχες με τις επίσημες πολιτικές θέσεις του φορέα που εκπροσωπεί – και τέτοιες απόψεις έχουν ακουστεί αλλά ποτέ υιοθετηθεί από τα κομματικά όργανα του ΚΙΝΑΛ – ας αφήσουμε την άποψη αυτή να κριθεί από την σκοπιά του δημοκρατικού-προοδευτικού χώρου.
Τι προτείνει στην ουσία ο Σταμάτης Μαλέλης. Στην περίπτωση που η ΝΔ πλειοψηφίσει στις ερχόμενες εκλογές αλλά δεν επιτύχει την αυτοδυναμία, το ΚΙΝΑΛ να μην συνεργαστεί μαζί της για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης «που θα φέρει τον όλεθρο» αλλά να σπρώξει τη χώρα σε δεύτερες εκλογές με το ψηφισμένο σύστημα της απλής αναλογικής ώστε να συμβάλλει στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η συνεργασία με τη ΝΔ έχει ήδη αποκλειστεί.
Ας μην εξετάσουμε την αριθμητική ρεαλιστικότητα της πρότασης. Στην πολιτική άλλωστε ποτέ μη λες ποτέ. Στην ουσία ο υπεύθυνος επικοινωνίας του ΚΙΝΑΛ προκρίνει ως μοναδική λύση για την αντιμετώπιση των αδιεξόδων της χώρας την συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξεχνάει την «άψογη» τετραετή συνεργασία της Ριζοσπαστικής Αριστεράς με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, τον ακραίο διχαστικό λόγο και το δημοψήφισμα, το ανεξέλεγκτο πελατειακό κράτος, την συνειδητή καταστροφή της μεσαίας τάξης, την επενδυτική και επιχειρηματική απραξία, τα ξεχνάει όλα.
Αναφαίρετο δικαίωμά του φυσικά, όπως και το δικαίωμα στην πολιτική κριτική των απόψεών του. Να μην αντιλαμβάνεται όμως, με την πολυετή πολιτική του εμπειρία ότι όταν ένα κόμμα δηλώνει ότι δεν θα συνεργαστεί για τον σχηματισμό κυβέρνησης και προκαλεί άμεσα δεύτερες εκλογές αναλαμβάνει την συνολική ευθύνη για τις περιπέτειες στις οποίες θα μπει η χώρα; Η πρόσφατη – και για τον ίδιο ως υπεύθυνο στέλεχός της – εκλογική κατάληξη της ΔΗΜΑΡ δεν είναι αρκετή; Και μήπως τελικά με τέτοιες δηλώσεις στέλνει αναγκαστικά στην κάλπη της ΝΔ – και στον «όλεθρο» – χιλιάδες κεντρώους δημοκρατικούς και μεταρρυθμιστές ψηφοφόρους που δεν θέλουν να δώσουν λευκή επιταγή στον αρχηγό της ΝΔ;