Τα συνέδρια των τριών κομμάτων εξουσίας ολοκληρώθηκαν και τα κομματικά όργανα συγκροτήθηκαν στη βάση των εσωκομματικών συσχετισμών. Οι «στρατοί», συντεταγμένοι και παρατεταγμένοι, αναμένουν πλέον να ηχήσουν οι σάλπιγγες των εκλογών. Στο επόμενο χρονικό διάστημα θα φανεί κατά πόσο η συνεδριακή εσωστρέφεια θα μπορέσει να μετατραπεί σε μια γόνιμη εξωστρέφεια εν όψει της κάλπης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κάθε πολιτικός αρχηγός επιχείρησε, στη διάρκεια των εσωκομματικών διαδικασιών, να καθαρίσει το τοπίο από αμφισβητίες της πολιτικής του ώστε να έχει τα χέρια του ελεύθερα στην προεκλογική συνέχεια.
Ο πρωθυπουργός, παρά τον πανηγυρικό χαρακτήρα που εύλογα επικράτησε στο συνέδριο της ΝΔ αφού το κυβερνητικό κόμμα εξακολουθεί να προηγείται με σημαντική διαφορά στις δημοσκοπήσεις, δεν απέφυγε τις δυσάρεστες παρεμβάσεις. Αναγκάστηκε μάλιστα να θυμίσει στους «αιώνιους» εσωκομματικούς του αντιπάλους ότι, επί της ηγεσίας τους έφτασαν τη ΝΔ στο ιστορικά κατώτατο σημείο της. Από τις αντιδράσεις και, ιδιαίτερα, από την καθόλου τυχαία ομιλία Καραμανλή που ακολούθησε, φάνηκε ότι κάποιοι βαρώνοι του κόμματός του είναι αποφασισμένοι να του θυμίζουν συνεχώς τη φύση και τον χαρακτήρα της Δεξιάς στην Ελλάδα, ανακαλώντας τον στην τάξη.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε διαφορετικές αγωνίες, όπως άλλωστε και κάθε αρχηγός κόμματος που αναμένει μια νέα εκλογική ήττα. Στόχος του η μετατροπής της σημερινής εσωκομματικής του κυριαρχίας σε διασφάλιση της μετεκλογικής παραμονής του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιλαμβανόμενος ότι η Προεδρική Συμμαχία των πρώην ανανεωτών, εκσυγχρονιστών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ δεν αρκεί για την επίτευξη του στόχου του, επιχείρησε να διαχωρίσει τη στάση του από τις ακραίες φωνές και, κυρίως, να διεμβολίσει προσωπικά τις αντίπαλες τάσεις, ζητώντας ακόμα και την κατάργησή τους. Παράλληλα, δεν δίστασε να κλείσει το μάτι στην ισχυρή φιλοπουτινική-αντιευρωπαϊκή του πτέρυγα επαναφέροντας επί της ουσίας το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Ο Νίκος Ανδρουλάκης επιβεβαίωσε την απόλυτη κυριαρχία του στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου, η οποία εκφράστηκε και στα εκλεγμένα από το συνέδριο κομματικά όργανα. Το στοίχημα του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι η εκλογική αποτύπωση των σημαντικών δημοσκοπικών κερδών που καταγράφει, ώστε να επιτύχει τον στόχο που διακηρύσσει: «Να γίνουμε ο αξιόπιστος εναλλακτικός κυβερνητικός πόλος απέναντι στη ΝΔ που θα δώσει ξανά όραμα στη χώρα μας και δε θα θυμίζει σε τίποτα την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑNEΛ». Η επιδιωκόμενη αμφίπλευρη διεύρυνση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σε διαφορετικούς ιδεολογικά και πολιτικά χώρους απαιτεί καθαρές θέσεις τόσο για τον αντιλαϊκιστικό χαρακτήρα του κόμματος όσο και για την ανάγκη διασφάλισης της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα.
Όλα τα βλέμματα στρέφονται πλέον στην μάχη των βουλευτικών εκλογών που θα διεξαχθούν στην πιο κρίσιμη διεθνή και εγχώρια συγκυρία. Προετοιμαζόμενη για τη μάχη της κάλπης, κάθε πολιτική δύναμη πρέπει να λάβει υπ’ όψη τρεις βασικές παραμέτρους στη χάραξη της πολιτικής της. Πρώτον ότι στις εκλογές με την απλή αναλογική θα αμφισβητηθεί έντονα το δικομματικό πολιτικό σκηνικό. Δεύτερον ότι στις εκλογές που θα ακολουθήσουν θα ωφεληθεί το κόμμα που θα έχει πείσει ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για την πολιτική σταθερότητα και τρίτον ότι τρίτες εκλογές δεν υπάρχει περιθώριο να γίνουν. Είναι καιρός να συνηθίσει το πολιτικό σύστημα στην ιδέα ότι πλησιάζει το τέλος των αυτοδυναμιών και ότι η χώρα θα χρειαστεί κυβερνήσεις συναινετικών προγραμματικών συμφωνιών.
Πηγή: www.tanea.gr