Όταν δεν αντιλαμβάνεσαι την χρησιμότητα του χιούμορ στο μήνυμα που θέλεις να στείλεις και όταν δεν βλέπεις το φεγγάρι αλλά κοιτάς το δάκτυλο που σου το δείχνει, τότε από σπόντα ιστορικής ζαβολιάς βρίσκεσαι σε θέση ηγεσίας...

Με τον κο Μόσιαλο φυσικά... σε αυτή την απρεπή και ανάξια επιλογή στόχευσης του, για την αξιοποίηση ενός λεπτού είδους χιούμορ στη μάχη του υπέρ του εμβολιασμού, για να σωθούν ζωές, όταν τμήμα των "τιμητών" του ή δεν έκανε τίποτα ή μπήκε ενεργά ή σιωπηλά στον αντιεμβολιαστικό συρφετό...

Η ιδιότυπη αυτή λογοκρισία (γιατί περί λογοκρισίας πρόκειται, αντίστοιχης λογικής με τις αντιδράσεις στα σατιρικά σκίτσα του Μωάμεθ όπως έγιναν γνωστά από το γαλλικό σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo), που φέρνει στο νου μας εποχές ιεράς εξέτασης, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, ακόμη και αν ο ίδιος ο κος Μόσιαλος ιεραρχήσει να μην αντιδράσει...

Είναι γνωστό βέβαια ότι το χιούμορ δεν άρεσε ποτέ σε καμία θρησκεία… συμβαίνει με όλα τα ιερατεία οποιασδήποτε απόλυτης αλήθειας...

Το είδαμε λίγο πριν με τους φονταμενταλιστές Μουσουλμάνους…

Αλλά ότι θα είχαμε λίγες μέρες πριν το 2022 μια στην ουσία οργανωμένη οπαδίστικη αντίδραση της εκκλησίας απέναντι σε ένα χιουμοριστικό σχόλιο, μας ξεπερνά.

Οι καιροί δεν είναι για "κήνσορες" που στις κρίσιμες στιγμές της χώρας και της παρούσης ιστορίας δεν επέλεξαν να είναι "θεράποντες"...

Πολλοί και πολλές θα είμαστε όσοι και όσες θα αντιπαρατεθούμε με την ανίερη επιλογή, κύκλων του ιερατείου της ελληνικής ορθοδόξου εκκλησίας, επί της ουσίας να "λογοκρίνει" Έλληνες της προσφοράς όπως τον Ηλία Μόσιαλο, δια μέσω προσωπικών επιθέσεων...

Η σιωπή μας για τις ευθύνες τους στις επιπτώσεις και στους θανάτους από τον Κορωνοϊό δεν είναι αδυναμία μας...

Είναι επιλογή σεβασμού σε ένα αξιόλογο τμήμα της ιεραρχίας, που παλεύει για τον αγώνα τον "καλό" και την "ψυχούλα" τους...

Κάτω λοιπόν τα χέρια από τέτοιους Έλληνες, που δίνουν τη μάχη της χώρας όταν και όπως πρέπει, με προσωπικό κόστος όπως ο κος Μόσιαλος...

Καλές γιορτές λοιπόν και ειρήνη στη ζωή όλων μας...