Και όχι μόνο τα μάτια στραμμένα, αλλά και τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές να προσομοιάζουν σε εκείνα των ανθρώπων της μαύρης εποχής. Μίσος και ηρωική αντίσταση για το γερμανό κατακτητή, πείνα , φτώχεια, άστεγοι, νεοναζί με σβάστικες και οπαδοί του Χίτλερ, η σφαγή του Διστόμου, ο Μανώλης Γλέζος ήρωας και τότε και τώρα, γερμανικές αποζημιώσεις, γερμανοτσολιάδες, δεν σκύβουμε το κεφάλι, τότε ΕΑΜ και μετά Βάρκιζα, σήμερα μονομερής καταγγελία και μετά χρεοκοπία.
Η χώρα ψάχνει 70 χρόνια πίσω να βρει μια ταυτότητα που θα την κάνει υπερήφανη, που θα της δείξει το δρόμο για το μέλλον.
Για να ξεχάσει όλα αυτά για τα οποία ντρέπεται -τα σκάνδαλα και τη διαφθορά των πάντων, τις εξαρτήσεις και τα ρουσφέτια, τις άδειες μέρες στη δουλειά του δημοσίου, τα νιάτα και τα πτυχία που πήγαν χαμένα έως ότου ευτελίστηκαν παντελώς, τις μικρολαμογιές ολονών και τις μεγαλολαμογιές των πολιτικών, των επιχειρηματιών και των παραγόντων, τις σπαταλημένες επιδοτήσεις, τα μέσα ενημέρωσης, τους παράγοντες του ποδοσφαίρου και πάει λέγοντας…
Κυρίως όμως αναζητά αποκούμπι στο παρελθόν, γιατί ποτέ δεν έμαθε να κοιτά στο μέλλον. Οι ξένοι που φταίνε πάντα, ο τρόπος που λειτούργησε το πολιτικό σύστημα, η νοοτροπία τού «έχει ο Θεός», τού «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε», η σκέπη της οικογένειας, γλυκαίνoυν τον πόνο του σήμερα, εθίζουν όμως στο «εδώ και τώρα». Εδώ και τώρα καναπές, σοσιαλισμός, αλλαγή, καταναλωτισμός, Πλατεία Συντάγματος, φωτιές και δακρυγόνα. Το εδώ και τώρα όμως, δεν χτίζει το μέλλον. Το μέλλον που δεν χτίστηκε, έρχεται γκρεμισμένο. Αυτό που ζούμε είναι το μέλλον που δεν χτίσαμε στις προηγούμενες δεκαετίες, του ’80 και του ’90.
Και τώρα, τι περιμένουμε να μας ξημερώσουν οι επόμενες δεκαετίες με τα μάτια στραμμένα στην Κατοχή; Ίσως ένα γερμανικό σχέδιο Marshall !
Το βέβαιο είναι πως χρειαζόμαστε άλλη πυξίδα για να χαράξουμε πορεία. Που να κοιτάει το μέλλον και να δείχνει προς την πραγματική δημοκρατία (με νομιμότητα, διακίνηση ιδεών, πραγματική αντιπροσώπευση και ανοχή και όχι με διαρκή παραβατικότητα, τσαμπουκά και ανυπακοή) προς μια ενωμένη Ευρώπη των λαών και των κυβερνήσεών τους, προς τις δυνάμεις της χώρας μας που είναι έτοιμες, μόλις τους δοθούν οι ευκαιρίες, να δουλέψουν σε ένα αξιοπρεπές και δημιουργικό περιβάλλον, για το καλό της χώρας.
Το μέλλον μας δεν θα έρθει από εκεί που έχουμε στραμμένα τα μάτια. Θα φροντίσουμε όλοι γι’ αυτό.