Ο Τανζού Μπιλγκίτς, εκπρόσωπος τουρκικού υπεξ, δήλωσε στις 3/12 πως «η ε/κ διοίκηση παραχώρησε μονομερώς άδεια εξερεύνησης φυσικού αερίου στην ExxonMobil – Qatar Petroleum Partnership για το λεγόμενο τεμάχιο 5, αγνοώντας τα δικαιώματα της χώρας μας και των Τ/κ... Η Τουρκία όπως και προηγουμένως, έτσι και τώρα, δεν θα επιτρέψει ποτέ σε καμία ξένη χώρα, εταιρεία ή πλοίο να συμμετάσχει σε δραστηριότητες εξερεύνησης υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες δικαιοδοσίες μας, και θα συνεχίσει να υπερασπίζεται αποφασιστικά τα δικαιώματα της χώρας μας και της τδβκ».
Αμέσως απάντησε το Υπουγείο Εξωτερικών της Κύπρου: «Η εξερεύνηση και αξιοποίηση του τεμαχίου 5 αποτελεί αποκλειστικό και κυρίαρχο δικαίωμα της ΚΔ. Το τεμάχιο ήδη έχει οριοθετηθεί στη βάση του διεθνούς δικαίου μεταξύ των σχετικών παράκτιων κρατών, ειδικότερα της ΚΔ και της Αιγύπτου το 2003. Η ΚΔ θα συνεχίσει με αποφασιστικότητα την πολιτική της στον τομέα των υδρογονανθράκων».
Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πως δεν διεξάγεται καμμιά συζήτηση πάνω στο ζήτημα. Όλοι γνωρίζουν ποια τύχη θα έχει η πολιτική που αναφέρει το υπεξ της Κύπρου. Αυτή η πολιτική δοκιμάστηκε και απέτυχε στη θαλάσσια περιοχή «Σουπιά». Γιατί επιμένει η κυβέρνηση σε μια πολιτική που με βεβαιότητα θα πάει ανάποδα; Άγνωστον γιατί.
Όλοι σιωπούν, ενώ όλοι γνωρίζουν! Σιωπούμε μπροστά στα πασιφανή γιατί στην κοινή γνώμη πέρασε η εικόνα ότι οι «τριμερείς» ότι είναι κάτι «καλόν», άρα κανένα κόμμα δεν θέτει το απλό ερώτημα.
• Ποιος πιστεύει ότι η Κύπρος έχει την ισχύ να επιβάλει αυτή την πολιτική που ανακοινώνει το κυπριακό υπεξ;
• Η φράση «η εξερεύνηση και αξιοποίηση του τεμαχίου 5 αποτελεί αποκλειστικό και κυρίαρχο δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας» είναι νομικά σωστή, αλλά δεν λειτουργούν έτσι οι διεθνείς σχέσεις- από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Τι έκανε η Κυπριακή Δημοκρατία όταν στις 9/2/18 το ιταλικό ερευνητικό πλοίο SAIPEM 12000, στο στόχο «Σουπιά» της κυπριακής ΑΟΖ, παρεμποδίσθηκε από πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού; Απολύτως τίποτα. Σταμάτησαν οι έρευνες. Ολοφάνερα τώρα τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα από το 2018 και αυτό όφειλε να λάβει υπόψη του το υπεξ.
• Στις προσεγγίσεις του τύπου «μα, αφού έχουμε δίκαιο», ή «μα, να τα παραιτήσουμε», η απάντηση είναι απλή: Μια μικρή χώρα δεν μπορεί να είναι και απερίσκεπτη. Μπορείς να δίνεις μάχες και να κερδίζεις εκεί που έχεις πλεονεκτήματα, όχι εκεί που χάνεις από χέρι! Γι’ αυτό ενταχθήκαμε στην ΕΕ: για να αξιοποιήσουμε τα πλεονεκτήματά μας- αποχώρηση στρατού κατοχής, ασφάλεια, θεμελειώδεις ελευθερίες, κεκτημένο. Για να επιλύσουμε το κορυφαίο ζήτημα, για να «ανοίξει» η εξωτερική πολιτική της Λευκωσίας, όχι να τρέχει πίσω από τον φαύλο κύκλο κυρώσεων που δεν θα έρθουν και να γεμίζει την κυπριακή ΑΟΖ με τρύπιες «Σουπιές»!
Δεν φτάνει η απερισκεψία. Περισσεύει και η μικροπολιτική στις σχέσεις με τον ΟΗΕ και την ΕΕ. Ο δημοσιογραφος Μ. Δρουσιώτης έγραψε πως «τα έγγραφα που δημοσίευσε «ο Φιλελεύθερος» (για τις συνομιλίες στο Κραν Μοντάνα) προέρχονται από υποκλοπή και η διαρροή έγινε από το Προεδρικό». Καμμία διάψευση-η εφημερίδα είχε μια δημοσιογραφική επιτυχία, αλλά στη συνέχεια κανένας στο λόφο του προεδρικού δεν θέλησε να σχολιάσει κάτι από τη διαπίστωση Δρουσιώτη.
Το ΥΠΕΣ εγκατέστησε κάμερες στη «νεκρή ζώνη» σε συμφωνία με μια ισραηλινή εταιρεία. Επίσης πρόσθεσε πασσάλους και διάφορα συναφή στο «σημείο διέλευσης» στην οδό Λήδρας. Διαβουλεύτηκε κάποιος με τα ΗΕ που (και) με ε/κ υπογραφή επιτηρούν την «Πράσινη Γραμμή»; Διαβουλεύτηκε κάποιος με την ΕΕ που (και) με ε/κ υπογραφή είναι σε ισχύ από τις 28 Απριλίου 2004 ο Κανονισμός της «Πράσινης Γραμμής»;
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστελλε επιστολές στο υπουργείο εξωτερικών σχετικές με τα χρυσά διαβατήρια-«τερματίστε το πρόγραμμα, αντίκειται στους κανόνες μας». Τι έκανε η κυβέρνηση; Στα 6.500 διαβατήρια πρόσθεσε ακόμα 300 μετα τον «τερματισμό» του προγράμματος! Θυμίζω ότι η Βουλγαρία σε ανάλογη προειδοποίηση έκανε δύο!
Μερικοί στη Λευκωσία έμαθαν να κάνουν διάφορα γνωρίζοντας ότι οι άλλοι (ΟΗΕ, ΕΕ) μιλούν διπλωματικά και, κατά κανόνα, πίσω από κλειστές πόρτες. Αν εκφραστούν διαφωνίες είναι βέβαιοι πως θα τις συγκαλύψουν, δεν θα το μάθει η κοινή γνώμη.
Υπάρχει κόστος από τα πιο πάνω; Ναι, κοστίζει στην Κύπρο-ένα νησί υπό κατοχή, χωρίς αξιοπιστία, με διπλή ατζέντα, με «θράσος» που δεν δικαιολογείται από καμμία από τις επιδόσεις μας. Οι άλλοι αντιδρούν: ψυχρές σχέσεις, κανένας διάδοχος Λουτ, κυρώσεις για το θεαθήναι, μελέτες για αποχώρηση της ΟΥΝΦΥΚΥΠ.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η Κύπρος ψάχνει να μάθει υποψήφιους και να συγκροτήσει συμμαχίες για τις προεδρικές εκλογές του 2023. Τα παράξενα δεν απουσιάζουν. Υπουργοί του Ν. Αναστασιάδη που μοίραζαν μαζί, στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο, αβέρτα «χρυσά διαβατήρια», που γνώριζαν και σιωπούσαν, έρχονταν τώρα να μιλήσουν για «ανανέωση» και «καθαρότητα»! Πρόσωπα που κρατούσαν τα εξαπτέρυγα μιας διεφθαρμένης εξουσίας έκαναν πως δεν έβλεπαν μόνο και μόνο για να παίξουν, όταν έρθει ο χρόνος, τους υποψήφιους με το «καθαρό κολλάρο».
Αλλά αν δεν υπήρχαν οι σιωπώντες υπουργοί δεν θα γινόταν η Κύπρος διεθνώς ρεζίλι, ούτε θα είχε η Κύπρος δύο διαδικασίες επί παραβάσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η κοινή γνώμη κινητοποιείται μαζικά όταν ένας υποψήφιος εκφράσει τα κύρια αιτήματα μιας συγκυρίας-εδώ του 2023. Μπορεί η Κύπρος να ανοίξει έναν δρόμο έξω από τον ίδιο φαύλο κύκλο; Δύσκολη υπόθεση. Ο κανόνας γνωστός, η εξαίρεση επίσης.