Το θρίλερ της δόσης και της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, φαίνεται ότι τελειώνει. Υπάρχει βέβαια η εκκρεμότητα της επαναγοράς ομολόγων, αλλά και αυτή πιστεύω ότι θα τελειώσει θετικά. Αφού φάγαμε το γάιδαρο, πιστεύω ότι δεν θα κολλήσουμε στην ουρά.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε στις Βρυξέλλες, είναι πολύ θετική για τη χώρα. Η μείωση των επιτοκίων, η παράταση του χρόνου αποπληρωμής τόκων και τοκοχρεωλυσίων, η επιστροφή των κερδών από ελληνικά ομόλογα των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών, η επαναγορά χρέους, δίνουν μεγάλη ανάσα στην ελληνική οικονομία. Και είναι βέβαιο ότι μετά τις γερμανικές εκλογές θα ακολουθήσουν και άλλα μέτρα, ίσως κούρεμα των ομολόγων που κατέχουν δημόσιοι φορείς, ούτως ώστε το χρέος να γίνει οριστικά βιώσιμο. Όλα αυτά, μαζί με τη δόση, δίνουν τη δυνατότητα ενός νέου ξεκινήματος της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.
Το τίμημα βέβαια ήταν σκληρό. Πάρθηκαν σωστά μεταρρυθμιστικά μέτρα που θα έπρεπε από μόνη της η χώρα να είχε πάρει εδώ και δεκαετίες, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Και αναγκαστήκαμε να πάρουμε και μέτρα κοινωνικά άδικα και εν πολλοίς αναποτελεσματικά. Δεν παραγνωρίζει κανείς ότι η ελληνική κοινωνία ζει τραγικές στιγμές. Τα μεγάλα ποσοστά της ανεργίας, οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που ζουν στην εξαθλίωση και την απόγνωση, η μεγάλη απώλεια εισοδήματος, οι επιχειρήσεις που έκλεισαν ή είναι έτοιμες να κλείσουν, είναι εδώ να μας θυμίζουν ότι τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά μας.
Όμως, δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Τα εγκληματικά λάθη ολόκληρων δεκαετιών του πολιτικού συστήματος αλλά και της ελληνικής κοινωνίας συνολικά, δεν θα είχαν εύκολη έξοδο και κάθαρση. Καμία πολιτική δύναμη δεν πρόβαλε άλλο τεκμηριωμένα ρεαλιστικό δρόμο, πέρα από κραυγές, αοριστολογίες και μπουρδολογίες. Ο άλλος δρόμος ήταν η χρεοκοπία, η πλήρης και απόλυτη εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, η απόλυτη κυριαρχία των λούμπεν υπόπτως πλουτησάντων της προηγούμενης περιόδου, η έξοδος από την Ευρώπη, η διεθνής απομόνωση, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι, η κυριαρχία συμμοριών και ακραίων πολιτικών ομάδων, το εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Οι θυσίες του ελληνικού λαού και οι σκληρές προσπάθειες της τρικομματικής κυβέρνησης, έπιασαν λοιπόν τόπο. Προς μεγάλη απελπισία του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΞΕΛ, της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, αλλά και του επιχειρηματικού και εκδοτικού λόμπι της δραχμής, που είχαν επενδύσει στην καταστροφή της χώρας. Τώρα όμως, η χώρα βρίσκεται μπροστά στις ευθύνες της. Τώρα, με τη μεγάλη ανάσα που πήρε, πρέπει να προχωρήσει στη ριζική αλλαγή του αποτυχόντος οικονομικού, παραγωγικού, κοινωνικού, πολιτικού και πολιτιστικού μοντέλου της. Η μπάλα βρίσκεται στην τρικομματική κυβέρνηση. Πρέπει να ανασκουμπωθεί και να επεξεργασθεί ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Να πάρει γενναίες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, επισημαίνοντας τους τομείς που η χώρα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα και μπορεί να επιβιώσει στον διεθνή ανταγωνισμό. Να άρει όλους εκείνους τους παράγοντες που γίνονται τροχοπέδη στην ανταγωνιστικότητα. Να εκπονήσει φορολογικό νομοσχέδιο που θα αποκαθιστά την κοινωνική δικαιοσύνη και θα δίνει ώθηση στην πραγματική οικονομία. Να εξαλείψει οριστικά τις εστίες διαφθοράς, παρασιτισμού, ρουσφετολογίας, πελατειακού κράτους. Να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, που με τη λειτουργία του μας οδήγησε εδώ. Να άρει σταδιακά και στο μέτρο του δυνατού τις κοινωνικές αδικίες. Να βρει τη χρυσή τομή μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης και περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας πολιτιστικής επανάστασης που θα αίρει σταδιακά τις παθογόνες νοοτροπίες της νεοελληνικής κοινωνίας.
Μείζον θέμα που πρέπει να αντιμετωπίσει σήμερα το πολιτικό σύστημα, είναι η υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Η δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, γίνεται κάθε μέρα και πιο επικίνδυνη. Απαιτείται ένας συναγερμός, που με συνδυασμένη χρήση του νομικού οπλοστασίου και με αποφασιστικές πολιτικές παρεμβάσεις, θα πατάσσει το φαινόμενο. Η τρικομματική κυβέρνηση είναι η μόνη λύση σήμερα για τη χώρα. Γι’ αυτό πρέπει να ενισχυθεί και να εξαντλήσει την τετραετία.
Παράλληλα, είναι αναγκαίο να συγκροτηθεί ο άλλος πόλος των δυνάμεων της λογικής και του ευρωπαϊσμού. Σε αυτήν την κατεύθυνση ήταν πολύ γόνιμη η συζήτηση που οργάνωσαν οι έξι κινήσεις της κεντροαριστεράς. Και ήταν σημαντική και θετική η συμφωνία των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, για τη δημιουργία ενός φόρουμ διαλόγου. Με βασικό πυρήνα τα δύο υπαρκτά κόμματα της κεντροαριστεράς και τη συμμετοχή κινήσεων της κεντροαριστεράς, αλλά και ευρύτερων μεταρρυθμιστικών κινήσεων όπως η Δυναμική Ελλάδα και η Δράση-Ρ.Σ., και προσώπων του κεντροαριστερού και μεταρρυθμιστικού χώρου, πρέπει να συγκροτηθεί ο μεταρρυθμιστικός πόλος του ευρύτερου ευρωπαϊκού μετώπου.
Ας ελπίσουμε ότι όλα θα πάνε καλά.